สปอยล์ Mr. Queen ตอนที่ 5

พระมเหสีโซยงไม่อาจหาเหตุผลบอกพระพันปีหลวงได้ ถึงสาเหตุที่คิดฆ่าตัวตาย จึงแกล้งสลบอยู่ตรงนั้น คิมบยองอินจึงอุ้มพระนางกลับตำหนัก พระพันปีหลวงทรงกริ้วที่พระมเหสีทำให้แผนการของพระนางล้มเหลว

บงฮวานในร่างพระมเหสีคิดว่าคืนนี้ตนจะได้กลับไปในโลกของตัวเองแล้ว เมื่อไปที่ทะเลสาบจึงรู้ว่า น้ำในบ่อหมดแล้ว และต้องใช้เวลาประมาณสิบห้าวันที่จะนำน้ำจากบ่ออื่นมาเติมให้เต็ม

พระพันปีหลวงทรงบอกพระเหสีว่า จะยอมทำตามที่ต้องการโดยปลดออกจากตำแหน่งพระมเหสีและจะให้กลับไปอยู่ที่บ้าน โดยไม่สามารถออกมาข้างนอกได้อีกเลย แต่บงฮวานคิดว่าเขาจะต้องกลับไปโดยผ่านทะเลสาบในวังแห่งนี้เท่านั้น เขาจึงขอโทษและยอมรับผิดว่า ตนเองจำไม่ได้จริงๆ ถึงเหตุผลที่ฆ่าตัวตาย และสัญญาว่าต่อไปนี้จะเป็นพระมเหสีที่ดี พระพันปีหลวงจึงยอมใจอ่อน

พระราชาชอลจองรู้สึกผิด เพราะคิดว่าพระมเหสีทรงคิดฆ่าตัวตายเพราะความเย็นชาของพระองค์ แต่องค์ชายยองพยองกลับคิดว่า เป็นแผนของนางโดยการปลอมจดหมายลาตายและเสแสร้งเป็นลมต่อหน้าพระพันปีหลวง

พระราชาชอลจองไปพบพระมเหสี จึงโดนพระนางเกรี้ยวกราดใส่และโทษฝ่าบาทที่ไม่รักพระนางจนทำให้ต้องจบชีวิตตัวเอง ฝ่าบาททรงคิดว่านี่ไม่ใช่การอยากเอาชนะใจพระองค์ อย่างที่องค์ชายยองพยองคิด และตระกูลคิมยังต้องการปลดพระนางอีกด้วย ฝ่าบาททรงแปลกพระทัยเมื่อรู้ว่า พระมเหสีทรงขอร้องพระพันปีหลวงให้เติมน้ำในทะเลสาบ อีกทั้งยังทรงควบคุมงานด้วยพระองค์เองอีกด้วย นางกำนัลโอวอลได้รับความช่วยเหลือจากลูกน้องขององค์ชายยองพยอง และกำลังได้รับการรักษาตัวที่สำนักหมอหลวง

คิมบยองอินบอกพ่อว่า เขาจะทำตามเส้นทางฝันโดยการเป็นหัวหน้ากรมยุติธรรม คิมจวากึนแปลกใจที่ลูกชายอยากทำงานด้านการรบ แต่บยองอินให้เหตุผลว่า เขาอยากทำในสิ่งที่ทำได้เพื่อต้องการกรุยเส้นทางของตัวเอง

พระสนมอึยหรือฮวาจิน ไปเยี่ยมโอวอลที่บาดเจ็บสาหัส และได้มอบเงินจำนวนหนึ่งเพื่อให้นางเก็บไว้ใช้ขณะที่ต้องกลับไปรักษาตัวที่บ้าน เพราะนางเป็นคนนอกที่ไม่อาจรักษาตัวในวังได้ตามธรรมเนียมวังหลวง โอวอลบอกว่านางไม่เห็นหน้าคนที่ทำร้ายนาง แต่จำเสียงของเขาได้

องค์ชายยองพยองเห็นพระสนมอึยเป็นห่วงอาการของโอวอล จึงหาวิธีช่วยให้นางผ่อนคลายโดยการยืนเป็นแบบให้นางวาดรูป และแอบมองพระสนมอึยด้วยรอยยิ้มที่ชื่นชม

พระมเหสีโซยง ทรงทำมื้อกลางวันให้พระพันปีหลวง โดยใช้ผ้าคลุมสำรับและใส่เกี้ยวเพื่อนำไปถวาย อาหารจึงยังคงอุ่นและกรอบนอกนุ่มใน จนเป็นที่ถูกพระทัยของพระพันปีหลวงและเสวยจนหมด

พระพันปีบอกพระสนมอึยว่า เป็นฝีมือของตระกูลคิมที่ทำร้ายโอวอล อีกทั้งวางยาพิษพระราชาองค์ก่อน และตอนนี้เป็นโอกาสที่พระนางจะเสนอให้ปลดพระมเหสี โดยที่สนมอึยไม่ต้องทำอะไรเลย

เมื่อเห็นฝนตกหนัก บงฮวานดีใจมาก และมีความหวังว่าน้ำในทะเลสาบจะเต็ม เขาเต้นท่ามกลางสายฝย ฝ่าบาททรงเสด็จผ่านมาและยืนมองอยู่ไกลๆ ทรงคิดว่าพระมเหสีของพระองค์ทรงเป็นหญิงเช่นใดกันแน่ ขณะที่เหล่าขุนนางตระกูลพุงยางโจ ต่างก็หารือกันว่าควรปลดพระมเหสี เพราะอาการทางจิตของพระนางแย่ลงทุกวัน

ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง เมื่อน้ำในทะเลสาบเต็ม บงฮวานในร่างพระมเหสีแอบออกจากตำหนักและรีบไปที่ทะเลสาบ และเขียนข้อความไว้ว่า เขามาที่นี่ช่างเสียเวลาเปล่า และกระโดดลงน้ำไปเพื่อจะกลับไปในร่างเดิม แต่ทว่าฝ่าบาททรงว่ายน้ำลงไปช่วย..