สปอยล์ Love Next Door ตอนที่ 11
พ่อของซึงฮโยขอหย่าจากฮเยซุกและอดแปลกใจไม่ได้ เพราะเธอไม่ปฏิเสธและไม่ถามถึงเหตุผล เช้าวันต่อมาฮเยซุกโกหกสามีว่าเธอได้รับคำสั่งให้ไปทำงานที่แอฟริกาและขอให้เขาเตรียมเอกสารการหย่า
ซึงฮโยยังคงรอคำตอบจากซอกรยูแต่ไม่อยากกดดัน เพราะเธออาจต้องการเวลาหลังจากที่ฮยอนจุนเพิ่งกลับไป โมอึมพยายามหลบหน้าดันโฮเพราะละอายใจที่เผลอจูบเขา จนกระทั่งพวกเขาพบกกับสถานการณ์ที่ไม่อาจหลบเลี่ยงได้ แม่ของโมอึมอาสาจะดูแลหนูน้อยยอนดูจนกว่าพี่เลี้ยงของเธอจะหายป่วย
ซึงฮโยพยายามซ่อนความรู้สึกต่อหน้าพ่อแม่เมื่อรู้ว่าพวกเขากำลังจะหย่ากัน ซอกรยูไปรับซึงฮโยที่ร้านหลังจากที่เขานั่งดื่มคนเดียวจนเมา เธอได้รับรู้ความเจ็บปวดของซึงฮโยที่ไม่เคยได้รับความอบอุ่นในครอบครัวและพ่อแม่กำลังจะหย่ากัน จากนั้นซอกรยูก็พาซึงฮโยไปนอนพักที่ออฟฟิศของเขา
ศาลกำหนดระยะเวลาอีกหนึ่งเดือนสำหรับการตัดสินใจหย่าของฮเยซุกและสามี ซอกรยูบอกฮเยซุกว่าซึงฮโยรู้สึกอย่างไรและรอคอยแม่ตลอดทั้งชีวิตตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ ซึงฮโยกลับบ้านในตอนค่ำเพื่อเก็บของไปอยู่ที่ออฟฟิศ เขาพบกับแม่ที่บอกลาเพื่อจะเดินทางในวันรุ่งขึ้น เช้าวันต่อมาฮเยซุกหายตัวไปและลืมโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเดินทางที่สถานีรถไฟ พ่อของซึงฮโยจึงโทรติดต่อกับ ผช.รมต.เซฮวานและได้รู้ความจริงว่าฮเยซุกไม่ได้รับคำสั่งให้เดินทางไปทำงานอีกแล้ว และเธอเริ่มมีอาการหลงลืมโดยคิดว่าตนเองยังเพิ่งทำงานและพร้อมที่จะเดินทางอยู่เสมอ
ฮเยซุกนั่งอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งบนเขาซึ่งเธอเคยไปกับเพื่อนๆ เธอหยิบรีโมตขึ้นมาเพราะคิดว่าเป็นโทรศัพท์มือถือ เธอไม่รู้ว่าตนเองขึ้นมาที่นี่ได้อย่างไรและพยายามหาทางกลับ แต่เธอสะดุดหกล้มและหมดสติอยู่เชิงเขา ครอบครัวของเธอและซอกรยูออกตามหาและเห็นคำอธิษฐานที่เธอเคยขอไว้ว่าอย่าให้เธอลืมลูกและสามี สามีของเธอพบฮเยซุกและสารภาพความรู้สึกว่าเขายังคงรักและคิดถึงเธอทุกครั้งที่ห่างกัน เช่นเดียวกับฮเยซุกที่บอกว่าเธอพยายามเข้าหาเขาที่ทำตัวเหินห่าง พ่อแม่ลูกได้ปรับความเข้าใจและความรู้สึกของตนเอง สามีขอให้ฮเยซุกตรวจคลื่นสมองและพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
โมอึมดีใจที่ได้รับการอนุมัติเป็นอาสาสมัครที่ขั้วโลกใต้ ซอกรยูรู้สึกเหงาและเบื่อเมื่อซึงฮโยต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดสองอาทิตย์ เธอจึงเปิดคลิปสูตรอาหารฝรั่งเศสที่ซึงฮโยอ่านให้ฟัง แต่มีประโยคหนึ่งที่เขาพูดภาษาฝรั่งเศสและบอกว่าความรู้สึกที่มีต่อเธอจะไม่มีวันหมดอายุเหมือนกับนมที่เขาเก็บไว้เพื่อรอคำตอบ ซอกรยูขอยืมรถของโมอึมเพื่อไปหาซึงฮโยทันทีและบอกว่าเมื่อไม่มีเขาทำให้เวลาเดินช้าลงและทุกอย่างดูน่าเบื่อไปหมด ซึงฮโยรับรู้คำตอบของซอกรยูจากคำพูดและความรู้สึกจากใจของเธอ