สปอยล์ The Devil Judge ตอนที่ 3

หลังจากเหตุระเบิดคังโยฮันพาคิมกาอนมาพักรักษาตัวที่คฤหาสน์ของเขา โยฮันให้สัมภาษณ์นักข่าวว่าจำเลยคนต่อไปในรายการพิพากษาสดก็คืออียองมิน ลูกชายของรัฐมนตรีชาคยองฮีที่ชอบรังแกคนอ่อนแอและโชคร้าย โยฮันไม่สนใจผลกระทบอื่นๆ เพราะตามกฎหมายแล้วทุกคนเท่าเทียมกันและเป็นจำเลยเหมือนกันหมด ข่าวนี้ทำให้ รมต.ชาคยองฮีไม่พอใจ โยฮันไม่บอกซูฮยอนว่ากาอนอยู่ที่ไหนเพื่อความปลอดภัยของเขาเอง

เอลียาห์ไม่พอใจที่โยฮันพากาอนมาพักที่บ้าน เธอไม่ชอบทั้งหน้าตาหรือแม้แต่ชื่อของเขา เอลียาห์ดูคลิปสัมภาษณ์ผู้พิพากษาสมทบโอจินจูที่เป็นห่วงโยฮันและกาอน เธอจึงคิดว่าจินจูกับพี่ชายกำลังคบกัน แต่โยฮันปฏิเสธ

โยฮันบอกซอนอาว่าเหตุระเบิดครั้งนี้น่าสนใจ เพราะมันไม่ร้ายแรงถึงตายแต่ก็ไม่สามารถนิ่งเฉยได้และเป็นการจัดการที่สมบูรณ์แบบมากราวกับเป็นการตักเตือนใครบางคน เธอจึงบอกว่ามีบางคนฉลาดพอที่จะฟังคำเตือนและคนที่ไม่เชื่อจนต้องเสียใจภายหลัง โยฮันโต้ตอบว่าแน่นอนที่มีใครบางคนไม่สนใจคำเตือน

โยฮันทำแผลให้กาอน อาการของกาอนดีขึ้นและต้องการกลับบ้าน แต่โยฮันบอกให้เขาอยู่ที่นี่ไปก่อน และจะหาผู้พิพากษามาทำหน้าที่แทนสำหรับการพิจารณาคดีที่กำลังจะมาถึง

ซูฮยอนไม่พบคนนอกจากกล้องวงจรปิดในวันเกิดเหตุระเบิด เธอจึงคิดว่าอาจเป็นคนในที่ไม่พอใจโยฮัน จากนั้นเธอจึงเริ่มสืบจากบริษัทตกแต่งภายใน เพราะรูปภาพบนผนังอาจจะถูกวางระเบิดไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เมื่อโยฮันรู้ว่าซูฮยอนกำลังจะได้เบาะแส เขาจึงสั่งลูกน้องให้ติดตามเธอ เพราะต้องการได้ตัวคนร้ายก่อนตำรวจ ซูฮยอนไม่ได้รับความร่วมมือจากคิมมันโฮช่างทำเฟอร์นิเจอร์เพราะไม่มีหมายค้น หลังจากนั้นโยฮันก็ไปที่โรงงานเฟอร์นิเจอร์แห่งนั้นและซ้อมคิมมันโฮจึงรู้ความจริงว่าเป็นคำสั่งของมูลนิธิเพื่อต้องการข่มขู่เขา ลูกน้องของโยฮันแปลกใจว่าโยฮันทำถึงเพียงนี้เพื่อกาอน

โยฮันเอาโทรศัพท์ให้กาอน แต่ไม่บอกเหตุผลว่าทำไมตนเองถึงได้เข้ามาอยู่ในเกมที่ไม่มีความยุติธรรมตามที่เคยพูดไว้ เมื่อกาอนโทรไปหาซูฮยอนและบอกว่าเขาอยู่ที่บ้านของโยฮัน เธอจึงขอให้เขารีบออกมาจากที่นั่น เพราะไม่เชื่อใจโยฮันและการระเบิดอาจจะเป็นฝีมือการจัดฉากของโยฮันก็ได้ แต่กาอนบอกว่าไหนๆ ก็อยู่ที่นี่แล้ว จึงอยากจะดูอะไรรอบๆเสียหน่อย เพราะตอนนี้เขายังมีข้อมูลของโยฮันไม่มาก

ประธานซอจองฮักประกาศออกสื่อว่ามูลนิธิของเขากำลังสร้างหมู่บ้านในฝัน 30000 ยูนิตเพื่อคนจรจัด คนป่วยและคนอ่อนแอที่อยู่ชานเมืองของโซล เขาจะสร้างให้เป็นชุมชนบำบัดที่ให้บริการที่พักและสุขภาพฟรี และหากทุกคนร่วมมือกัน ความฝันนี้ก็จะเป็นจริง คณะกรรมการบางคนไม่เห็นด้วยกับประธานซอเพราะพวกเขาจะเสียประโยชน์ในธุรกิจของตัวเอง

กาอนแอบฟังแม่บ้านในคฤหาสน์ที่เข้าไปในห้องซึ่งล็อคกุญแจตลอดเวลา เขาได้ยินเธอพึมพำว่าจะปกป้องนายน้อย เพราะคฤหาสน์หลังนี้ไม่ใช่ของโยฮัน จากนั้นกาอนจึงให้ซูฮยอนช่วยหาข้อมูลความสัมพันธ์ในครอบครัวของโยฮัน

รมต.ชาคยองฮีใช้เส้นสายหัวหน้าศาลฎีกาเพื่อปกป้องลูกชายของเธอในการขึ้นศาลเพื่อพิจารณาคดีที่กำลังจะมาถึง อียองมินเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้และเคยมีเรื่องในร้านอาหารแห่งหนึ่ง โดยที่เหยื่อทั้งสามรายให้การตรงกัน หัวหน้าศาลจึงพยายามติดต่อคนเหล่านั้น เหยื่อสองรายยินยอมเซ็นชื่อว่าได้ไกล่เกลี่ยกับจำเลยแล้ว ยกเว้นคิมซองฮุน หลังจากนั้นคิมซองฮุนเพิ่งรู้จากคุณยายเจ้าของร้านอาหารว่าตึกหลังนี้กำลังจะถูกทุบทิ้งให้เป็นที่ดินว่างเปล่าโดยไม่มีเหตุผลหรือค่าชดเชย เขาจึงตัดสินใจที่จะไปให้การในศาล

กาอนสงสัยตัวยาที่โยฮันจัดไว้ให้เขากิน จึงนำมันซ่อนไว้ในกระเป่ากางเกง จากนั้นเขาก็ดูรายการถ่ายทอดสดการพิจารณาคดีอียองมิน โยฮันกล่าวนำให้ทุกคนอธิษฐานให้คิมกาอนหายป่วยในเร็ววัน และบอกว่าคนที่อยู่ในตำแหน่งและมีอำนาจอาจไม่ต้องการให้มีการพิจารณาคดีครั้งนี้ แต่สิ่งที่จะปกป้องทุกคนได้ก็คือประชาชน

ระหว่างการพิจารณาคดี คิมซองฮุนมาให้การในฐานะพยานและจู่ๆ ก็บอกว่าไม่ต้องการให้จำเลยถูกลงโทษ โยฮันตั้งคำถามถึงสาเหตุ เพราะก่อนหน้านี้คิมซองฮุนยื่นคำร้องมาหลายครั้งเพื่อให้อียองมินได้รับโทษสูงสุด อัยการมีสิทธิถอนยกฟ้องทั้งหมดเพราะเหยื่อทุกรายเห็นพ้องต้องกันว่าจะไม่เอาผิดจำเลย แต่โยฮันแย้งว่าถึงแม้จะเป็นเพียงคดีทำร้ายร่างกายเล็กๆ น้อย แต่จำเลยกระทำผิดซ้ำๆ รวมทั้งหมดสิบสองครั้ง เขาจึงขอถามความเห็นของประชาชนผ่านแอพพลิเคชั่นพร้อมทั้งคลิปที่ประชาชนเคยเห็นหน้าจำเลยมาก่อน มีประชาชนจำนวนมากวิดีโอคอลผ่านรายการและเล่าประสบการณ์ของตัวเองเมื่อเจออียองมิน กาอนซึ่งนั่งดูรายการอยู่ เพิ่งเข้าใจแล้วว่าทำไมโยฮันจึงต้องการให้มีการพิจารณาคดีแบบเปิด จากนั้นก็ถึงเวลาที่ประชาชนจะลงคะแนนโหวตเพื่อเป็นการพิพากษาจำเลยอียองมิน โยฮันขอให้อัยการแก้ไขคำฟ้องก่อนที่ความโกรธของประชาชนจะพุ่งเป้าไปที่อัยการ

กาอนแอบไขกุญแจห้องเก็บของชั้นใต้ดินในบ้านของโยฮันและพบรูปของนายน้อยอิซาคที่หน้าเหมือนกับตนเอง แม่บ้านเล่าให้ฟังว่าอิซาคเป็นพี่ชายต่างสายเลือดของโยฮันและเป็นเจ้าของคฤหาส์หลังนี้ ห้องเก็บของนี้ก็เคยเป็นห้องเก่าของโยฮันเพราะเขาเป็นเด็กที่ไม่มีใครต้องการและถูกทอดทิ้ง หลังจากแม่ของอิซาคเสียชีวิต พ่อของเขาเสียใจและดื่มหนักมาก จนมีความสัมพันธ์กับพนักงานในบาร์จนกระทั่งเธอตั้งท้องโยฮัน ท่านประธานจำเป็นต้องเลี้ยงโยฮันไว้เพราะอิซาคเป็นเด็กที่มีเมตตา แต่ท่านประธานไม่ชอบโยฮันที่มีหน้าตาเหมือนเขาและคิดว่าสักวันหนึ่งโยฮันจะต้องฆ่าอิซาค ในวัยเด็กอิซาคนำตำรากฎหมายไปให้โยฮันอ่านเสมอ ต่อมาหลังจากท่านประธานเสียชีวิตได้เพียงหนึ่งเดือน ที่โบสถ์เกิดเหตุเพลิงไหม้จึงทำให้อิซาคตายในกองเพลิง โยฮันนำสร้อยคอไม้กางเขนของอิซาคมาใส่เป็นสร้อยข้อมือของตัวเองจนถึงปัจจุบัน

โยฮันไปพบชายจรจัดคนหนึ่งซึ่งอยู่ในเหตุการณ์เพลิงไหม้โบสถ์ เขาหวาดกลัวโยฮันและวิ่งหนีขึ้นไปบนดาดฟ้าและพลัดตกลงมา โยฮันถอดนาฬิกาข้อมือของชายจรจัดที่เขาเคยให้ไว้โดยไม่ให้ความช่วยเหลือแม้ชายจรจัดคนนั้นกำลังนอนจมกองเลือดอยู่ก็ตาม..