สปอยล์ The Law Cafe ตอนที่ 10

The Law Café # 10
ยูริโดนรถชน จองโฮไปโวยวายเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยังจับคนขับรถไม่ได้เพราะรถคันนั้นใช้ชื่อและทะเบียนปลอม จองโฮคิดว่าเป็นฝีมือของพยอนอุงจึงไปโวยวายที่บ้านและโดนลูกน้องของพยอนอุงซ้อม พยอนอุงบอกว่าเป้าหมายของเขาไม่ใช่ยูริแต่เป็นจองโฮ จองโฮรู้สึกผิดที่ตนเองเป็นต้นเหตุให้ยูริต้องบาดเจ็บ

จองโฮรับยูริออกจากโรงพยาบาลและอยากให้เธอมาอยู่กับเขาเพื่อความปลอดภัย แต่ยูริปฏิเสธเพราะเธอสามารถช่วยตัวเองได้แม้ว่าข้อมือจะยังเจ็บอยู่ก็ตาม อียอนจูแม่ของจองโฮต้องการมาอยู่กับลูกชายสักระยะหนึ่งเพราะไม่พอใจกับเรื่องราวที่สามีและตระกูลของเธอก่อเอาไว้

ฮีฮยอนมาปรึกษายูริเรื่องคดีมรดกครอบครัว เธอต้องพักการเรียนและไม่ได้แต่งงานเพื่อดูแลแม่ที่ป่วยเป็นสิบปีจนกระทั่งท่านเสียชีวิต แต่ท่านก็เรียกหาแต่พี่ชายทั้งสองคนและไม่เคยเห็นความดีของเธอ เช่นเดียวกับพ่อที่ตอนนี้กำลังป่วยหนักและเขียนพินัยกรรมให้พี่ชายทั้งสองคน ตัวเธอเองได้เพียงเศษที่ดินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฮีฮยอนไม่ได้โลภอยากได้มรดกทั้งหมด แต่เธอต้องการส่วนแบ่งที่ยุติธรรมกว่านี้จากความเสียสละของเธอ

จองโฮไม่อยากให้ยูริรับทำคดีนี้เพราะมันอาจนำไปสู่ความรุนแรงได้ เขาแนะนำว่าควรบอกฮีฮยอนให้ไปหาทนายผู้เชี่ยวชาญด้านมรดก

ยูริไม่ต้องการให้จองโฮมาดูแลหรือปกป้อง เพราะเธอยังไม่ให้อภัยเขากับเรื่องเมื่อสิบเจ็ดปีก่อน จองโฮจึงโทรขอให้เซยอนมาอยู่เป็นเพื่อนยูริเพราะแขนของเธอยังไม่หายดี

จองโฮปฏิเสธท่านประธานอีบยองอุคที่อยากให้เขาไปช่วยงานที่โดฮัน เพราะท่านคิดว่าพยอนอุงกำลังทำอะไรสักอย่างลับหลังเพื่อให้คณะกรรมการปลดท่านจากตำแหน่งประธาน จองโฮเพิ่งรู้ความจริงว่าพ่อของเขายอมทำตามที่ท่านประธานสั่งทุกอย่างเพื่อแลกกับการที่ไม่ต้องพรากเขากับแม่ไป

ยูริร่วมดื่มกับพี่ๆ เพื่อนบ้านจนเมา จองโฮไปส่งเธอที่บ้าน ยูริอยากฟังคำบอกรักของจองโฮอีกครั้งและก้มจูบเขา แต่จองโฮปฏิเสธและบอกว่าจะรอจนกว่าวันที่เธอให้อภัยเขาได้จริงๆ คืนนั้นจองโฮอยู่เป็นเพื่อนยูริที่บ้านและได้พบแม่ของเธอในตอนเช้า หลังจากที่จองโฮกลับไปแล้ว แม่ของยูริจึงสอนเธอว่า อย่าจมอยู่กับความแค้นเพราะพ่อของเธอที่จากไปแล้วคงไม่ต้องการให้เธอเป็นเช่นนั้น

พ่อของฮีฮยอนอาการโคม่าแต่พี่ๆ ของเธอไม่ยอมรับสาย เพราะพวกเขากำลังจะรื้อเฟอร์นิเจอร์ในบ้านทิ้งทั้งหมดเพื่อตกแต่งใหม่และเห็นตู้เซฟที่ซอ่นอยูในผนัง ยูริรีบไปหาฮีฮยอนที่โรงพยาบาล ก่อนที่พ่อของฮีฮยอนจะสิ้นใจเขาได้มอบจดหมายฉบับหนึ่งใส่ไว้ในมือของเธอ

ยูริตัดสินใจไปหาพ่อของจองโฮไม่ใช่เพื่อเอาผิดหรือรื้อฟื้นคดีเพราะมันหมดอายุความไปแล้ว แต่เธอต้องการบอกว่าตลอดเวลาที่เธอสู้อยู่นั้น จองโฮอยู่เคียงข้างเธอเสมอและเป็นคนกล่าวคำขอโทษแทนพ่อตัวเองอยู่ตลอดเวลา

ยูริบอกกับจองโฮว่าเธอจะไม่ทนทุกข์กับความแค้นไปตลอดชีวิตและไม่อยากใช้มันเป็นเหตุผลที่จะคบกับเขาไม่ได้ เธอจึงตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับมันและอยากกำจัดความแค้นที่ถูกส่งต่อ ในขณะที่เธออยากให้จองโฮกำจัดความรู้สึกผิดที่ได้รับมาเช่นกัน จองโฮยินดีที่จะร่วมมือกับยูริเพื่อส่งคนทำผิดขึ้นศาลและทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครต้องเจ็บปวดเหมือนกับที่พ่อของเธอเคยเจอ