สปอยล์ Mouse ตอนที่ 2

แจฮุนถูกสอบปากคำและเข้าเครื่องจับเท็จ แต่ทว่าเขาปฏิเสธทุกอย่างด้วยสีหน้าเรียบเฉย เครื่องจับเท็จจึงไม่สามารถจับผิดคำพูดหรืออารมณ์ของเขาได้ ก่อนหน้านั้นแจฮุนหมดศรัทธาต่อพระเจ้าที่ไม่เคยรับฟังคำอธิษฐานของเขาเลย

25 ปีผ่านไป
แจฮุนกลายเป็นฆาตกรนักล่าอย่างแท้จริง และดีเอ็นเอกลายพันธุ์ที่ปรากฏขึ้นมา เป็นที่มาของคนที่มีอาการทางจิต และหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของคนกลุ่มนั้นก็คือนักล่า ที่เห็นมนุษย์คนอื่นๆ เป็นเพียงเหยื่อเท่านั้น แจฮุนฆ่าและเผาเทรนเนอร์มวยชื่อซงซูโฮ และต่อมาก็ฆ่าบยอนซุนยองและทิ้งศพเธอไว้ที่ท่อระบายน้ำ

มูจีเป็นสายสืบเลือดร้อน เขาพลาดท่าจึงจับคนร้ายที่ข่มขืนและฆ่าแม่ชีไม่ได้ เพราะคนร้ายกระโดดตึกตาย จากนั้นเขาได้รับรายงานว่าพบบยอนซุนยอง และเชื่อว่าเป็นฝีมือของฆาตกรคนเดียวกับที่ฆ่าเทรนเนอร์มวย และฆาตกรผู้นี้เป็นคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า

ตั้งแต่ตอนเด็กจนถึงปัจจุบัน มูจีไปหาฮันซอจุน นักล่าหัวที่คุกอยู่เสมอเพื่อย้ำเตือนว่าเขาจะ ทำให้ลูกชายของฮันซอจุนต้องเจ็บปวดเหมือนอย่างที่เขาเคยเป็น โดยการฆ่าฮันซอจุนต่อหน้าลูก ฮันซอจุนจึงเพิ่งรู้ว่าภรรยาเขาจีอึนไม่ได้ฆ่าลูกหลังจากคลอดอย่างที่เธอบอกไว้ เขารู้สึกกระหยิ่มใจขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าลูกชายยังมีชีวิตอยู่

ชีกุกคือผู้คุมคนใหม่ที่ไม่ยอมก้มหัวให้ฮันซอจุน เมื่อเขาขอเข็มกับด้ายไว้ซ้อมมือ เพราะอดีตเคยเป็นศัลยแพทย์ จนกระทั่งหมอประจำเรือนจำได้มอบเข็มกับด้ายให้ผู้คุมนำไปให้ฮันซอจุน และบอกว่าผู้คุมคนเก่าต้องออกจากหน้าที่เพราะได้รับบาดเจ็บจนพิการ ไม่ใช่ฝีมือของฮันซอจุน แต่เป็นนักโทษคนอื่นๆ ที่เกรงกลัวเขา

บารึม ดงกู และชีกุก เป็นเพื่อนกัน บารึมเตรียมออกรายการแสดงมายากลซึ่งจัดในเรือนจำ และดงกูเป็นคนเขียนบท ชีกุกยังไม่ได้เอาเข็มกับด้ายไปให้ฮันซอจุน จึงให้บารึมขอยืมก่อน เพราะเขาลืมเอามา ขณะที่ช่วยกันจัดเตรียมสถานที่และเป็นช่วงเวลาออกกำลังกายของนักโทษในสนาม บารึมบังเอิญได้เห็นฮันซอจุนซึ่งนั่งอยู่ไกลๆ ซึ่งดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ฮันซอจุนสั่งให้ผู้คุมคนหนึ่งช่วยออกตามหาใครบางคน

มูจีไปสืบคดีบริเวณบ้านของบยอนซุนยองที่ถูกฆาตกรรม จึงนำเศษข้าวที่พบไปตรวจ และยังพบรอยเท้าขนาดใหญ่บริเวณนั้นอีกด้วย

พีดีชเวฮงจูต้องการทำรายการเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมเทรนเนอร์มวยซงซูโฮ เธอจึงไปขอข้อมูลจากโกมูจี เพราะชื่นชมความสามารถของเขาที่สามารถเชื่อมโยงได้ว่าฆาตกรคือคนเดียวกับที่ฆ่าบยอนซุนยอง เหยื่อรายล่าสุด

โกมูจีพาพีดีชเวไปดูที่เกิดเหตุที่บยอนซุนยองถูกฆ่า ก่อนถูกลากไปทิ้งที่ท่อระบายน้ำซึ่งห่างออกไป100เมตร และจากรอยเท้าที่พบ ฆาตกรได้ถอดพื้นรองเท้าเพื่อปกปิดหลักฐาน เหยื่อทั้งสองรายทั้งซงซูโฮและบยอนซุนยอง มีสภาพที่เหมือนกันหนึ่งอย่างคือนิ้วถูกหักและชี้ไปที่ไม้กางเขนของโบสถ์ โกมูจีวิเคราะห์ว่าฆาตกรต้องการเย้ยหยันพระเจ้า และฆาตกรรู้เรื่องกายวิภาคของมนุษย์เป็นอย่างดี จึงรู้ว่าจุดไหนที่ทำให้ตายได้ทันที หรือจุดไหนที่ทำให้ทรมาน

ชีกุกถูกทำร้ายบาดเจ็บสาหัสและถูกตัดนิ้ว ขณะที่บารึมกำลังแสดงมายากลให้นักโทษดู บารึมรู้ว่าฮันซอจุนคือฆาตกรนักล่า จึงไม่ยอมให้เขาเย็บแผลให้ชีกุก แต่บาทหลวงโกมูวอนซึ่งอยู่ในที่นั้นด้วย แม้จะหวาดกลัวซอจุนที่เคยฆ่าพ่อแม่ของเขา แต่เขาก็อ้อนวอนให้ช่วยชีกุก ก่อนที่จะนำตัวส่งโรงพยาบาล

ขณะที่บารึมและดงกูเฝ้าดูอาการของชีกุกที่โรงพยาบาล พวกเขาได้พบหมอซองโยฮันที่กำลังบอกวิธีฆ่าตัวตายกับแม่ของซูโฮที่กำลังเสียใจกับการจากไปของลูก ดงกูไม่พอใจกับคำพูดของหมอ จนเกือบจะมีเรื่อง แต่ด้วยสายตาที่นิ่งเฉยและเย็นชาขอหมอ ทำให้ดงกูรู้สึกหวั่นเกรง เมื่อพบนิ้วของชีกุก แต่ประสาทศัลยแพทย์ไม่ว่าง หมอซองโยฮันจึงต้องรีบทำการผ่าตัดให้ การผ่าตัดเป็นไปด้วยดี แต่เนื่องจากชีกุกอาการสาหัสมาก จึงต้องรอดูอาการต่อไป คณะแพทย์แปลกใจว่าการปฐมพยาบาลเบื้องต้นทำได้อย่างดีก่อนที่ชีกุกมาถึงโรงพยาบาล ผู้คุมคนหนึ่งจึงบอกว่าเขาคือนักโทษฮันซอจุน

ต่อมาบาทหลวงโกมูวอน ผู้คุม บารึมและดงกู รู้ว่าคนที่ทำร้ายชีกุกก็คือนักโทษคนหนึ่งที่คอยติดตามฮันซอจุน ด้วยสาเหตุที่ชีกุกไม่เคารพนักล่าหัว หมอซองโยฮันแอบได้ยินพวกเขาคุยกัน

หลังเลิกเรียน โอบงอีโทรให้คุณยายเอาร่มออกมารับ แต่คุณยายมาช้า เธอจึงตัดสินใจเดินกลับเองและใส่หูฟังในขณะที่ฝนกำลังตก จึงไม่ได้ยินเสียงบารึมเรียก เธอคิดว่าถูกสะกดรอยตามจึงรีบเดินจนหกล้ม เมื่อคุณยายมาถึง จึงชวนบารึมเข้าบ้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและกินข้าวเย็น เมื่อเห็นบารึมช่วยเป่าแผลที่มือให้บงอี ท่านจึงเชียร์ให้บารึมและบงอีเป็นแฟนกัน แต่บารึมบอกว่าเธอยังเด็ก จากนั้นเขาก็ขอตัวกลับบ้าน

ยังคงมีข่าวการตายของเหยื่อที่ถูกฆาตกรโรคจิตฆ่าอย่างต่อเนื่อง แต่ตำรวจยังไม่สามารถหาตัวคนร้ายได้ ในคืนนี้ฆาตกรรู้สึกอ่อนแอและร่างกายไม่พร้อม จึงคิดว่าจะหาเหยื่อที่ตัวเล็กและอ่อนแอซึ่งจัดการได้ง่าย จนในที่สุดเขาก็เจอเหยื่อที่ต้องการ

หลังจากติดโปสเตอร์ตามหาฆาตกรที่ฆ่าเลาะฟันแมวแล้ว บารึมช่วยทำแผลที่ข้อเท้าให้คุณยาย เพราะหกล้มในคืนที่ออกไปรับบงอี ก่อนที่จะไปส่งคุณยายที่โบสถ์ เพราะวันนี้บาทหลวงโกมูวอนจะย้ายไปอยู่ที่อื่น จากนั้นเขาก็อาสาจะเป็นคนไปรับบงอีแทนคุณยาย หากว่าคืนไหนฝนตก

มูจีไปที่เกิดเหตุและได้พบหญิงสาวถูกแขวนคอ มีนวมนักมวยของซงซูโฮและแหวนของบยอนซุนยอง ติดอยู่กับเหยื่อรายนี้ด้วย ส่วนนาฬิกาข้อมือและรองเท้าเป็นของเหยื่อรายอื่นที่ฆาตกรนำมาไว้รวมกัน ที่แปลกคือไม่มีการเคลื่อนย้ายศพหรือไม้กางเขน แต่ทว่าฆาตกรสักรูปไม้กางเขนที่ลิ้นของเหยื่อ และยัดนิ้วมือของเธอไว้ในปาก

ฮันซอจุนเรียกหมอซองโยฮันไปพบเขาที่เรือนจำ และบอกว่าเขาอยากเห็นว่าลูกชายของเขาโตแค่ไหนแล้ว

ในขณะที่บารึมยืนดูข่าวที่โถงโรงพยาบาล หมอซองโยฮันมองไปที่บารึม และคิดถึงเรื่องที่มีเด็กคนที่มีพันธุกรรมประหลาด สิ่งที่เขาสงสัยมาตลอดนั่นก็คือเด็กคนนั้นเป็นอย่างไร เขากลายเป็นนักล่าเหมือนกันรึเปล่า หรือเขาเป็นคนปกติ..