สปอยล์ Mr. Queen ตอนที่ 8

ฝ่าบาททรงแอบซุ่มฝึกการต่อสูร่วมกับองค์ชายยองพยอง เพื่อเตรียมรับมือกับคิมบยองอิน จากนั้นก็เสด็จไปเยี่ยมพระมเหสีเมื่อทรงทราบว่าพระอาการดีขึ้นเป็นปกติแล้ว อีกทั้งยังทรงต้องการค้นหาบัญชีทุจริตด้วย

บงฮวานแปลกใจที่วิญญาณของพระมเหสีโซยงไม่กลับคืนร่างของตัวเอง แต่มีเพียงความทรงจำที่กลับคืนมา ซึ่งตัวเขาเองจำได้เป็นช่วงๆ พร้อมกับได้กลิ่นบางอย่าง โดยที่ไม่มีอาการวิ้งในหูเหมือนทุกครั้ง หลังจากฟื้นจากอาการสภาวะผัก ทุกสิ่งก็เปลี่ยนไป

เมื่อสนมอึยรู้ว่าฝ่าบาทเสด็จไปเยี่ยมพระมเหสีที่บ้าน นางจึงรีบตามไปทันที เพราะกลัวว่าพระมเหสีจะทรงบอกความลับบางอย่างกับฝ่าบาท ในขณะที่พระพันปีแอบเสด็จไปที่ตระกูลพุงยางโจ เพื่อเอาปื่นปักผมรูปนกที่ทำจากหยก

พระมเหสีโซยงต้องการตีสนิทกับพระพันปีหลวง จึงคิดจะมอบของขวัญให้พระนาง จากนั้นก็ได้กลิ่นบางอย่าง จึงเดินตามกลิ่นไปที่ห้องพัสดุของตระกูล และสั่งให้ฮงยอนเตรียมของทุกอย่างในห้องนี้ เพื่อนำกลับวังในวันรุ่งขึ้น แต่ฝ่าบาทเสด็จมาถึงพอดี ฝ่าบาททรงมอบช่อดอกไม้ให้พระนาง และความทรงจำเมื่อครั้งที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระมเหสีก็กลับมาอีกครั้ง บงฮวานใช้ช่อดอกไม้ฟาดตัวเอง เพื่อไล่ความทรงจำของคิมโซยงออกไปจากร่างนั้น ฝ่าบาทจึงทรงคิดว่าพระมเหสีมีอาการแปลกๆ หลังจากฟื้นขึ้นมา ฝ่าบาทมีพระประสงค์อยากเดินชมรอบๆ บ้าน เพราะต้องการค้นหาตู้นิรภัยลับที่เก็บบัญชีทุจริต เมื่อคิมมุนกึนพาเดินชม ฝ่าบาทจึงทรงแอบเห็นว่ามีตู้ลับอยู่ด้านหลังม่านบานพับภาพวาด จากนั้นจึงหลอกถามข้อมูลว่าคิมมุนกึนมียามเฝ้าห้องนี้กี่คน

ระหว่างที่เดินออกมาและทอดพระเนตรเห็นบ่อน้ำ ฝ่าบาททรงมีอาการคล้ายจะเป็นลม เพราะความทรงจำในวัยเด็กหวนคืนมา ตอนที่ตนเองถูกขังอยู่ใต้บ่อน้ำนั้น เมื่อครั้งมีการฟื้นฟูราชวงศ์ใหม่ ในขณะที่พระมเหสีโซยงก็เริ่มจำเหตุการณ์ที่บ่อน้ำนั้นได้เช่นกัน เมื่อสนมอึยมาถึง พระมเหสีจึงขอให้พ่อพาฝ่าบาทเข้าไปพัก เพราะตนเองต้องการคุยกับสนมอึย

เพราะความทรงจำเริ่มกลับมา พระมเหสีจึงทรงรู้ว่าสนมอึยกำลังคิดอะไรอยู่ จึงชิงบอกไปว่า พระนางยังไม่ได้บอกอะไรฝ่าบาท และทรงรู้ความจริงที่ว่า พระสนมอึยคือคิมโซยงตัวปลอม จึงทรงต้องการให้นางไปสารภาพกับฝ่าบาทเอง แต่สนมอึยคิดว่าพระมเหสีทรงกำลังขู่นาง

สนมอึยชวนฝ่าบาทเสด็จกลับวังพร้อมกัน แต่ฝ่าบาททรงปฏิเสธเพราะต้องการสืบอะไรบางอย่าง สนมอึยกลับไปด้วยความคับแค้นใจที่เห็นฝ่าบาททรงเย็นชาต่อนาง

บงฮวานมองฝ่าบาทด้วยความสงสาร จากความทรงจำที่รู้ว่าคนในบ้านของพระองค์ถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ โดนเนรเทศและถูกประหารในเวลาต่อมา เมื่อพระมเหสีทรงถามว่าฝ่าบาททรงต้องการอะไรกันแน่ พระองค์จึงทรงตอบว่าขอเพียงอย่าเป็นศัตรูของพระองค์ก็พอ เพราะในพระทัยของพระองค์ไม่อยากบั่นคอพระนาง ตามที่เคยรับปากองค์ชายยองพยองไว้

คิมบยองอินนำทหารมาที่บ้านของพระมเหสี เพื่อต้องการถวายอารักขาพระนาง แต่ฝ่าบาททรงตรัสว่าพระองค์ทรงนำองครักษ์มาด้วยอยู่แล้ว

ในคืนนั้นทั้งฝ่าบาทและคิมบยองอินต่างก็ดื่มด้วยกันจนเมามาย เพราะทั้งคู่ต่างรู้อยู่แก่ใจดีว่า ไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไรทั้งคู่ดื่มจนเมามาย ฝ่าบาทจึงทรงถามบยองอินว่า มีใจให้พระมเหสีหรือเปล่า เพราะพระองค์รู้สึกว่ากำลังถูกคิมบยองอินไล่บี้

ขณะที่สนมอึยกำลังนึกถึงเหตุการณ์ที่พระมเหสีตกน้ำในทะเลสาบ พระพันปีเสด็จมาหาและมอบปิ่นหยกรูปนกให้นางเพื่อเป็นของขวัญ และทรงตรัสว่าสนมอึยเหมาะที่จะเป็นพระมเหสีที่อยู่เคียงข้างฝ่าบาท สนมอึยเปรียบเทียบตนเองว่า รู้สึกเหมือนอยู่ใต้น้ำมาตลอด และตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่นางจะขึ้นจากน้ำเสียที

ฝ่าบาททรงลุกขึ้นมากลางดึกเพื่อทำตามแผนของพระองค์ และได้ปะทะกับลูกน้องของคิมจวากึน ที่ได้รับคำสั่งให้มาหาของบางอย่างในตู้นิรภัยลับ พระมเหสีทรงตื่นขึ้นมาและเห็นเงาคนกำลังเคลื่อนไหวอยู่หน้าห้อง จึงทรงคิดว่าพวกเขากำลังเต้นจังหวะแทงโก้ แต่เมื่อปลายมีดทะลุประตูห้อง จึงทรงทราบว่าพวกเขากำลังต่อสู้กัน พระนางจึงยกโถเครื่องปั้นเพื่อจะตีหัวคนร้าย แต่ดันไปโดนหัวของฝ่าบาท

เมื่อทรงได้ยินเสียงของคิมบยองอินกำลังนำกำลังทหารเข้ามา ฝ่าบาทจึงคว้าพระมเหสีมาจูบ และบอกว่าคืนนี้ขอให้ลืมกฎโนทัชไปก่อน..