สปอยล์ Mouse ตอนที่ 13

เมื่อ 26 ปีก่อน ที่ย่านกูรยอง ภรรยาของฮันซอจุนซึ่งท้องแก่ใกล้คลอด กำลังเดินกลับบ้านอย่างหดหู่ใจ เพราะเธอไม่ต้องการคลอดลูกของฆาตกร ทันใดนั้นเองเธอถูกชายสวมชุดทหารอายุราวๆ ยี่สิบกว่าๆ จับตัวไป เธออ้อนวอนขอให้เขาฆ่าเธอ คนร้ายกินแอปเปิ้ลที่มัลักษณะคล้ายเสี้ยวพระจันทร์และด่าเธอว่ายัยบ้า จู่ๆ ก็มีชายอีกคนหนึ่งเข้ามาช่วยเธอไว้ได้ ต่อมาคดีนี้เกี่ยวข้องกับนักโทษคนหนึ่งซึ่งกลายเป็นแพะรับบาปในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องซูซอง

ในคดีคังด๊อกซู เจ้าหน้าที่ตำรวจพบว่าดีเอ็นเอที่พบบนอาวุธที่ใช้ฆ่าเขาเป็นของอีแจชิกนักโทษที่อยู่ในคุกตอนนี้ มูจีคิดว่าฆาตกรกำลังเยาะเย้ยตำรวจว่าไม่มีทางจับเขาได้

ในวันที่ยูนาเตรียมย้ายบ้าน เธอขอบคุณบารึมที่ช่วยชีวิตเธอและสัญญาว่าจะเก็บเป็นความลับไปตลอดชีวิต บารึมจึงตัดสินใจไม่ฆ่าเธอ ดร.อี บอกว่านั่นเป็นเพียงข้ออ้าง เพราะซองโยฮันและจองบารึมกำลังต่อสู้กันในสมอง และสัญชาติญาณใจดีของบารึมกำลังกดโยฮันไว้ ทำให้เขาไม่ฆ่ายูนา

มูจีเปิดดูภาพจากกล้องวิดีโอของพีดีชเวในคืนที่เธอไปช่วยบงอี จึงเห็นจักรยานคันหนึ่งมีกล้องติดหน้ารถอยู่ เขาจึงมั่นใจว่าจะต้องมีภาพของฆาตกรอยู่ในนั้นด้วย เมื่อไปหาเจ้าของจักรยานปรากฏว่ากล้องของเขาหายไปแล้ว เพราะก่อนหน้านี้พีดีชเวแอบมาขโมยไปก่อน เธอจึงเห็นบารึมอยู่ในภาพนั้น

อีแจชิกเป็นนักโทษที่เคยอยู่ร่วมห้องขังกับคังด๊อกซู เขายืนยันว่าเสื้อผ้าที่พบในที่เกิดเหตุไม่ใช่ของเขา แต่กางเกงที่แม่ของด๊อกซูใส่ในวันที่ฆ่าตัวตาย คือกางเกงที่ด๊อกซูเอาของเขาไปตอนที่ออกจากคุก มูจีจึงสงสัยว่าดีเอ็นเอของอีแจชิกไปอยู่บนเสื้อผ้าของด๊อกซูได้อย่างไร

บงอีตัดสินใจไปทำงานกับพีดีชเวตามที่พีดีชเวชักชวน ในวันที่พวกเขาไปสัมภาษณ์อีแจชิก บงอีสังเกตเห็นนักโทษคิมซึ่งพิการทางการพูดและการได้ยิน แต่แววตาและท่าทางของเขาดูบริสุทธิ์เกินกว่าจะเป็นฆาตกรได้ ต่อมาเธอจึงรู้ว่านักโทษคนนี้ถูกตำรวจทรมานเพื่อให้ยอมรับข้อกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรต่อเนื่องซูซอง บงอีจึงคิดจะขุดคุ้ยเรื่องนี้ในรายการเชอร์ล็อคฮงจูเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา เธอจึงหาข้อมูลและได้รับความช่วยเหลือจากดงกูและบารึม

บารึมบอก ดร.อี ว่าเหยื่อรายต่อไปของเขาคือเจ้าของแปรงสีฟันสีฟ้า ซึ่งมูจีเก็บหลักฐานชิ้นนี้ไว้เพราะเขาคือคนร้ายในคดีทำร้ายร่างกายทั่วไป

บารึมขอให้ดงกูนำเส้นผมของนักโทษคิมมาให้เขา โดยอ้างว่าจะนำไปเป็นหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับทำคดีใหม่ ดงกูถามถึงเนคไทเปื้อนเลือดที่เขาลืมไว้ในคืนก่อนขณะที่เมา บารึมจึงบอกว่าเขาเอาไปส่งที่ร้านซักแห้งแล้ว ทั้งๆ ที่เขายังเก็บไว้ในลิ้นชัก เมื่อนำเส้นผมของนักโทษและเนคไทของดงกูไปให้ ดร.อี ปรากฏว่าเส้นผมนั้นเป็นดีเอ็นเอของคนปกติ บารึมจึงขอให้ ดร.อี นำคราบเลือดบนเนคไทไปใส่ไว้บนมีดที่เขาจะใช้สังหารเหยื่อรายต่อไป

ชายคนหนึ่งต้องการนำภาพของฆาตกรจากกล้องวงจรปิดไปมอบให้ในรายการของพีดีชเว แต่เขาไม่มาตามเวลานัดเพราะถูกทำร้ายร่างกายระหว่างทาง

อีแจชิกคือเหยื่อรายต่อไปของบารึม หลังจากได้รับการปล่อยตัวเขาจึงถูกบารึมทำร้าย มูจีตามไปยังที่เกิดเหตุ บารึมกำลังจะลงมือฆ่าแจชิกและได้ยินเสียงบางอย่าง มูจีจะเจอบารึมหรือไม่

ในขณะที่บงอีได้ไฟล์ของฆาตกร เมื่อเปิดดูจึงเห็นบารึมอยู่ในภาพนั้น