สปอยล์ Flower of Evil ตอนที่ 4

ในเดตแรก ฮีซองบอกจีวอนว่าเขาจำใจต้องออกมากับเธอ เพื่อที่ว่าเธอจะได้ไม่ไปตอแยเขาอีก แต่ชั่วขณะหนึ่งเมื่อฮีซองเห็นรอยยิ้มที่สดใสของเธอ เขาเองก็เผลอยิ้มออกมา แต่เมื่อรู้สึกตัวเขาก็กลับวางสีหน้าเรียบเฉยอย่างเดิม และเห็นภาพหลอนของพ่อที่ถือเชือก จึงบอกเธอว่าไม่ควรมาชอบผู้ชายอย่างเขา
-------------------------------------------------
กงมีจาขอโทษที่ตบหน้าฮีซอง และไม่พอใจที่รู้ว่าจีวอนเป็นคนทำคดีนี้ แต่ฮีซองบอกว่าเธออาจจะช่วยให้พวกเขาจัดการเรื่องต่างๆได้เร็วขึ้น ตำรวจอาจจะตามล่าโทฮยอนซู แต่จะไม่สาวไปถึงแบคฮีซองแน่นอน ตราบใดที่กงมีจายังเป็นแม่ที่อยู่เคียงข้างเขา กงมีจาบอกฮีซองให้มากินข้าวที่บ้านบ้าง เพราะบ้านมันใหญ่เกินไปสำหรับสองคน แต่ฮีซองบอกว่าที่บ้าไม่ได้มีแค่สองคน

เมื่อสาวใช้ใบ้ เขียนในกระดาษว่า ได้เวลาอาหารของแบคฮีซอง แบคมันอูจึงเข้าไปในห้องลับเพื่อจัดอาหารเหลวทางสายให้ลูกชายของเขา ฮีซองได้รับประกาศนียบัตรและรางวัลเหรียญทองทางคณิตศาสตร์มากมายตั้งแต่ยังเป็นเด็ก

จีวอนไปหาโทแฮซูพี่สาวของโทฮยอนซู เพื่อสอบปากคำเพิ่มเติม แฮซูปลีกตัวออกมาจากกองถ่ายซึ่งเธอกำลังทำงานอยู่ จีวอนถามถึงทรัพย์สินของโทมินซอก ซึ่งเธอยังไม่ได้รับมรดก แต่ขายเฉพาะที่ดินและทิ้งอาคารไว้ ราวกับว่าตั้งใจให้เป็นที่ซ่อนตัวของโทฮยอนซู แต่แฮซูบอกว่าเธอไม่เจอฮยอนซูมาสิบแปดปีแล้วและขายที่ดินเพื่อจ่ายเงินให้ครอบครัวของเหยื่อ โดยไม่สนใจเรื่องอื่น

คิมมูจินพบข้อมูลว่าแบคฮีซองตัวจริงเป็นอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์ และเป็นลูกชายของแบคมันอู ผอ.โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยอิลชิน หัวหน้าข่าวนำข้อมูลคดีของโทมินซอกและโทฮยอนซูมาให้คิมมูจินเพื่อทำข่าว จากนั้นเขาส่งข้อความถามฮีซองเรื่องความคืบหน้าของตำรวจ

จีวอนนำเสื้อกันฝนสีดำมาให้สามีลองใส่อีกครั้ง และบอกเขาเรื่องการฆาตกรรมนัมซุนกิล จีวอนแปลกใจว่าทำไมซุนกิลจึงจำฆาตกรได้ทันทีทั้งๆที่ใส่เสื้อกันฝนสีดำและมาสก์ ฮีซองบอกว่าอาจจะเข้าใจผิดก็ได้ แต่จีวอนก็ยังคงปักใจว่าเป็นโทฮยอนซู ฮีซองต้องการรู้ความคืบหน้า จึงแกล้งไปนอนหนุนตักจีวอนขณะที่เธอกำลังดูข้อมูล และรู้ว่าตอนนี้เธอได้ดีเอ็นเอของคนร้ายแล้ว และกำลังจะทำภาพสเก็ตช์จากคำบอกเล่าของเจ้าของร้านอาหารจีน ฮีซองมีแผนการอะไรบางอย่าง จึงแนะนำให้จีวอนเรียกคิมมูจินไปทำภาพสเก็ตช์ด้วย จีวอนบอกฮีซองไม่ให้นำเรื่องนี้ไปบอกใคร

ป้าโอบ๊กจาคนเก่าแก่ที่อยู่หมู่บ้านคากยองเห็นข่าวการฆาตกรรมนัมซุนกิล ซึ่งเกี่ยวโยงกับโทฮยอนซู เธอจึงโทรแจ้งจีวอนว่ามีรูปของโทฮยอนซูเมื่อห้าปีก่อน ซึ่งเดินคู่อยู่กับภรรยาที่กำลังตั้งท้อง ขณะเดียวกันที่มูจินและเจ้าของร้านอาหารจีนกำลังช่วยเจ้าหน้าที่ทำภาพสเก็ตช์ แต่มูจินพยายามเบี่ยงเบนข้อมูลจริงตามที่ฮีซองสั่งไว้ ซึ่งต่างจากข้อมูลของเจ้าของร้านอาหารจีนจนเขาแปลกใจ แต่ก็คิดว่าตนเองอาจจะแก่จนหลงลืมก็ได้ จีวอนชวนอิมโฮจุนไปหมู่บ้านคากยองเพื่อเอารูปของโทฮยอนซู มูจินรีบโทรบอกฮีซองทันที

ฮีซองอ้างตัวเป็นนักข่าวคิมมูจิน เพื่อไปหาข้อมูลจากภรรยาของนัมซุนกิล เพราะต้องการรู้ว่าฆาตกรตัวจริงเป็นใครกันแน่ เธอให้ข้อมูลสำคัญเรื่องแท็กซี่ขาประจำที่ซุนกิลใช้บริการ

สายสืบชเวโทรบอกพัคคยองชุนคนขับแท็กซี่ให้มาเอาแก้วน้ำที่ลืมไว้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าพัคคยองชุนได้ติดเครื่องดักฟังไว้ เขาจึงรู้ความเคลื่อนไหวทุกอย่างของตำรวจ จากนั้นพัคคยองชุนจึงรีบขับรถไปที่หมู่บ้านคากยองเพื่อชิงรูปของโทฮยอนซูก่อนที่จีวอนจะไปถึง

ย้อนไปตอนที่ซุนกิลยังมีชีวิตและใช้บริการแท็กซี่ของพัคคยองชุน โทรศัพท์ของเขาแบตหมดจึงขอยืมของพัคคยองชุน ซุนกิลตกใจเมื่อเห็นสายคล้องโทรศัพท์เป็นรูปปลา ซึ่งเขาจำได้ว่าเป็นของโทฮยอนซู ซุนกิลจึงเข้าใจผิดว่าพัคคยองชุนคือโทฮยอนซู

มูจินแอบนำเครื่องบันทึกเสียงไว้ในกระเป๋าเสื้อ ก่อนที่จะขับรถพาฮีซองไปที่หมู่บ้าน โดยผ่าไฟแดง เพื่อไปให้ถึงก่อนจีวอน และวางแผนไว้ว่า เขาจะแกล้งไปเยี่ยมเยียนป้าบ๊กจาและขอดูรูป โดยให้ฮีซองแอบอยู่ด้านนอก จากนั้นจะส่งข้อความบอกว่าป้าเก็บรูปไว้ที่ไหน เมื่อหลอกป้าอ๊กจาออกมาเดินเล่น ฮีซองก็ต้องรีบเข้าไปเอารูปใบนั้น และไปพบกันที่จุดนัดพบ ระหว่างทางมูจินพยายามหลอกถามฮีซองหลายเรื่อง แต่ฮีซองรู้ทันจึงปิดเครื่องบันทึกเสียงของมูจิน

โฮจุนแปลกใจที่เมืองยอนจูเป็นแค่เมืองเล็กๆ แต่มีคนโดนฆ่าและถูกฝังถึงเจ็ดคน จีวอนบอกว่าพบแค่หกศพ ส่วนศพที่เจ็ด คนร้ายน่าจะนำไปฝังที่อื่น เธอแปลกใจว่าทำไมโทมินซอกถึงฆ่าตัวตาย ไม่เช่นนั้น ก็คงไม่มีใครรู้เรื่องฆาตกรรม จีวอนสงสัยว่าเขาฆ่าตัวตายจริงหรือไม่ เพราะตำรวจพบแต่เล็บข้างขวาของเหยื่อที่เวิร์กชอปของโทมินซอก ส่วนข้างซ้ายเขาเอาไปให้ลูกชายตนเองหรือเปล่า

เมื่อผ่านปากทางเข้าหมู่บ้าน ฮีซองนึกถึงภาพตัวเองที่ถูกมัดไว้กับต้นไม้ใหญ่ และโดนชาวบ้านลากมาทำพิธีไล่ผี มูจินและฮีซอง ไปถึงบ้านป้าอ๊กจาก่อนจีวอน แต่ก็ช้ากว่าพัคคยองชุน มูจินเข้าไปเห็นป้าอ๊กจาโดนมัดมือ และตัวเขาเองถูกตีจากด้านหลังจนสลบไป เครื่องบันทึกเสียงกระเด็นไปอยู่ใต้ตู้ ฮีซองแอบอยู่ด้านนอกและรอสัญญาณจากมูจินจนนานผิดปกติ เมื่อเขาเห็นพัคคยองชุนเดินออกมาจากบ้าน และจำลักษณะคนร้ายในชุดกันฝนสีดำได้ จึงวิ่งตามไปและดึงเสื้อกันฝนจนขาด

ในขณะที่จีวอนและโฮจุนมาถึงพอดี เกิดการต่อสู้ขึ้นระหว่างฮีซองและพัคคยองชุน ฮีซองต้องการรู้เหตุผลที่ปลอมเป็นเขา แต่พัคคยองชุนถามว่าจองมีซุกอยู่ที่ไหน ฮีซองไม่รู้ว่าจองมีซุกคือใคร เมื่อเห็นว่าตำรวจมาถึงแล้ว พัคคยองชุนจึงนัดฮีซองให้ไปคุยกันที่โรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้าน จากนั้นเขาก็รีบหนีไป จีวอนมาถึงและเห็นเสื้อกันฝนที่ขาดอยู่บนพื้น จึงตะโกนเรียกชื่อโทฮยอนซูซึ่งกำลังปีนรั้วหนี เธอจึงวิ่งตามไป ในขณะที่มูจินกระเสือกกระสนออกมาขอความช่วยเหลือจากโฮจุน

จีวอนวิ่งตามฮีซองมาถึงโกดังร้างแห่งหนึ่ง และใช้แสงไฟจากโทรศัพท์ ฮีซองซึ่งแอบอยู่ได้ใช้ฆ้อนเขวี้ยงหลอดไฟเมื่อเห็นว่าเธอพยายามจะเปิดสวิทซ์ไฟ เมื่อจีวอนเผลอเขาจึงใช้กระสอบคลุมหัวเธอ จีวอนพยายามต่อสู้จนทำให้นาฬิกาข้อมือของฮีซองขาด เมื่อฮีซองเห็นว่าเครื่องมือที่วางอยู่บนชั้นกำลังจะหล่นมาใส่หัวเธอ จึงรีบเข้าไปบังไว้ให้และใส่กุญแจมือเธอ จากนั้นก็วิ่งหนีไป โฮจุนบอกจีวอนว่ารูปหายไปแล้ว และคนร้ายก็ไม่ใช่โทฮยอนซู เพราะป้าอ๊กจาบอกว่าคนร้ายถามเธอ คนไหนที่ชื่อฮยอนซู โฮจุนบอกว่าตอนนี้ฆาตกรก็กำลังตามล่าโทฮยอนซูอยู่เหมือนกัน จีวอนจึงเรียกประชุมชาวบ้านเพื่อถามหาคนแปลกหน้าที่เคยมาตามหาโทฮยอนซู จนกระทั่งป้าคนหนึ่งบอกว่าเคยมีคนขับแท็กซี่มาถามหา

ฮีซองบาดเจ็บและมีเลือดออก เขาจึงขโมยเสื้อผ้าชาวบ้านแถวนั้นเพื่อเปลี่ยนชุด ฮีซองบอกมูจินให้ช่วยตามหาคนชื่อจองมีซุก ขณะที่ตนเองกำลังไปที่โรงแรมตามที่พัคคยองชุนนัดไว้ ฮีซองทุบกระจกนาฬิกาผนังในห้องและพันเทปไว้ เพื่อใช้เป็นอาวุธเมื่อพัคคยองชุนมาถึง อึนฮาร้องไห้หาพ่อ คุณยายจึงโทรวิดีโอคอลมาหาฮีซอง เขารับปากอึนฮาว่าจะรีบกลับไปหาเธอ

สายสืบชเวตรวจสอบกล้องวงจรปิดอีกครั้ง และพบว่าในคืนเกิดเหตุฆาตกรรมนัมซุนกิล ไม่มีผู้โดยสารในรถแท็กซี่ตามที่เขาให้การ เพราะตอนนั้นพัคคยองชุนจัดฉากทุกอย่างว่าตนเองเป็นผู้โดยสารที่นั่งเบาะหลัง แล้วค่อยแอบมานั่งที่คนขับ

จีวอนโทรหาหัวหน้าอูชอลและบอกว่ายังไม่มีใครพบศพที่เจ็ด จึงขอให้ช่วยหาข้อมูลของคนขับแท็กซี่ และรู้ว่าเขาคือสามีของจองมีซุกที่ยังหาศพไม่เจอ เพราะพัคคยองชุนเข้าใจว่าโทฮยอนซูสมรู้ร่วมคิดกับฆาตกรโทมินซอก จึงได้พยายามตามล่าโทฮยอนซูเพราะอยากรู้ว่าจองมีซุกอยู่ที่ไหน จีวอนแปลกใจที่คนร้ายรู้ว่าเธอกำลังจะมาเอารูปถ่ายที่ป้าอ๊กจา สายสืบชเวจึงไปดูแก้วน้ำที่พัคคยองชุนลืมไว้ และพบเครื่องดักฟังอยู่ในนั้น

ฮีซองเดินลงมาหาพัคคยองชุนเมื่อเขาขับรถมาถึงโรงแรม ในขณะที่โฮจุนนำนาฬิกาข้อมือที่ตกอยู่ในโกดังร้างมาให้จีวอน เธอสะดุดตาที่มันเหมือนกับของสามี จึงพลิกดูที่สายด้านในและเห็นชื่อย่อ ที่เธอสั่งทำให้เขาเป็นของขวัญวันเกิด..