สปอยล์ Mr. Queen ตอนที่ 3

เมื่อเห็นดาบจ่ออยู่ตรงหน้า พระมเหสีโซยงทรงคิดว่าตนเองถูกโจรปล้น จึงได้มอบเงินทั้งหมดที่มี และบอกว่าตนเองคือเชฟประจำกองทัพ พระราชาซอลจงแปลกใจว่านางพูดจาแปลกๆ แต่แววตามีความจริงใจ

คิมบยองอินญาติฝ่ายพระมเหสีเข้ามาช่วยจนผ้าคลุมหน้าของพระราชาซอลจงหลุด พวกเขาปะทะดาบกันในความมืด และพระองค์พยายามใช้มือปกปิดใบหน้า สหายทั้งสองคนตามมาช่วยพระราชาจนหลบหนีไปได้ บยองอินจึงไม่ได้เห็นใบหน้าของพระองค์ แต่เก็บเศษผ้าที่ใช้คลุมหน้านั้นไว้ ก่อนที่จะหมดสติไป พระมเหสีได้ยินบยองอินเรียกนางว่าน้องสาว แต่บงฮวานในร่างของพระมเหสีที่เมามาย กลับแปลกใจในสายตาของบยองอินที่มองพระมเหสีโซยง

บยองอินพาพระมเหสีกลับวังและให้ฮงยอนดูแลอย่างดีและเก็บเป็นความลับ เขานึกถึงเรื่องราวในคืนก่อนที่จะอภิเษก เขาสารภาพรักกับนางและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนางในคืนนั้น พระราชาซอลจองมั่นใจว่าพระมเหสีไม่ได้ยินความลับที่พระองค์คุยกับเพื่อนๆ ที่หอนางโลม แต่ยังคงสงสัยในท่าทางและคำพูดแปลกๆ ของนาง

พระมเหสีโซยองตื่นบรรทมด้วยอาการเมาค้างและจำเหตุการณ์เมื่อคืนไม่ได้ แต่อยากกินรามยอน จึงทรงมีรับสั่งให้พ่อครัวทำตามสูตรสมัยใหม่ แต่ก็ยังไม่ถูกพระทัย จึงต้องลงมือทำเองทุกขั้นตอน ทุกคนในห้องเครื่องต่างก็ทึ่งในลีลาท่าทางของพระนาง และหัวหน้าพ่อครัวก็ยอมว่าเขาสัมผัสได้ถึงรสชาติของส่วนผสมทุกชนิดในรามยอนของพรนาง

ขณะที่กำลังเสวยรามยอนอย่างเอร็ดอร่อย พระราชาซอลจองเสด็จมาหาพระมเหสี เพราะอยากรู้ว่าพระนางทรงจำเหตุการณ์เมื่อคืนได้หรือเปล่า หลังจากนั้นคิมบยองอินมาขอเข้าเฝ้าพระมเหสี และจู่ๆ เขาก็เอ่ยคำว่าคิดถึง บงฮวานในร่างพระมเหสีจึงแปลกใจแต่ก็แสร้งไปตามน้ำและบอกว่าคิดถึงเช่นกัน คิมบยองอินบอกว่าเขาเพื่งรู้เรื่องที่พระมเหสีตกลงไปในทะเลสาบ จึงอยากรู้ว่าคนที่พยายามจะฆ่าพระมเหสี คือคนเดียวกับเหตุการณ์เมื่อคืนหรือไม่ แต่พระมเหสีกลับจำเหตุการณ์เมื่อคืนไม่ได้เลย เขาจึงคิดจะหาตัวคนร้ายให้ได้จากผ้าคลุมหน้าที่เก็บมา รวมทั้งคนที่ผลักพระมเหสีลงไปในทะเลสาบด้วย พระมเหสีขอให้คิมบยองอินเก็บความลับที่พระนางทรงเสด็จไปข้างนอกเมื่อคืนนี้ เพราะเกรงว่าจะร่วงรู้ถึงพระพันปี บยองอินจึงเตือนพระมเหสีไม่ให้ไว้ใจใครโดยเฉพาะคนใกล้ตัว

บงฮวานในร่างพระมเหสีท้าแข่งทำอาหารกับหัวหน้าพ่อครัวหลวง และเป็นฝ่ายชนะ คืนนี้ฝ่าบาทเสด็จไปหาพระมเหสีโซยอนโดยอ้างว่าคิดถึง จู่ๆ พระองค์ตรัสคำว่า “กองกำลังพิเศษ” เพื่อหยั่งเชิงหากพระมเหสีทรงรู้แผนการลับของพระองค์ แต่พระมเหสีทรงคิดว่าฝ่าบาทกำลังเล่นเกมต่อคำศัพท์ จากนั้นฝ่าบาทก็เล่นต่อด้วยคำว่า “เชฟประจำกองทัพ” ที่พระมเหสีเคยตรัสไว้ตอนเมา แต่พระมเหสีทรงจำเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ไม่ได้ ฝ่าบาทจึงยังไม่อาจแน่พระทัย ในคืนนั้นฝ่าบาททรงละเมอเพราะฝันร้ายถึงเหตุการณ์เดิมเกี่ยวกับกบฏของครอบครัวพระองค์เอง พระมเหสีโซยงจึงช่วยปลุกฝ่าบาท แต่ฝ่าบาทมองเห็นหน้าพระนางเป็นโจฮวาจิน พระมเหสีจึงพยายามปัดป้องและใช้คำว่าโนทัช

โจฮวาจินบอกว่าพระมเหสีโซยงต้องการใส่ร้ายนาง โดยเดินลงทะเลสาบเอง บงฮวานคิดว่าเรื่องนี้ต้องมีการจัดฉาก เมื่อเห็นสำรับของพระพันปีหลวงไม่พร่องเลย บงฮวานจึงคิดจะปรุงอาหารเองเพื่อเป็นการเอาใจพระนาง องค์ชายยองพยองเตรียมผงเห็ดบินเพื่อผสมในสุราให้พระมเหสีดื่ม ผงนี้จะทำให้สารภาพทุกอย่างออกมา เพราะองค์ชายคิดว่าพระมเหสีรู้แผนลับแต่ยังคงปกปิดไว้ หรือไม่ก็คิดจะทำอะไรบางอย่าง

พระราชาซอลจองเขียนคำว่าโนทัช เพราะทรงคิดว่าความหมายของมันคือการมามีความสุขด้วยกันตามที่พระมเหสีบอก พระองค์จึงทรงถามองค์ชายยองพยอง เพราะอยากรู้ที่มาของคำนี้ แต่องค์ชายไม่เคยได้ยินคำนี้ จึงมีความเห็นว่าอาจจะมาบทสวดของศาสนาพุทธ จากนั้นจึงมอบผงเห็ดบินให้ฝ่าบาท เพื่อให้ดำเนินการในคืนนี้

พระมเหสีโซยงสั่งให้ทุบเตาดินเผาเพื่ออัปเกรดเป็นเตาอบ จากนั้นจึงทรงปรุงอาหารพิเศษ โดยไม่สนพระทัยฝ่าบาทที่กำลังทรงรออยู่ที่ตำหนัก จนกระทั่งชเวซังกุงถวายรายงานว่าพระนางทรงกำลังปรุงอาหารอยู่ที่ห้องเครื่อง ฝ่าบาทจึงทรงคิดว่าพระมเหสีจงใจหลบหน้า

อาหารที่พระมเหสีทรงอดทนทำมาตลอดทั้งคืน ถูกนำถวายพระพันปีหลวงในวันรุ่งขึ้น หลังจากชิมอาหารแล้ว จึงเสด็จไปหาพระมเหสีโซยองเพื่อชมเชยรสชาติของอาหาร พระมเหสีจึงอาสาที่จะปรุงอาหารให้พระพันปีหลวงทุกวัน โดยแลกกับการเติมน้ำลงในทะเลสาบ

พระพันปีหลวงและตระกูลคิมต่างก็ดีใจ ที่รู้ว่าช่วงนี้ฝ่าบาทเสด็จไปอยู่กับพระมเหสีบ่อยๆ ฝ่าบาททรงคิดว่าคืนนี้จะต้องลงมือให้ได้ จึงสั่งให้ขันทีเตรียมตัวให้พร้อม เพราะคืนนี้จะเสด็จไปตำหนักพระมเหสีเร็วขึ้น

ฝ่าบาททรงต้องการทำตามแผน จึงสั่งสำรับอาหารและเครื่องดื่มให้พระมเหสี ขณะที่นางกำนัลกำลังปรุงชามะลิ พระมเหสีจำกลิ่นนี้ได้ในคืนที่เข้าผิดห้องที่หอนางโลม และกลิ่นนี้ก็แฝงอยู่ในชุดของฝ่าบาท ความทรงจำของเหตุการณ์ในคืนนั้นจึงเริ่มกลับมา