สปอยล์ Oh My Baby ตอนที่ 1-2

1-2

ฮารีเป็นหญิงโสดวัย 39
ทำงานอยู่ที่ “เดอะเบบี้” นิตยสารเด็ก
ด้วยวัยที่กำลังจะเข้าสู่เลข 4 ฮารี สิ่งที่เธอต้องการนั่นก็คือลูก
เธอจึงปรึกษากับหมอสูติว่าเธอต้องการที่เก็บไข่ของเธอเอาไว้

ฮันอีซัง (อายุ 41)ช่างภาพอิสระที่ใครๆต่างต้องการตัว เขากลับมาที่เกาหลีอีกครั้งหลังจากที่หายตัวไปเที่ยวนานเป็นปี หลังจากกลับมาต่างมีคนมาทาบทามให้ไปร่วมงานด้วย และหนึ่งในนั้นก็คือ นัมซูชอล

ชเวคังอือตึม(อายุ 27) เขาทำงานที่เดียวกับฮารี และยังเรียกฮารีว่าน้าอีก
เพราะว่าฮารีเอายุเท่ากับน้าของเขานั่นเองและฮารียังเป็นคนชวนให้เขามาทำงานที่เดียวกัน

ยุนแจยอง (อายุ39 ) พ่อเลี้ยงเดี่ยว เขามีลูกสาวชื่อโดอาอายุ 8เดือน
หลังจากที่ทนลำบากมานานในที่สุดก็กลับมาขอเช่าห้องที่บ้านของฮารี
ถึงฮารีจะขับไล่เขายังไงแต่เขาเองก็บอกกับฮารีว่า เขาไม่มีที่ไปแล้ว
และคนที่เขาพึ่งพาได้ก็มีแต่ฮารีเท่านั้น

ฮารีสนใจฮันอีซัง โดยที่ให้ซูชอลติดต่อให้ แต่ทว่าฮันอีซังกลับบอกว่าเขานั้นไม่อยากจะแต่งงาน
ฮารีเดินหน้ารุกเข้าหาอีซังแต่ก็โดนเขาปฏิเสธ แถมยังต่อว่าฮารีต่างๆนานา และยังพูดตบท้ายว่าถ้าหากเหงาก็แนะนำให้ไปหาหมามาเลี้ยงซะ และนั่นทำให้ฮารีเข็ดขวายผู้ชายคนนี้ไปเลย

ในขณะที่ฮารีกำลังทำงาน และแต่งตัวเป็นคนท้องและไปถ่ายรูปในห้างอยู่นั้น ฮารีปวดท้องประจำเดือนมาก และมีเด็กทำน้ำหกใส่เธอ จนทำให้คนอื่นเข้าใจว่าเธอนั้นน้ำคร่ำแตก จนโกลาหลไปหมด และคนที่พาเธอไปโรงพยาบาลก็คือฮันอีซัง เมื่อถึงโรงพยาบาลฮารีพยายามที่จะหนี แต่เพราะอาการปวดท้องของเธอทำให้เธอเป็นลมหมดสติไป และที่เธอมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงเวลามีประจำเดือนนั้นเพราะว่าเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ และนั่นทำให้ความหวังที่เธอจะตั้งครรภ์ได้นั้นยากขึ้นเรื่อยๆ

ทุกอย่างมันพังทลาย ฮารีรู้สึกว่าทำไมทุกอย่างมันต้องจบลงแบบนี้
เธอจึงขอฮันอีซังช่วยแต่งงานกับเธอ..

ฮารีรู้สึกอายที่พูดเรื่องแต่งงานกับอีซังไป
เธอบอกให้เขาลืมทุกอย่างที่ได้ยินไปให้หมด

แจยองเข้าใจผิดว่าอีซังเป็นโรคจิตกำลังทำมิดีมิร้ายฮารี แจยองกับอีซังจึงสู้กันท่ามกลางสายฝน กว่าจะรู้ว่าจริงๆ แล้วเป็นการเข้าใจผิดกันก็เล่นเอาเปียกปอนสะบักสะบอมกันทั้งหมด

ทั้งสามจึงไปนั่งดื่มและพูดคุยกัน
ทั้งสามต่างมีเรื่องราวที่สร้างบาดแผลในใจด้วยกันทั้งหมด

ฮารีช่วยแจยองดูแลโดอาระหว่างที่แจยองไปงานศพของเพื่อนพ่อ
และคืนนั้นเอง โดอาไม่สบาย ฮารีรีบพาโดฮาไปโรงพยาบาลและเมื่อกลับมาที่บ้าน
ฮารีก็ดูแลโดอาทั้งคืน เด็กน้อยตื่นขึ้นมาและอาการไข้หายไปแล้ว และยิ้มให้กับฮารี
โดอาเอามือน้อยๆของตัวเอง จับที่ที่นิ้วของฮารี ยิ่งทำให้ฮารีรู้สึกอยากมีลูกมากขึ้นไปอีก

ในที่สุดนิตยสาร เดอะเบบี้ ก็ตีพิมพ์ คอลัมน์ ของฮารีกับบทความที่ว่า
"เมื่อฉันกลายเป็นแม่"

ฮารีไปพบคุณหมอสูติอีกครั้ง และบอกคำตอบกับคุณหมอว่าเธอต้องการที่จะมีลูก
ก่อนที่จะผ่าตัด ส่วนเรื่องแต่งงานนั้นเธอไม่สนใจว่าเธอจะได้แต่งงานเมื่อไหร่..