สปอยล์ The Law Cafe ตอนที่ 5

ยูริบอกกับจองโฮตรงๆ ว่าชอบเขา แต่เขาปฏิเสธว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธอและการจูบของเธอก็เป็นเรื่องผิดกฎหมาย ทั้งที่จริงแล้วเขาแอบชอบเธอมาสิบเจ็ดปีตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย เขาไม่เข้าใจเหตุผลที่ยูริสารภาพความรู้สึกได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น

จองโฮจ้างแบจุนเป็นพิเศษให้คอยรับส่งยูริหลังจากปิดร้านเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ ยูริไปอาละวาดเจ้าหน้าที่ที่สำนักงานเขตที่ไม่แยกเด็กสองคนออกจากแม่ตั้งแต่แรก ทั้งยุนซูอาและยุนจีอาสองคนพี่น้องจึงต้องอยู่อย่างทรมานในบ้านหลังนั้น แบจุนกลัวว่าจะเกิดเรื่องใหญ่จึงโทรบอกจองโฮให้รีบมา การกระทำของยูริตกเป็นข่าวบนสังคมออนไลน์จนเธอถูกตำหนิที่ไปอาละวาดแบบนั้น วันต่อมาเจ้าหน้าที่คนนั้นไปหายูริที่คาเฟ่และบอกว่าเธอได้ทำอย่างเต็มที่แล้ว แต่ในตอนนั้นศูนย์พักพิงทุกที่เต็มหมด แม้ว่าส่งเด็กไปอยู่ได้ไม่กี่วัน พวกเขาก็ถูกส่งกลับบ้านอีก ยูริให้สัมภาษณ์ในรายการทีวีว่าหากมีงบประมาณมากกว่านี้ก็จะสามารถพัฒนาบุคลากร สร้างศูนย์พักพิงและสนับสนุนครอบครัวที่รับเด็กไปเลี้ยง

หลังจากที่ยูริออกรายการทีวีแล้ว คาเฟ่ของเธอก็มีลูกค้าเพิ่มมากขึ้น คังยองบุนมาปรึกษายูริเพราะเธอโดนฟ้องข้อหาทำร้ายร่างกายนายจ้างที่ลวนลามเธอ คังยองบุนอยากให้ยูริช่วยเพิกถอนระงับการสั่งฟ้อง ยูริจึงแนะนำว่าสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อศาลรัฐธรรมนูญขอเพิกถอนระงับการสั่งฟ้องได้ ถึงแม้คังยองบุนถูกตัดสินว่าไม่มีความผิด แต่เธอก็จะไม่ได้ค่าชดเชยอะไรเลย

ยูริวานจองโฮไปถ่ายสำเนาบันทึกคดีของคังยองบุนที่ใกล้จะเดดไลน์ จองโฮเจอเพื่อนอัยการที่แอบสืบข้อมูลเกี่ยวกับอัยการทุกคนที่น่าจะเกี่ยวข้องกับคดีโดฮันกรุ๊ปและพ่อของเขาที่เป็นอัยการสูงสุด จองโฮลืมเอกสารของยูริไว้ที่ร้านอาหารและเมื่อย้อนกลับไปที่นั่นร้านปิดแล้วและประกาศหยุดทำการเป็นเวลาสองอาทิตย์ เขาจึงบอกกับยูริว่าจะรับผิดชอบเรื่องนี้เองเพราะจำเนื้อหาในเอกสารนั้นได้ทั้งหมด จองโฮใช้เวลาทั้งคืนเพื่อพิมพ์และปริ๊นท์เอกสารจนครบ และมองที่ยูริหลับอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาที่อ่อนโยน

หลังจากนำเอกสารไปยื่นอุทธรณ์ที่ศาลรัฐธรรมนูญแล้ว ยูริและจองโฮไปพบคู่กรณีของคังยองบุนซึ่งเป็นนายจ้างของเธอที่ต้องการเรียกค่าเสียหาย จองโฮอธิบายถึงการจูบหรือเข้าหาฝ่ายตรงข้ามโดยไม่เต็มใจนั้นเป็นกฎหมายอาญาข้อหาล่วงละเมิดทางเพศ ยูริกังวลว่าจองโฮอาจจะฟ้องร้องที่เธอจูบเขา ในคืนนั้นยูริร่วมวงดื่มกับเพื่อนบ้านจนเมาและขึ้นไปหาจองโฮเพื่อขอไม่ให้เขาฟ้องร้องเธอ ยูริอาเจียนเลอะเสื้อเชิ้ตตัวนอก จองโฮจึงซักให้ ยูริตื่นขึ้นมาและขอโทษจองโฮเรื่องที่จูบเขาโดยไม่ขออนุญาตก่อน ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่ชอบเธอ แต่เธอก็ขอโอกาสจากเขาเพราะยังตัดใจไม่ได้และจะค่อยๆ เข้าหาโดยนึกถึงใจของเขาให้มากขึ้น

ประธานฮวังเตือนยูริด้วยความเป็นห่วงและไม่อยากให้ยุ่งเกี่ยวกับโดฮันการก่อสร้าง เพราะเขาคิดว่าเธอต้องการขุดคุ้ยคดีของพ่อ แต่ยูริบอกว่าเธอทำเพื่อลูกความที่มาปรึกษาเพราะบ้านที่พวกเขาอยู่นั้น มีลักษณะการก่อสร้างที่ไม่ถูกต้อง ประธานฮวังมอบหนังสือ”ผู้ลงทัณฑ์องค์กรทมิฬ”ให้ยูริไปอ่าน

พัคซองจุนอดีตนักโทษหลายคดีโดยเฉพาะยาเสพติด ที่รับจ้างไปก่อกวนคาเฟ่ของยูริและฆ่าหมาตาย จองโฮล่อซองจุนออกมาพบและซ้อมจนน่วมที่ฆ่าหมาของเขา จากนั้นจองโฮก็ไปที่บ้านของประธานอีพยอนอุงแห่งโดฮันการก่อสร้างซึ่งเป็นอาของเขา เพื่อเตือนว่าห้ามแตะต้องคนรอบตัวของเขาโดยเฉพาะคิมยูริ

ยูริตกใจเมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าของจองโฮ แต่เธอก็ยับยั้งใจไม่กล้าเข้าใกล้ จองโฮจึงจับมือของเธอมาสัมผัสใบหน้าของเขาและขอกอดเธอเพราะวันนี้เขาเหนื่อยเหลือเกิน