สปอยล์ Flower of Evil ตอนที่ 9

เมื่อห้าปีก่อน ฮยอนซูเซอร์ไพรส์จีวอนด้วยการฉลองบ้านใหม่เป็นครั้งแรก ซึ่งตอนนั้นเธอกำลังตั้งท้องอึนฮา เมื่อรู้สึกว่าลูกดิ้น จีวอนจึงขอให้ฮยอนซูคุยกับลูกที่อยู่ในท้อง เธอมีความสุขและรู้สึกว่าตนเองเป็นฝ่ายได้รับมาตลอด จึงอยากทำอะไรเพื่อสามีบ้าง และฮยอนซูได้ขอเพียงสิ่งเดียวจากเธอ

---------------------------------------------

ที่ห้องของมูจิน เมื่อเปิดประตูออกมาพบจีวอน ฮยอนซูอ้างว่ามาช่วยมูจินทำข่าวหาผู้สมรู้ร่วมคิด เมื่อจีวอนเดินเข้าไปและพบโทแฮซูอยู่ในห้องด้วยนั้น จีวอนรู้สึกแปลกใจที่แฮซูเป็นฝ่ายออกตัวอยู่ฝ่ายเดียวทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ถามอะไรเลย ซึ่งต่างจากตอนสอบปากคำคดีพัคคยองชุน ตอนนั้นแฮซูมีท่าทางเย็นชาและไม่ให้ความร่วมมือเท่าไรนัก แฮซูบอกว่ามูจินเป็นเพื่อนเก่าของเธอ และเพิ่งรู้จักแบคฮีซองครั้งแรก เธอมาที่นี่เพื่อช่วยมูจินตามหาผู้สมรู้ร่วมคิด
จีวอนสังเกตเห็นสิ่งที่มูจินเขียนไว้ที่กระจกประตู เกี่ยวกับการลำดับเหตุการณ์คดีจองมีซุกและผู้สมรู้ร่วมคิด เธอสงสัยคำว่า “กับดัก” โทแฮซูจึงออกตัวว่าเป็นความคิดของเธอเอง ฮยอนซูเบี่ยงเบนความสนใจของจีวอนโดยให้ฟังคลิปเสียงอีกครั้ง และถามว่าเสียงแทรกในนั้นคืออะไร จีวอนบอกว่าไม่รู้ มูจินจึงสัมทับว่า หากรู้ก็คงเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดตัวจริง

จีวอนจึงคิดว่าจะส่งไฟล์นี้ไปให้ทางทีมวิเคราะห์เสียง เมื่อเห็นโทแฮซูขอตัวกลับ จีวอนหยั่งเชิงโดยถามว่าอยากให้จับผู้สมรู้ร่วมคิดได้จริงๆ หรือ ซึ่งอาจป็นโทฮยอนซูก็ได้ แฮซูยืนยันและแน่ใจว่าไม่ใช่ฮยอนซู จีวอนจึงเล่าว่าโทฮยอนซูที่เธอรู้จักคือคนที่อยู่ในคลิปซึ่งเธอดูประวัติการรักษาจากสถานบำบัด เขาเคยบอกว่าแม้จะอยากฆ่าคนแต่ก็เป็นเรื่องยากในการกำจัดศพ เขาจึงฆ่าลูกหมาแทน แฮซูรีบเถียงขึ้นมาทันควันว่าฮยอนซูไม่ได้เป็นคนทำ แต่เป็นโทมินซอกพ่อของเธอ จีวอนเห็นว่าแฮซูเริ่มหงุดหงิดและน้ำเสียงไม่ดี จึงถามว่าอยากบอกอะไรไหม แฮซูจึงบอกว่าอยากให้จีวอนได้รู้ในสิ่งที่เธอทำ และสิ่งที่ฮยอนซูไม่ได้ทำ โทฮยอนซูอึดอัดกับสถานการณ์ในตอนนี้ ขณะที่แฮซูกำลังจะเล่าเรื่องหัวหน้าหมู่บ้าน ฮยอนซูจึงขัดจังหวะโดยการปัดแก้วกาแฟจนหกรดคอมพิวเตอร์ของมูจิน จากนั้นมูจินจึงขอให้ทุกคนกลับไป

หลังจากที่แบคฮีซองฟื้นขึ้นมา แบคมันอูได้ตรวจร่างกายของเขาและพอใจที่เห็นอาการดีขึ้น แบคฮีซองซึ่งพูดได้อย่างกระท่อนกระแท่นได้เรียกหาแม่ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ และบอกว่าอย่าโทษตัวเองเพราะไม่ใช่ความผิดของแม่ จากนั้นก็ถามถึงคนที่เขาขับรถชนในคืนนั้น แม้ว่าจะผ่านมาแล้วสิบสี่ปี แต่แบคฮีซองก็ยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้
แฮซูบอกมูจินว่าเธออยากได้รับการสะกดจิตเพื่อเรียกความทรงจำกลับคืน เธอแน่ใจว่าจะต้องเห็นผู้สมรู้ร่วมคิดแน่นอน และหากโทฮยอนซูไม่ต้องการให้เธอช่วยแล้วล่ะก็ เธอก็จะทำในสิ่งที่ควรทำและยังไม่ได้ทำ

จีวอนยังฝืนที่จะทำตัวเองให้เป็นปกติ ขณะที่ขับรถไปส่งจีวอนที่ทำงาน ฮยอนซูขอโทษที่เขาไม่ได้บอกเธอว่ามาช่วยมูจิน แต่จีวอนบอกว่าสามีภรรยาไม่จำเป็นต้องบอกกันทุกเรื่องก็ได้ แม้แต่ตัวเธอก็ทำเช่นนั้น ระหว่างทางที่จีวอนนึกถึงคำพูดของสายสืบชเว ที่ว่าโทมินซอกและผู้สมรู้ร่วมคิดจะต้องพบกันสองครั้งเพื่อแลกเปลี่ยนกุญแจ เธอจึงถามสามีหากเขาเป็นโทมินซอกจะให้กุญแจรถกับผู้สมรู้ร่วมคิดยังไง เพราะโทฮยอนซูเคยชินกับการสร้างหลักฐานที่อยู่ของโทมินซอก และมีคนใช้รถของโทมินซอกเพื่อลักพาตัวเหยื่อ ฮยอนซูนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนั้นขณะที่ฟังจีวอนเล่าจากบันทึกคำให้การของเขาเอง โทมินซอกและลูกชายไปดูงานนิทรรศการที่แกเลอรี่แห่งหนึ่งและจอดรถไว้ที่ลานจอดของโรงแรม จากนั้นก็ไปกินอาหารในตอนหัวค่ำ และไปดื่มต่อที่บาร์ ก่อนที่จะเข้าไปดูหนังในตอนดึกหลังเที่ยงคืน และออกจากโรงหนังหลังเกิดเหตุ จีวอนวิเคราะห์ว่าโทมินซอกน่าจะติดต่อกับผู้สมรู้ร่วมคิดช่วงระหว่างแกเลอรี่จนถึงโรงหนัง และสงสัยว่าโทฮยอนซูได้เห็นผู้สมรู้ร่วมคิดหรือไม่ ฮยอนซูนึกถึงตอนที่ตนเองอยู่กับพ่อที่บาร์ และเห็นบาร์เทนเดอร์ที่มีรอยสักที่แขน กำลังทุบน้ำแข็งซึ่งเหมือนกับเสียงแทรกในคลิปนั้น
ฮยอนซูสังเกตว่าจีวอนไม่ได้สวมแหวนแต่งงาน เธออ้างว่าถอดออกตอนล้างมือ และอีกหน่อยก็คงจะชินเมื่อไม่ได้สวมมันอีกแล้ว ฮยอนซูเตือนให้จีวอนรีบกลับบ้าน เพราะเขาจัดงานฉลองครบรอบห้าปี

แบคมันอูบอกลูกว่าไม่ต้องห่วงเรื่องอุบัติเหตุ เพราะเขาได้จัดการทุกอย่างแล้ว แบคฮีซองอยากรู้ว่าทำไมวันนั้นพ่อถึงไม่รับสายเขา และธุระที่พ่อทำมันสำคัญกว่าลูกชายตัวเองหรือ มันอูบอกฮีซองว่า ต่อไปนอกจากจะเดินได้แล้ว เขาจะมีงานที่ดีมีครอบครัวและลูกที่น่ารัก และมีชีวิตที่มีความสุขตลอดไป

ในงานปาร์ตี้ฉลองขึ้นบ้านใหม่ห้าปี ฮยอนซูดูแลเอาใจจีวอนและอึนฮาเป็นอย่างดี จีวอนแสร้งทำสีหน้าว่ามีความสุข และพูดว่าเขาคงลำบากที่ต้องแสดงให้เธอเห็นในสิ่งที่อยากเห็น ขณะที่มองสามีและอึนฮาที่กำลังมีความสุขอยู่นั้น จีวอนนึกถึงคำพูดของเขาที่บอกแฮซูว่า เขาไม่เคยรักเธอเลย ทันใดนั้นเองหัวหน้าคิมจากบริษัทวิเคราะห์เสียงโทรมาบอกว่าแยกเสียงได้แล้ว จีวอนเปิดไฟล์เสียงนั้นให้สามีฟังและบอกว่ายังมีเสียงผู้ชายอีกคนหนึ่ง ฮยอนซูจำได้ว่าเป็นเสียงบาร์เทนเดอร์นำที่เขี่ยบุหรี่มาให้พ่อ ตอนนั้นพ่อของเขาทำเสื้อคลุมหล่น และมีชายสวมหมวกเดินเข้ามาเก็บคืนให้ โดยสอดมือไว้ที่ใต้เสื้อคลุมนั้น และเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย จีวอนแปลกใจที่เห็นสามีเหม่อลอยและลุกขึ้นยืนโดยไม่รู้ตัว

ฮยอนซูถามจีวอนเมื่อรู้สึกว่าเธอกำลังฝืนตัวเอง จีวอนจึงขอเลิกกับเขา โดยบอกว่าเธอไม่รักเขาอีกแล้ว เธอเกลียดที่ต้องเห็นเขาเอาอกเอาใจเธอทุกอย่าง และที่ร้องไห้ก็เพราะเกลียดตัวเองที่หาวิธีอธิบายเรื่องนี้ไม่ได้ ฮยอนซูไม่เข้าใจว่าจีวอนเป็นอะไร เขาจึงพยายามง้อเธอหากต้องการให้เขาทำอะไร แต่จีวอนไม่ต้องการอีกแล้วและขอตัวทำงาน เธอบอกว่าเพิ่งเข้าใจในสิ่งที่ทำให้เธออดทนกับความสยดสยองกับคดีฆาตกรรมต่อเนื่องมาได้ ก็เป็นเพราะช่วงเวลาที่เขาเอาใจเธอ มันทำให้เธอลืม แต่ตอนนี้เธอรับไม่ไหวแล้ว

ฮยอนซูไปหามูจินแต่เช้าเพื่อเล่าให้ฟังว่าจีวอนหมดรักเขาแล้ว เขารู้สึกหมดอาลัยตายอยากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อแฮซูมาถึง เธอบอกน้องชายว่า จีวอนคือสิ่งที่มีค่า ฮยอนซูอยากทำให้จีวอนมีความสุขด้วยการหาตัวผู้สมรู้ร่วมคิดให้เธอ ก่อนออกไป ฮยอนซูบอกมูจินและพี่แฮซูว่า เขารู้แล้วว่าเสียงนั้นคือเสียงอะไรและเกิดขึ้นที่ไหน แฮซูขอให้มูจินไปส่งเธอที่บ้าน

ฮยอนซูอ่านข้อความเก่าๆของจีวอนตอนที่ยังมีความสุขด้วยกัน จากนั้นเขาก็ส่งข้อความเป็นห่วงเธอ ก่อนที่จะขับรถไปที่บาร์แห่งนั้น
จีวอนวางแผนทำ “กับดัก” ด้วยการปลอมเป็นจองมีซุกที่กำลังหางานทำ เพื่อหาตัวคนที่รับเธอเข้าทำงานในวันที่หายตัวไป

มูจินมาส่งแฮซูที่ห้อง และได้เห็นว่าเธอไม่มีข้าวของมากนัก และหลอดไฟก็เสีย แฮซูจึงบอกว่าเธอไม่ใช่แฮซูคนเดิมแล้วและกลายเป็นโรคนอนไม่หลับ บางครั้งก็นอนร้องไห้คนเดียวจนถึงเช้าและเก็บตัวอยู่ในห้องหลายๆ วัน

ฮยอนซูมาถึงที่บาร์และได้พบกับบาร์เทนเดอร์คนเดิม เขาจึงแนะนำตัวเองว่าเคยมาที่นี่กับพ่อ และเปิดคลิปเสียงให้ฟัง แต่บาร์เทนเดอร์ปฏิเสธว่าไม่รู้จักคนในคลิป โทฮยอนซูจึงขอยืมปากกาเพื่อจะจดเบอร์โทรให้เขาติดต่อกลับ เมื่อได้เห็นปากกาซึ่งเขาเป็นคนเลือกให้พ่อ ตอนที่พ่อบอกว่าจะมอบให้เพื่อนเป็นของขวัญที่ช่วยหา”วัตถุดิบ”ดีๆให้ ในตอนนั้นฮยอนซูอยากรู้ว่าวัตถุดิบที่พ่อพูดถึงมันคืออะไร แต่พ่อบอกว่ารอให้เขามีสายตาและทักษะที่ดีกว่านี้ก่อน ฮยอนซูใช้ปากกาด้ามนั้นเพื่อคาดคั้นความจริงจากบาร์เทนเดอร์จนเกิดการต่อสู้ขึ้น

จีวอนวางแผนกับดักของเธอจนสำเร็จ และฮวังจองซุนบอกว่าจะมาพบเธอที่โรงแรมเพื่อเป็นการสัมภาษณ์ ประธานยอมซังชอลแห่งบริษัทจัดหางานบอกฮวังจองซุนว่า มันเร็วเกินไป เพราะเพิ่งจะได้คนมาไม่นานนี้เอง อีกอย่างตำรวจกำลังรื้อคดีโทมินซอกขึ้นมาใหม่ หลังจากที่ฮวังจองซุนออกไปแล้ว บาร์เทนเดอร์โทรหาประธานยอม โดยที่ฮยอนซูเป็นคนพูดสาย

แบคฮีซองพยายามลุกจากเตียงเพื่อไปหาใครคนหนึ่ง แต่เขายังเดินไม่ได้และล้มลงตรงนั้น จึงขอร้องให้แม่ของเขาพาไป ในขณะที่แบคมันอูหยิบโทรศัพทือีกเครื่องหนึ่งในโต๊ะทำงานเพื่อจะโทรออก

บาร์เทนเดอร์พาฮยอนซูมาพบประธานยอม และแนะนำตัวเองว่าเป็นลูกชายโทมินซอก เขาเสนอเงินห้าล้านวอนเพื่อให้พาไปหาผู้สมรู้ร่วมคิด แต่ประธานยอมอยากได้เงินมากกว่าจึงคิดจะจับฮยอนซูไปให้ผู้สมรู้ร่วมคิดแทน

ฮวังจอนซูไปพบจีวอนที่โรงแรม โดยมีหัวหน้าอูชอลและสายสืบชเวดักฟังอยู่ในรถ ส่วนสายสืบอิมโฮจุนซุ่มดูเหตุการณ์อยู่บริเวณโรงแรม ฮวังจอนซูเสียท่าตอนที่เรียกเก็บเงินประกันจากจีวอน เพราะเธออ้างข้อกฎหมายแรงงานและแนะนำตัวเองว่าคือจองมีซุก จีวอนยังไม่ทันใส่กุญแจมือฮวังจอนซูเพราะเดินไปเปิดประตูห้องให้สายสืบชเว ฮวังจอนซูฉวยโอกาสปีนหนีทางระเบียงด้านหลัง จนตกลงมาได้รับบาดเจ็บ ต้องเข้ารับการผ่าตัดซึ่งหมอบอกว่าอาจจะไม่รอด

ขณะที่จีวอนเครียดเพราะโดนหัวหน้ายุนตำหนิ เธอจึงอ่านข้อความของสามีที่มีแต่ความห่วงใย เขาบอกว่าอึดอัดและอยากคุยกับเธอ อยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆเพื่อให้กลายเป็นอดีต และเขาจะได้มีความทรงจำเดียวกันกับเธอ และสุดท้ายเขาอยากมีความคิดและความรู้สึกเดียวกับเธอบ้าง จีวอนนึกถึงสิ่งที่สามีเคยขอไว้ว่า อย่าเปลี่ยนไป ขอให้รักและเชื่อใจเขาแบบนี้ตลอดไป และเขาจะอยู่เพื่อเธอคนเดียว จีวอนบอกตัวเองว่าคิดถึงเขาเหลือเกิน

ประธานยอมกำลังจะกรอกยานอนหลับฮยอนซูเพื่อพาไปพบผู้สมรู้ร่วมคิด แต่ฮยอนซูบอกว่าเขาก็เป็นลูกค้าเหมือนกันที่จะใช้บริการของประธานยอมไปตลอด และเขารู้ว่าสินค้าของประธานยอมก็คือ คน

เมื่อจีวอนโทรเข้ามา ประธานยอมสั่งให้รับสาย จีวอนบอกว่าเธอคิดถึงเขาเพราะเจอแต่เรื่องแย่ๆทั้งวัน แต่ฮยอนซูบอกเพียงว่าติดธุระอยู่ เธอเลือกที่จะไม่ถามเพราะสัญญาที่จะเชื่อใจเขา และรู้สึกสังหรณ์ใจบางอย่าง จึงบอกให้เขาตอบเพียงคำว่า อืมและไม่ ซึ่งฮยอนซูก็ตอบว่าอืม จีวอนถามเขาหากต้องการความช่วยเหลือ เขาก็ตอบว่าไม่ ซึ่งจีวอนจะสามารถตีความหมายได้ จากนั้นจีวอนก็พูดว่าจะให้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการกลับมาหาเธอ