สปอยล์ Military Prosecutor Doberman ตอนที่ 10

นามบัตรที่ยงมุนกูให้อูอินและคำพูดที่ว่าจะเปลี่ยนชื่อบริษัทไอเอ็มนั้น ทำให้อูอินแน่ใจว่ายงมุนกูรู้ว่าเธอคือใคร และโนฮวายองก็ต้องรู้เช่นกัน แบมันคิดว่าอีกไม่นานทั้งสองคนนั้นก็ต้องรู้ตัวตนของเขาด้วย โนฮวายองต้องการเก็บแบมันและอูอินไว้ในสังกัดของเธอเพื่อให้อยู่ในสายตา เพราะเธอถือว่าสองคนนั้นมีความเคียดแค้นและตั้งตัวเป็นศัตรูกับเธอ แม้วอนกีชุนจะตายไปแล้ว แต่โนฮวายองก็ยังไม่สบายใจ ยงมุนกูจึงรับปากว่าจะตามหาหมอโจซูชานให้เจอเพื่อปิดปากเรื่องขาของวอนกีชุนให้สนิท ซอลอัคขัดขวางการแถลงข่าวของจ่ากูไม่สำเร็จ เขาจึงขอโอกาสจากมุนกูเพื่อจัดการเรื่องหมอโจเพื่อเป็นการแก้ตัว

แบมันและอูอินช่วยกันดูหลักฐานหลายอย่างที่วอนกีชุนเก็บไว้รวมทั้งไดอารีของเขาที่บันทึกไว้ตั้งแต่ยี่สิบปีก่อนซึ่งเป็นปีเดียวกับที่พ่อแม่ของแบมันประสบอุบัติเหตุ อูอินหวังว่าหลักฐานเหล่านี้จะช่วยล้างมลทินให้กับพ่อที่ตายไปแล้วของเธอได้ คังฮาจุนสังเกตว่าทั้งสองคนมีความสนิทสนมกันมากขึ้น

เป้าหมายต่อไปของแบมันและอูอินก็คือผู้บัญชาการฮงมูซอบ เมื่อยี่สิบปีก่อนฮงมูซอบดำรงตำแหน่งอัยการทหารและซ้อมโดซองฮวานซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวนและพ่อของแบมันเพราะขัดคำสั่ง ฮงมูซอบเป็นคนสองบุคลิกและจะกลายเป็นอีกคนหนึ่งทันทีหากว่าใครขัดคำสั่งของเขา แบมันต้องการขุดลึกให้ได้ว่าในตอนนั้นพ่อของเขาต้องเจอกับอะไรมาบ้าง เขาจึงเริ่มวางแผนเข้าหาฮงมูซอบด้วยการนำของกำนัลไปให้เพื่อเป็นการขอบคุณที่ยกเลิกการลงโทษทางวินัยให้กับเขา นอกจากนั้นแบมันยังบอกกับฮงมูซอบและภรรยาของเขาว่าจะจงรักภักดีต่อพวกเขา ภรรยาของฮงมูซอบรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าของกำนัลในกระเป๋าเป็นเพียงแค่ไวน์เท่านั้น จ่าชินมินชอลเป็นทหารรับใช้ในบ้านของฮงมูซอบ แบมันสังเกตว่าจ่าชินมีท่าทางอึดอัดแม้ว่าภรรยาของฮงมูซอบจะออกตัวว่ารักจ่าชินเหมือนลูกชายก็ตาม

แบมันต้องการไปคุยกับจ่าชินนอกสถานที่ เพราะอยากรู้ว่าฮงมูซอบรังแกลูกน้องของตัวเองรวมทั้งพ่อของเขามากน้อยแค่ไหน เขาต้องการลากฮงมูซอบไปขึ้นศาลทหารให้ได้ แบมันมีโอกาสคุยกับจ่าชินเมื่อเขาออกมาจ่ายตลาด แต่จ่าชินไม่ได้ให้ข้อมูลอะไรและมีท่าทางเคียดแค้นโดแบมันที่เคยล้มคดีเมื่อปีก่อน ทำให้จ่าโออูแจเพื่อนของจ่าชินไม่ได้รับความเป็นธรรมและออกจากกองทัพไปในที่สุดเพราะพันเอกอีซึ่งเป็นจำเลยไม่ได้รับการตัดสินลงโทษ ในตอนนั้นจ่าชินออกจากกองทัพไม่ได้เพราะติดปัญหาเรื่องปากท้อง เขาจึงต้องไปทำงานรับใช้ที่บ้านของฮงมูซอบและยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ แบมันจำจ่าชินไม่ได้จนกระทั่งอูอินทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง แบมันไปดักรอจ่าชินเพื่อขอโทษกับเรื่องที่เคยเกิดขึ้น แต่จ่าชินไม่ให้อภัยเพราะโออูแจตายไปแล้ว เขาโทษแบมันที่เป็นต้นเหตุและเป็นอัยการที่เน่าเฟะในกองทัพซึ่งไม่มีแม้แต่ความเป็นคน
แบมันขาดงานไปนั่งดื่มคนเดียว เขาเคยหลงตัวเองว่าเป็นอัยการฝีมือดีแต่สุดท้ายก็เป็นเพียงคนหิวเงิน อูอินแนะนำแบมันให้กลับไปขอโทษจ่าชินอย่างจริงใจอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ไปส่งเขาที่บ้านและทำสร้อยคอหล่นไว้ที่นั่น

ในการประชุมสมาคมรักชาติและกินดื่มเพื่อฉลองตำแหน่งใหม่ให้กับฮงมูซอบ ยงมุนกูเข้าร่วมด้วยโดยนั่งแทนที่นั่งของวอนกีชุนและเตรียมเงินใส่กระเป๋าไว้ให้แต่ละคนตามลำดับยศและตำแหน่ง หลังจากนั้นฮงมูซอบและโนฮวายองก็ไปดื่มชากันตามลำพัง ซึ่งฮงมูซอบโล่งใจที่การตายของวอนกีชุนทำให้เขาและโนฮวายองรอดพ้นผิดมาได้ แต่โนฮวายองก็ยังคงไม่สบายใจ ฮงมูซอบรู้ดีว่าโนฮวายองคือคนลงมือฆ่าวอนกีชุนเหมือนกับที่ฆ่าพ่อแม่ของแบมันเมื่อยี่สิบปีก่อนและช่วยชีวิตลูกชายของพวกเขาไว้ เธอมีความสามารถที่ทำให้ผู้อื่นเกรงกลัวมากกว่าความเคารพซึ่งต่างจากฮงมูซอบ ฮงมูซอบขู่โนฮวายองว่าหลังจากที่เขาได้ขึ้นเป็นเสนาธิการทหารแล้ว เธอจะเลือกเป็นมิตรหรือเป็นศัตรูของเขา ตอนนี้โนฮวายองแน่ใจแล้วว่าโดแบมันคือใคร

อูอินไปหายงมุนกูที่ไอเอ็มดีเฟนส์ในตอนค่ำและนั่งเก้าอี้ที่เคยเป็นของพ่อ และบอกยงมุนกูว่าเธอเลือกจังหวะเวลาที่เหมาะสมเพื่อเปิดเผยตัวตนของตัวเอง แบมันเริ่มหาข้อมมูลเพื่อเปิดโปงสิ่งที่ฮงมูซอบกำลังกดขี่ข่มเหงจ่าชิน เพื่อเป็นการขอโทษจ่าชินอย่างจริงใจตามที่อูอินแนะนำ โนฮวายองปรากฎตัวต่อหน้าแบมันเพื่อบอกว่าเธอรู้แล้วว่าเขาคือใคร