สปอยล์ Lovers of the Red Sky ตอนที่ 7

องค์ชายยังมยองขออภัยโทษจากองค์ชายจูฮยางที่พ่อของชอนกีขว้างพู่กันใส่พระองค์ แต่องค์ชายจูฮยางต้องการตัดมือของชอนกีเพื่อเป็นการรับโทษแทนพ่อที่สติฟั่นเฟือนและหากองค์ชายยังมยองยังต่อต้านอีก พระองค์ก็จะถือว่าเป็นเพราะชอนกี

ฮารัมยินดีเสนอข้าวสารสามร้อยกระสอบหรือสิ่งใดที่องค์ชายต้องการเพื่อไถ่โทษให้ชอนกี แต่องค์ชายจูฮยางยังมิได้ตัดสินพระทัยว่าพระองค์ทรงต้องการสิ่งใดและจะขอคิดดูก่อน ทรงตรัสด้วยความสงสัยว่าฮารัมยอมสละทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนนี้เชียวหรือ

จากคำบอกเล่าของชเวจอง ทำให้องค์ชายยังมยองทรงเข้าพระทัยอย่างถ่องแท้แล้วว่าชอนกีไม่เคยลังเลที่จะวาดภาพเลียนแบบเพื่อแลกกับเงินที่จะซื้อยารักษาพ่อ ฮารัมมอบเงินจำนวนหนึ่งให้จองซอนรเยที่ถูกขังอยู่ที่วอลซองดังและขู่ว่าห้ามรังควานชอนกีอีก ผู้ตรวจราชการคิมกงแรถูกคนขององค์ชายจูฮยางกำจัดจนพลัดตกหน้าผา ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการที่ฮารัมวางไว้ ร่างทรงหญิงมีซูจะเป็นรายต่อไปที่ฮารัมคิดจะกำจัด

พระเจ้าซองโจทรงโปรดภาพวาดของชอนกียิ่งนัก จึงมีรับสั่งให้นางเข้าไปอยู่ที่โคฮวาวอน องค์ชายจูฮยางทรงแปลกพระทัยว่าเหตุใดเสด็จพ่อของพระองค์จึงทรงอยากให้ชอนกีจิตรกรผู้มีญาณเข้าวัง ร่างทรงมีซูใช้มนต์ดำเพื่อหลอกใช้จิตรกรหมวกฟางชิมแดยูที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายพร้อมกับชอนกีเพราะต้องการรู้เหตุผลของพระเจ้าซองโจ

อาจารย์ชเววอนโฮพยายามโน้มน้าวชอนกีให้เข้าไปอยู่ที่โคฮวาวอน แต่นางยืนกรานที่จะไม่ไปเพราะต้องดูแลพ่อที่อาการกำลังทรุดหนักลง แต่ใจหนึ่งชเววอนโฮก็เป็นห่วงว่าหากนางเข้าไปอยู่ที่นั่นแล้ว ต่อไปอาจจะเป็นเหมือนกับอึนโอพ่อของนาง ฮันกอนรับปากว่าหากนางไปอยู่ที่นั่น เขาก็จะดูแลปกป้องนางอย่างดี แม้ว่าฮารัมจะมองไม่เห็นแต่ภาพวาดเดียวที่เขายังคงติดตาก็คือภาพดอกท้อที่ส่งกลิ่นอบอวลและกลุ่มดาวหมีใหญ่เต็มท้องฟ้าในค่ำคืนนั้น

องค์ชายยังมยองทรงโน้มน้าวชอนกีให้เข้าโคฮวาวอนโดยรับปากว่าจะดูแลพ่อของนางเป็นอย่างดี จากนั้นก็ทรงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับฮงอึนโอและทรงคิดว่าเขาสติฟั่นเฟือนขณะที่วาดภาพเหมือนพระเจ้ายองจงซึ่งเป็นเสด็จปู่ของพระองค์ องค์ชายทรงชักชวนชอนกีให้ค้นหาความจริงเรื่องนี้ไปพร้อมกับพระองค์ และได้สั่งหมอหลวงให้ปรุงยาชองชิมวอนที่ชอนกีเคยทูลขอไว้แล้ว โดยให้ชอนกีไปรับยาที่แมจุกฮอนในวันรุ่งขึ้นพร้อมกับคำตอบว่านางจะตัดสินใจเช่นไร

เมื่อรู้ว่าชอนกีกำลังจะไปหาองค์ชายยังมยองที่แมจุกฮอนและตัดสินใจที่จะเข้าโควาวอนแล้ว ชเววอนโฮจึงฝากภาพวาดพยัคฆ์ไปให้องค์ชายซึ่งเป็นภาพโปรดของพระองค์และเพื่อป้องกันสิ่งชั่วร้าย ระหว่างทางไปแมจุกฮอนชอนกีได้พบกับยายซัมชินซึ่งขอดูภาพวาดพยัคฆ์แต่ชอนกีไม่ให้ดู ยายซัมจินจึงเสกให้ทุกอย่างหยุดนิ่งและหยิบภาพนั้นมาเสกพลังบางอย่างก่อนที่จะคืนให้นาง เมื่อทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิมยายซัม
ชินบอกกับชอนกีว่าเดี๋ยวก็จะเจอเจ้าของภาพเอง

ชอนกีเดินทางต่อไปและวนไปมาอยู่หลายรอบแต่ไปไม่ถึงแมจุกฮอนและมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของฮารัม นางขอบคุณที่เขาทำให้นางได้เข้าการประลองวาดภาพและขอโทษที่พ่อของนางเข้าไปก่อเหตุ ฮารัมบอกเพียงว่าเขาไปที่แมจุกฮอนเพื่อประมูลภาพที่งดงามที่สุดเผื่อว่าสักวันเขาจะสามารถกลับมามองเห็น

ชอนกีเปรียบเทียบฮารัมว่าคล้ายกับเด็กที่นางรู้จัก แต่เด็กคนนั้นอยากให้นางลืมเขา อาจเป็นเพราะว่าเขาตายไปแล้วหรือใช้ชีวิตเยี่ยงคนตาย แต่ถึงกระนั้นนางก็จะแกล้งทำเป็นจำเขาไม่ได้ ชอนกียังบอกฮารัมอีกว่านางจะจำช่วงเวลาที่งดงามนี้ไปตลอด ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งความซาบซึ้งและความยินดีปรีดาที่ได้เจอกับเขาอีก และหากแม้ว่าวันใดที่เขาพบความยากเข็ญจนไม่สามารถรักษาสัญญาได้ ขอให้เขาจดจำไว้ว่ายังมีใครบางคนที่เชื่อใจและรอเขาอยู่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

หลังจากที่ชอนกีกลับไปแล้วและลืมภาพวาดพยัคฆ์ไว้ที่นั่น ฮารัมบอกกับตัวเองว่าเขาจะทำเช่นนี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว จากนั้นจึงหยิบร่มกันฝนและตามนางออกไป ฮารัมพบกับชอนกีที่กำลังขี่หลังองค์ชายยังมยองเนื่องจากนางมีไข้ ฮารัมจึงขอประทานอภัยองค์ชายและบอกว่าเขานัดกับชอนกีไว้ก่อนพระองค์