สปอยล์ Doom At Your Service ตอนที่ 12

มยอลมังกลับไปเป็นความหายนะดังเดิม ขณะที่ดงกยองตัดสินใจจะแอดมิตที่โรงพยาบาล ต้นกล้าในกระถางของซนยอชินเริ่มเหี่ยวเฉาลง มยอลมังและดงกยองเดินสวนกันในโรงพยาบาล แต่ทว่าพวกเขาจำกันไม่ได้ ดงกยองแวะไปเยี่ยมนักเขียนดัลโกนาซึ่งเธอสังเกตว่าดงกยองไม่สดใสเหมือนเดิม ดงกยองจำคำพูดที่เคยพูดกับดัลโกนาไม่ได้ จึงคิดว่าเป็นอาการหลงลืมที่เกิดจากโรคในสมองของเธอ

ดงกยองลงมาส่งจีนาที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลและโบกมือลา ทำให้ด้ายสีแดงที่ข้อมือของเธอหล่นลงที่พื้น ขณะที่ก้มลงเก็บด้ายแดง ดงกยองบังเอิญเห็นเหตุการณ์ที่มยอลมังกำลังจะทำร้ายพ่อที่ฆ่าลูกตัวเอง แต่ชายคนดังกล่าวรอดตัวไปในครั้งนี้เพราะมยอลมังรู้ว่าดงกยองกำลังแอบดูอยู่ จากนั้นพวกเขาก็มีโอกาสได้นั่งคุยกัน โดยที่มยอลมังสามารถได้ยินเสียงความคิดของเธอ และบอกว่าถูกแล้วที่เธอคิดว่าเขาเป็นเพียงภาพหลอน เพราะอีกไม่นานเธอก็จะตาย แต่มยอลมังแปลกใจที่ดงกยองจำเขาได้ เธอจึงบอกว่าเดินชนกับเขาเมื่อวันก่อน

ชาจูอิกรู้ดีว่าเขาคือพระเอกคนใหม่ในนิยายของจีนา และคิดว่าตัวเองมีส่วนที่ทำให้เธอไม่สามารถเขียนนิยายต่อได้ เขาถามเธอตรงๆ หากว่าเธอชอบเขา และให้เวลาเธอคิด เพื่อที่ว่าเขาจะได้รู้จุดยืนของตัวเองว่าควรจะแย่งเธอมาหรือว่าควรจะแอบรักเธอข้างเดียวต่อไป

มยอลมังกลับไปจัดการชายคนเดิม โดยขังเขาไว้ทั้งเป็นที่ช่องเก็บศพในห้องดับจิต จนมีเสียงลือในโรงพยาบาลว่า ชายคนนี้เป็นคนบ้าที่เอาแต่เพ้อว่าฆ่าลูกชายตัวเอง
นักเขียนเจ้าชายน้อยแวะไปเยี่ยมดงกยองและถามถึงนิยายของเธอว่าตอนจบจะเป็นอย่างไร ระหว่างปกป้องโลกแต่คนรักจะต้องตายกับปกป้องคนรักแต่โลกจะล่มสลาย แต่ดงกยองกลับจำเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้เลย

อีฮยอนกยูบังเอิญได้อ่านนิยายของนักเขียนอีฮยอน แต่ไม่รู้ว่าเธอคือจีนา เขารู้สึกว่านิยายเรื่องนั้นเหมือนกับเรื่องของเขาเอง ในวันไปเดตแรก เขาจึงถามเธอ จีนายอมรับว่าเธอคือนักเขียนคนนั้นและบอกเขาไม่ให้อ่านต่อ เพราะถึงอย่างไรเขาก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ฮยอนกยูชวนเธอไปดื่มด้วยกันในครั้งหน้า เพราะเขาต้องการรู้ว่าเวลาเธอเมาและพูดออกไปตรงๆ นั้น มันจะเป็นความรู้สึกที่เธอยังมีให้เขาหรือไม่

ดงกยองพบยอชินที่โรงพยาบาลแต่จำเธอไม่ได้ ยอชินแนะนำให้ดงกยองขึ้นไปชมวิวบนดาดฟ้า มยอลมังถามยอชินถึงต้นกล้าที่กำลังเหี่ยวเฉาของเธอ เธอจึงตอบว่ามันก็คือเขานั่นเอง

มยอลมังและดงกยองได้พบกันอีกครั้งบนดาดฟ้าของโรงพยาบาล ระหว่างถกเถียงกันอยู่นั้น มยอลมังบอกว่าชอบที่เธออยากให้โลกนี้ล่มสลาย ดงกยองไม่รู้ว่าเขาเป็นใครกันแน่ ผีก็ไม่ใช่ คนก็ไม่เชิง ระหว่างลงลิฟท์ด้วยกันนั้น มยอลมังบอกกับเธอว่าอีกประเดี๋ยวเธอจะเจ็บปวด และทันใดนั้นเองดงกยองก็มีอาการปวดหัวรุนแรงจนต้องขอความช่วยเหลือจากเขา มยอลมังจับมือดงกยองจนเธออาการดีขึ้น แต่เธอคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ เขาจึงพาเธอไปที่ชายหาดเดิม ซึ่งเธอชอบมาแอบร้องไห้คนเดียว แต่ดงกยองบอกว่าความทรงจำดีๆ กับใครบางคนก็เคยมีเช่นกันแต่เธอจำไม่ได้และคงเป็นเพราะอาการป่วย มยอลมังขอให้ดงกยองจับมือสัญญาว่าก่อนตายเธอจะอธิษฐานให้โลกนี้หายนะ และเขาจะช่วยไม่ให้เธอเจ็บปวดก่อนตาย แต่เธอปฏิเสธ

ดงกยองต้องแปลกใจอีกครั้งเมื่อพบว่าตัวเองอยู่ในลิฟท์คนเดียวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลนองแก้ม ขณะที่มยอลมังก็น้ำตาไหลเช่นกันขณะที่อยู่ในบ้านของตัวเอง เขาจึงไปถามยอชินว่าทำอะไรกับเขา เธอจึงบอกว่าไม่ใช่เขาแต่เธอทำบางอย่างกับดงกยอง

จากนั้นต้นกล้าของยอชินก็เติบโตขึ้นมาอีกครั้ง เธอจึงรู้ว่าบางอย่างก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

ดงกยองยังคงอยู่ในลิฟท์และสับสนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงหยิบโทรศัพท์โทรไปที่เบอร์ของมยอลมังที่เคยเซฟไว้ และต้องแปลกใจเมื่อประตูลิฟท์เปิดออกพร้อมกับเสียงโทรศัพท์ของมยอลมังที่กำลังดังอยู่ พวกเขาต่างคนต่างถามว่าเป็นใครกันแน่