สปอยล์ Oh My Baby ตอนที่ 7-8

ฮารีกลับมาทำงานอีกครั้ง บก.ชิมกับฮารีไปพบท่านประธานด้วยกัน
ถึงจะโดนต่อว่ายังไงทั้งคู่ก็ต้องยืนฟังคำต่อว่าจากท่านประธาน
หลังจากนั้นบก.ชิมจึงพาฮารีไปกินข้าวด้วยกันและแจ้งเรื่องที่เธอจะลาออกกับฮารี
ลูกของบก.ป่วย เธอไม่มีเวลาอยู่กับลูก เธอจึงตัดสินใจที่จะลาออก
และบก.เองก็ต้องการให้ฮารีเป็นบก.ต่อจากเธอ..

ฮารีบังเอิญเจอกับอีซังที่สวนสาธารณะ อีซังชื่นชมในความเข้มแข็งของฮารี
และลูบหัวเธอเบาๆ แทนคำชื่นชม ยิ่งทำให้ฮารีรู้สึกดีและหวั่นไหวมากขึ้นไปอีก
ในขณะที่ทั้งคู่เดินพูดคุยกันอยู่นั้น ก็ได้เจอกับแม่ของอีซัง อีซังบอกให้ฮารีกลับไปก่อน
แม่ของอีซังที่เห็นทั้งคู่มาด้วยกันและสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งคู่
คุณแม่พยายามถามว่าทั้งคู่ไปไหนกันมา ฮารีจึงบอกกับคุณแม่ว่าจริงๆ แล้วนั้นเธอชอบอีซัง
เมื่อรู้คำตอบคุณแม่ก็คลายกังวลใจและยอมนั่งแท็กซี่กลับไป..

อีซังยืนครุ่นคิดกับสิ่งที่ฮารีพูดออกไป
ฮารีไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด อีซังบอกกับฮารีว่าทำไมถึงบอกว่าชอบคนอื่นได้อย่างง่ายดายเพียงแค่มองเขาจากภายนอก ยังไม่ได้รู้จักเขาดีด้วยซ้ำ เขายังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว ไม่อยากที่จะแต่งงาน มีลูก และไม่พร้อมจะรับผิดชอบใคร ฮารีได้ยินแบบนั้นเธอเองก็รู้สึกผิดหวัง เธอบอกกับอีซังว่า เธอรับผิดชอบกับความรู้สึกของตัวเองได้ ที่ผ่านมานั้นเธอเองคงจะเข้าใจผิดไปเอง..

ฮารียังคงคิดไม่ตกกับคำพูดของอีซัง เธอชวนแจยองไปกินไส้ย่างด้วยกัน แจยองปฏิเสธ ฮารีจึงไปนั่งกินคนเดียวแต่สุดท้ายแจยองก็ตามเธอไป แจยองหัวเสียที่เห็นฮารีทุกข์ใจเรื่องผู้ชาย เขาบอกให้ฮารีลืมผู้ชายคนนั้นไปซะ และอยากให้ฮารีเล่าเรื่องของเธอและปรึกษาเขา ฮารียังคงคิดท้อใจและอยากกลับไปอายุ 20 อีก

ฮารีเจอกับอีซังเพราะต้องร่วมงานด้วยกันอีก อีซังขอโทษที่ทำให้ฮารีรู้สึกสับสน
ฮารีพยายามเข้าใจอีซัง ซึ่งจริงๆแล้วอีซังเองก็เจ็บปวดใจเช่นกัน

อือตึมบอกกับฮารีว่าเขาจะบริจาคอสุจิให้กับฮารี เขาเข้าใจฮารีและรู้ดีว่าฮารีเหลือเวลาไม่มากแล้ว
แต่ฮารีเองรู้สึกอายและบ่ายเบี่ยงปฏิเสธไป


ซอจองวอน แม่โดอาส่งต้นไม้แสดงความยินดีมาที่โรงพยาบาลของแจยอง
แม่ของฮารีมาเจอจึงต่อว่าจองวอนต่างๆนานาและอยู่ๆ จองวอนก็เดินเข้ามา
แม่ของฮารีจึงขอตัวกลับก่อน จองวอนมาคุยกับแจยองเรื่องงานวันเกิดของโดอา
แจยองบอกจองวอนเรื่องที่เขาพาโดอาไปฝากที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็ก
และบอกกับจองวอนว่าสิ่งที่คนเป็นแม่ควรจะถามนั้นก็คือ
ลูกกินข้าวเก่งมั้ย นอนหลับรึเปล่า ป่วยมั้ย
และบอกกับจองวอนว่าเธอไม่ใช่แม่ของโดอาหรอก
และขอให้จองวอนกลับไป เขาจะดูแลโอาและจะจัดงานวันเกิดให้โดอาเอง

อีซังได้เจอกับฮารีอีกครั้ง
ฮารีขออีซังว่าอย่าทำให้เธอต้องรู้สึกสับสนอีก
อีซังขอโทษฮารี เขาเองก็พยายามที่จะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองเช่นกัน

ทุกคนไปเลี้ยงส่งบก.ชิม
ฮารีเป็นตัวแทนมอบของขวัญให้กับบก.ชิม ซึ่งเป็นผลงานเขียน ที่บก.เคยเขียนคอลัมน์รวบรวมเอาไว้ให้เป็นของขวัญสำหรับบก.ชิมหลังจากนั้น บก.ก็แอบกลับไปเก็บของเงียบๆ เคยเดียว
ฮารีแอบเดินตามไปและคอยดูแลบก.ชิม และช่วยขนของและส่งบก.ชิมที่รถ
ก่อนจะกอดบก.ชิมและบอกขอบคุณเธอในฐานะรุ่นพี่ที่รักสำหรับทุกๆ อย่างที่ผ่านมา

และในคืนนั้นทุกคนต่างพากันดื่มจนเมาเละกันไปหมด
อีซังที่ยังมีสติ จึงต้องพาคนอื่นๆ ขึ้นรถกลับบ้าน
และหลังจากฮารีส่งบก.ชิมกลับแล้ว เธอจึงกลับมาที่ร้านและพาอืตึมที่เมามากมานั่งรอรถอยู่ อือตึมเมามากและเพราะเรื่องที่ได้ยินว่าฮารีจะเลือกอสุจิของเขา เขาจุ๊บฮารีเบาๆ ซึ่งตอนนั้นเองอีซังก็เข้ามาเห็นพอดี..


อือตึมโดนฮารีด่าและตะเพิดกลับบ้านไป และเพราะจูบของอือตึมทำให้ฮารีนึกออกว่าเธอเคยจูบอีซังในคืนนั้นที่เจอกันครั้งแรก ฮารีถึงกับช็อกที่ตัวเองจูบอีซังแล้วยังจำไม่ได้อีก

อีซังที่เก็บไดอารี่ของฮารีได้ เขาแอบเปิดอ่านและเห็นสิ่งที่ฮารีเขียน
จึงได้รู้ว่าอือตึม แจยองและเขาเป็นคนที่ฮารีสนใจที่อยากได้อสุจิ
แต่ทว่าชื่อของเขาโดนกาทิ้งไปแล้ว..

อือตึมขอคำปรึกษาจากอีซังและแจยอง เพื่ออยากจะสารภาพรักกับฮารี
อีซังและแจยองจึงแกล้งและแนะนำสิ่งที่ฮารีไม่ชอบกับอือตึม

ฮารีรู้สึกอึดอัดและลำบากใจตอนที่เจออีซัง แต่ถึงอย่างไรทั้งคู่ต้องไปทำงานด้วยกัน

ฮารีสารภาพความรู้สึกที่มีกับอีซัง อีซังพยายามปฏิเสธแต่ฮารีขอให้เขาคิดดูก่อนที่จะตอบออกมา
อีซังเจ็บปวดและยิ่งเวลาที่เห็นฮารีต้องร้องไห้ เขาก็ยิ่งเจ็บปวด
เขาพยายามหักห้ามใจและพยายามหยุดและปฏิเสธใจตัวเอง
แต่ทว่ายิ่งพยายามปิดใจมากเท่าไหร่ ฮารีก็ยังวนเวียนและบังเอิญมาเจอกับเขาตลอด

ในค่ำคืนที่แสงจากพลุส่องประกายทั่วท้องฟ้า นำพาให้พวกเขาได้มาเจอกันอีกครั้ง
ในขณะที่อีซังออกไปถ่ายรูปพลุ ฮารีเองก็อยู่ที่นั่นและกำลังถ่ายรูปพลุอยู่
ฮารีก็เดินเข้ามาและยืนอยู่ตรงหน้าเขา
คนสองคนที่โชคชะตานำพาให้บังเอิญได้เจอกันครั้งแล้วครั้งเล่า
ในขณะที่อีซังพยายามปฏิเสธใจตัวเอง ฮารีเองก็พยายามยอมรับความจริง และบอกลาอีซัง
อีซังเดินไปขวางฮารีและถามฮารีว่าทำไมเธอถึงสวยขนาดนี้
ฮารีจึงตอบว่าสวยแล้วยังไงต่อ
อีซังค่อยๆ เดินเข้าไปและจูบฮารีช้าๆ ท่ามกลางแสงพลุเต็มทั่วท้องฟ้า..