สปอยล์ Doom At Your Service ตอนที่ 13
ชาจูอิกบอกกับฮยอนกยูว่า สาเหตุที่จูบจีนาก็เพราะต้องการไล่เธอไปและไม่อยากให้เธอนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นเป็นเดือนเป็นปี เขาเก็บเรื่องนี้ไว้นานโดยไม่บอกฮยอนกยู เขาเองก็รู้สึกอึดอัดใจเช่นกัน ฮยอนกยูรู้สึกตัวเองไร้ค่าและเสียใจอยู่ทุกวินาทีที่หนีจีนาไปเรียนต่อแต่ไม่สำเร็จ ที่มาช้าเกินไป และที่ขอให้จูอิกช่วย
ดงกยองไม่รู้ตัวว่าทำไมจู่ๆ เธอก็ร้องไห้ออกมาขณะที่อยู่ในลิฟท์ ในตอนนั้นเธอโทรหาใครบางคนแต่ก็นึกไม่ออกว่าคนนั้นคือใคร มยอลมังบอกให้เธอลองโทรอีกทีแต่ไม่มีคนรับสาย เขาขอให้ดงกยองนึกดูดีๆ ว่าซนยอชินทำอะไรกับเธอบ้าง แต่ดงกยองนึกได้เพียงว่าเปิดขวดน้ำให้ยอชิน และเธอก็บอกให้ขึ้นไปชมวิวบนดาดฟ้า มยอลมังกลับถึงบ้านและพบว่าสายที่ไม่ได้รับคือชื่อดงกยองที่เธอลองโทรหาก่อนหน้านี้ และรูปในโทรศัพท์ก็ล้วนแต่เป็นรูปคู่ของเขาและเธอทั้งสิ้น ซนยอชินไม่ตอบคำถามใดๆของมยอลมัง เขาจึงตั้งใจจะค้นหาความจริงของเรื่องนี้เอง เพราะรู้สึกว่าเคยรู้จักดงกยองมาก่อน
จูอิกบอกจีนาว่าเขาเคยหาเหตุผลว่าทำไมถึงจูบผู้หญิงที่ไม่รู้จัก และการที่เห็นเธอร้องไห้ก็กวนใจเขาอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดเขาก็รู้คำตอบของตัวเองว่าชอบเธอตั้งแต่แรก และตอนนี้ฮยอนกยูก็รู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้ว เขาจึงถามจีนาว่าในครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายชนะหรือไม่
จีนาและฮยอนกยูไปดื่มด้วยกัน เธอเล่าว่าในตอนนั้นเธอคิดว่ารักเขาข้างเดียวและรอคอยเขามาตลอด และพอได้กลับมาเจอกันอีกครั้งจึงเอะใจว่าคนที่เธอรัก ยังคงเป็นเขาอยู่หรือเปล่า เพราะเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยสักนิด และก็คิดได้ว่าคนที่เธอรักก็คือฮยอนกยูตอนอายุ 18 ฮยอนกยูอยากเริ่มต้นใหม่กับจีนาโดยไม่สนใจว่าเธอและจูอิกเคยจูบกัน ในขณะที่จีนาบอกว่ามันสำคัญสำหรับเธอ จีนาเดินออกจากร้านด้วยอาการเมาและสับสน เธอพบจูอิกกลางทางซึ่งบอกว่าเขามาเพราะอยากเจอและชอบเธอ หลังจากที่จูอิกปาดน้ำตาให้จีนา เธอก็เดินเข้าไปจูบเขาและบอกว่าเธอไม่ได้อยากดื่มเหล้าจริงๆ เพราะกลัวว่าจะทำอะไรพลาด จูอิกไปส่งจีนาที่บ้านเมื่อเห็นว่าเธอมาจนหลับไป เขาได้แต่ขอให้เธอพลาดแค่ตอนที่อยู่กับเท่านั้น เพราะความพลาดของเธอ อาจฆ่าเขาทั้งเป็น
หมอแนะนำให้ดงกยองโกนหัว เพราะกลัวเธอจะทำใจไม่ได้เมื่อเห็นผมร่วงหลังจากฉายรังสีและรับคีโม ดงกยองขอให้ช่างทำผมทำผมเป็นลอนสวยให้เธอก่อน แล้วจึงโกนหัว แต่ช่างยังไม่ได้ทันได้ลงมือ ดงกยองมีเลือดกำเดาไหลและเป็นลมไปโดยที่มยอลมังมารับไว้ทันพอดี
ดงกยองฝันเห็นมยอลมังร้องไห้ในงานศพของเธอ เธอจึงปลอบใจและเช็ดน้ำตาให้เขา มยอลมังที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงจึงจับมือของเธอไว้เมื่อเห็นน้ำตาไหลออกมา จากนั้นดงกยองก็ฟื้นและจับใบหน้าของเขาเหมือนกับในฝัน เธอบอกเขาว่าขอโทษ มยอลมังไม่พูดอะไรและลุกออกไปจากที่นั่น ความทรงจำระหว่างเขาและดงกยองค่อยๆ ผุดขึ้นมาทีละนิดแต่ยังไม่แน่ใจอะไรนัก เขาจึงเข้าไปในความฝันของเธอโดยพาไปที่บ้านของเขา ระหว่างที่เดินเล่นในสวนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉานั้น มยอลมังเห็นรอยยิ้มและอากัปกิริยาต่างๆ ของดงกยอง ทำให้เขาแน่ใจและโน้มตัวไปจูบเธอ ขณะที่ดงกยองจำเรื่องราวสุดท้ายได้ว่าซนยอชินเป็นคนลบความทรงจำของเธอ ดงกยองฟื้นขึ้นมาและอ่านสมุดบันทึกของตัวเองที่เขียนว่าความหายนะคือคนที่เธอรักมากที่สุด สวนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาของมยอลมังกลับขึ้นมาสดชื่นอีกครั้ง ดงกยองรีบกลับไปที่บ้านของเธอ ขณะที่มยอลมังไม่พบดงกยองที่โรงพยาบาล เขาจึงโทรหาเธอและปรากฏตัวต่อหน้า เมื่อความทรงจำของพวกเขากลับมา ทั้งคู่ต่างก็ต่อว่ากันและกันที่ลืมอีกฝ่ายได้อย่างไร จากนั้นพวกเขาก็สวมกอดกันด้วยความรัก ต้นไม้ของซนยอชินงอกงามอีกครั้ง
