สปอยล์ Lovers of the Red Sky ตอนที่ 10

จากการทบทวนเหตุการณ์หลายๆ อย่างที่เกิดขึ้น ฮารัมจึงเริ่มแน่ใจว่าพญามารอยู่ในร่างของเขาและทำให้เขาสูญเสียความทรงจำในบางครั้ง อีกทั้งซินแสโหงวเฮ้งยังมองเห็นทั้งพลังเทพและพลังมารในตัวเขาอีกด้วย

ฮารัมให้มูยองหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับภาพเหมือนพระเจ้ายองจงและสิ่งที่เกิดขึ้นกับจิตรกรผู้วาดภาพนั้น แม้ชอนกีจะไม่สบายใจนักที่ต้องวาดภาพเหมือนพระราชาองค์ก่อน แต่ก็ไม่อาจขัดพระราชโองการและรับปากฝ่าบาทว่าจะวาดภาพเหมือนให้เสร็จ นางกังวลว่าตัวเองจะเป็นอะไรไปและจะดูแลพ่อไม่ได้ องค์ชายยังมยองทรงรับปากว่าจะปกป้องนางและพ่ออย่างดีที่สุดแม้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตามเพราะพระองค์ทรงรักนาง แต่ชอนกีบอกว่าพระองค์ไม่ควรพูดเล่นเช่นนี้ องค์ชายจึงทรงเฉไฉว่าครั้งนี้พระองค์ทรงหยอกเล่นเกินไปหน่อย เมื่อส่งชอนกีที่หน้าบ้านแล้วองค์ชายยังมองได้พบกับวอลซอนซึ่งเป็นหัวหน้าร่างทรงแห่งซองจูชองซึ่งเตือนให้พระองค์ตัดใจจากนางเพราะชะตาไม่ได้ลิขิตให้เกิดมาคู่กัน

ชอนกีไม่สบายใจจึงไปหาฮารัมในคืนนั้น ภูตแห่งภาพวาดได้มาขอซื้อภาพวาดของชอนกีขณะที่นางไม่อยู่ ฮงอึนโอและอาจารย์ชเววอนโฮจำได้ว่าเขาคือจิตรกรคันยุนกุกที่เคยวาดภาพเหมือนพระเจ้ายองจงร่วมกับอึนโอและถูกฮวาชาหรือความบ้าคลั่งสิงร่างของเขาหลังจากนั้น เมื่อชอนกีไม่อยู่คันยุนกุกจึงออกไปตามหานาง

ชอนกีบอกฮารัมเรื่องที่นางกังวลใจในการวาดภาพกษัตริย์และมาหาเขาด้วยความคิดถึง ฮารัมจึงบอกว่าคิดถึงนางเช่นกันมากเท่าดวงดาวบนท้องฟ้าและจะนำเรื่องที่นางกังวลกลับไปคิดดูราวกับเป็นเรื่องของตัวเอง เมื่อชอนกีพูดถึงพญามารที่ฝ่าบาททรงเล่าให้ฟัง ฮารัมจึงรู้ว่าพระเจ้าซองโจทรงทราบเรื่องนี้มาโดยตลอด ฮารัมเห็นว่าดึกแล้วจึงให้ชอนกีนอนค้างที่บ้านของเขา

ร่างทรงวอลซอนเล่าเรื่องเหตุการณ์ในพิธีขอฝนมังกรเมื่อสิบเก้าปีก่อนให้องค์ชายยังมยองฟัง พระองค์จึงทรงทราบว่าพญามารถูกผนึกอยู่ในร่างของฮารัม และเกิดเรื่องเลวร้ายต่างๆ รวมทั้งเหตุการณ์ล่าสุดที่หน้าตำหนักโคฮวาวอนด้วย นางยังเตือนอีกว่าชอนกีมีพลังที่เป็นอริกับองค์ชายซึ่งจะต้องเป็นผู้ปกครองแผ่นดิน หากพระองค์ทรงถลำลึกผูกพันกับนาง ก็จักต้องประสบเคราะห์กรรมใหญ่หลวง แต่องค์ชายทรงยืนกรานว่าจะไม่หลีกเลี่ยงชะตากรรมนี้ตามคำเตือนของนาง ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับเคราะห์กรรมใดก็ตาม เพราะพระองค์จะทรงปกป้องคนรักรวมทั้งแผ่นดินนี้ด้วย

ร่างทรงมีซูเชิญองค์ชายจูฮยางมาเข้าร่วมพิธีเมื่อรับรู้สัญญาณความเคลื่อนไหวของพญามาร ด้วยมนต์ของนางทำให้พญามารในตัวฮารัมเข้าไปทำร้ายชอนกีที่ห้องนอนเพื่อจะเอาดวงตากลับคืน แต่พลังของแหวนหยกที่เขามอบให้ได้ปกป้องนางไว้ จิตรกรคันยุนกุกหรือภูตแห่งภาพวาดหยุดที่อยู่หน้าบ้านของฮารัมและตอบโต้พลังคุณไสยของร่างทรงมีซูและเปรยออกมาว่าไม่ว่าใครหน้าไหนก็จะทำร้ายจิตรกรของเขาไม่ได้ ทำให้ร่างทรงมีซูบาดเจ็บจนกระอักเลือด

องค์ชายยังมยองทรงทราบว่าฮารัมเข้ามาทำงานในวังหลวงโดยไม่มีประวัติอย่างเป็นทางการเพราะได้รับการแต่งตั้งจากฝ่าบาทโดยตรง พระองค์จึงทรงสั่งให้โกพิลไปสืบประวัติของฮารัมที่ยางจูซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา

อาจารย์ชเววอนโฮสั่งห้ามชอนกีอย่างเด็ดขาดไม่ให้วาดภาพเหมือนกษัตริย์ และบอกนางให้อ้างว่าป่วยเมื่อเข้าไปที่โคฮวาวอน องค์ชายยังมยองทรงต้องการเห็นหลักฐานที่ร่างทรงวอลชอนกล่าวอ้างเรื่องพญามาร นางจึงทำให้พระองค์ทรงเห็นเหตุการณ์ที่ฮารัมทำร้ายชอนกีที่หน้าตำหนักโคฮวาวอนขณะที่พระองค์หมดสติในตอนนั้นและบอกว่าพญามารมักปรากฏตัวทุกครั้งที่ฮารัมและชอนกีอยู่ใกล้กัน หลังจากนั้นองค์ชายจึงบอกฮารัมให้ไปกบดานในที่ที่พระองค์จัดให้และห้ามพบหรือเข้าใกล้ชอนกีอีกจนกว่าภาพวาดพระเจ้ายองจงจะสำเร็จลุล่วง และไม่มีวิธีอื่นที่ดีกว่านี้เพราะเสด็จปู่ของพระองค์ทรงสู้กับพญามารมาทั้งชีวิตจึงได้ผนึกวิญญาณของมันไว้ในภาพเหมือนของพระองค์

ฮารัมนัดกับชอนกีที่ลำธารแห่งหนึ่งเพื่อให้นางวาดภาพของเขา จากนั้นเขาได้มอบตั๋วเรือเพื่อให้นางกับพ่อย้ายไปอยู่ที่แคว้นอื่นและยอมรับว่าในร่างของเขามีพญามารผนึกอยู่ซึ่งทำให้เขาและนางไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ เมื่อองค์ชายยังมยองได้รับข้อมูลจากโกพิล พระองค์และทหารจำนวนหนึ่งจึงตามไปจับฮารัมที่ลำธารแห่งนั้นโดยตรัสว่าฮารัมคือผู้ต้องหาที่ฆ่าพลทหารตายจำนวนมากในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเขาอินวัง ชอนกีเข้าขวางมิให้ใครจับฮารัมจนนางเกือบสะดุดล้มแต่ฮารัมเข้าไปประคองและโอบนางไว้ต่อหน้าองค์ชาย