สปอยล์ Poong, the Joseon Psychiatrist 2 ตอนที่ 2

นอกจากเหล่านางในที่มีอาการป่วยแล้ว ชาวบ้านนอกวังก็ป่วยด้วยอาการเดียวกันและม่านตาสีฟ้า เซยอบทูลฝ่าบาทว่าเขาได้ปรุงยาสมุนไพรเพื่อถอนพิษในร่างกายของเหล่านางใน ฝ่าบาทจึงทรงตรัสด้วยความกังวลว่าถ้าเช่นนั้นพระองค์ก็ทรงถูกวางยาพิษเช่นกันเพราะทรงเห็นผีเหมือนกับคนอื่นๆ แต่พระองค์จะไม่ยอมให้ใครลอบปลงพระชนม์เหมือนกับพระราชาองค์ก่อนแน่นอน

นางในท็อกแกบอกกับอึนอูว่าผีที่นางเห็นเป็นผู้ชายสวมชุดตอนฝังศพที่ชุ่มไปด้วยเลือดและมีเครื่องประดับรูปผีเสื้อ อึนอูสงสัยว่านางในผู้นั้นเดินไปที่บ่อน้ำที่ถูกปิดตายเพื่ออะไรและกลิ่นดอกแพคฮับโชยมาจากที่ใด อึนอูพบกับหมอหลวงจอนกังอิลอีกครั้งในตอนเช้า หลังจากที่ทั้งสองคนแนะนำตัวเองแล้ว อึนอูจึงถามเขาเรื่องดอกแพคฮับซึ่งเขาบอกว่าซื้อมาจากภายนอกเพื่อใช้ในทางการแพทย์เท่านั้น 

อิบบุนนำเงินไปลงทุนกับร้านขายผ้าเพราะหวังจะได้กำไรงาม นายหญิงนัมแฮจึงร่วมลงทุนด้วยแต่อิบบุนโดนหลอกจนหมดตัวและไม่กล้าทวงคืนเพราะกลัวจะถูกทำร้ายและโดนขู่ว่าจะเผาโรงหมอ 

นางในท็อกแกมีหน้าที่ดูแลไหสุราในวัง เซยอบกำลังสงสัยว่านางกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง เพราะขณะที่นางเดินผ่านบ่อน้ำที่หน้าตำหนักร้างของพระมเหสี ไหสุราที่นางถือได้หายไปหลังจากที่เกิดอาการ ต่อมาเซยอบและอึนอูจับได้ว่านางขโมยสุราจากในวังซึ่งนางสารภาพว่าได้รับจดหมายจากผีโจแทฮักที่ข่มขู่ว่าหากต้องการรักษาชีวิตตัวเอง นางจะต้องดื่มน้ำจากบ่อของพระมเหสีและใช้น้ำนั้นทำสุราและนำออกไปนอกวัง หลังจากที่นำสุราไปส่งแล้ว นางจะต้องสวดขอชีวิตจากจันทรา นางในคนอื่นที่ดื่มน้ำจากบ่อนี้จนล้มป่วยเพราะเชื่อว่าเป็นการโกงความตายจากคำสาปของผีโจแทฮัก อึนอูรู้ได้ทันทีว่ากลิ่นดอกไม้ที่นางได้กลิ่นจากบ่อน้ำแห่งนั้นไม่ใช่ดอกแพคฮับแต่เป็นหญ้าอัปสรที่มีกลิ่นคล้ายกัน ทำให้อาเจียนและเวียนหัว ม่านตาสีฟ้าและต้อหิน ซึ่งมีคนวางยาพิษในบ่อน้ำแห่งนี้จนทำให้เกิดโรคระบาด ต่อมาบ่อน้ำแห่งนั้นจึงถูกปิดตาย เซยอบทูลฝ่าบาทว่าอาการของพระองค์คือภาพหลอนที่เกิดจากการเสวยสุราที่ทำจากน้ำในบ่อนั้นและไม่ต้องทรงกังวลเรื่องผีอีกต่อไป 

ฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้ตามล่าหาตัวกบฏที่ติดประกาศกลางเมืองว่าความอดอยากและโรคระบาดเกิดจากคำสาปและความบกพร่องของพระองค์ ยูเซยอบต้องรีบเข้าเฝ้ากลางดึกเมื่อฝ่าบาทยังทรงเห็นผีโจแทฮัก สำนักหมอหลวงไม่พอใจและต้องการเอาชนะเซยอบให้ได้ ถึงแม้ว่าหญ้าอัปสรถูกกำจัดไปแล้วแต่อาการของฝ่าบาทก็ยังคงทรุดลงและเห็นภาพหลอน เซยอบและอึนอูตรวจรอบบริเวณห้องบรรทมและพบฝุ่นกำยานที่ทำจากดอกไม้มีพิษ คืนต่อมาคนร้ายที่ถูกจับได้ก็คือขันทีประจำพระองค์ที่ปลอมตัวเป็นผีโจแทฮักและใช้กำยานรมควันฝ่าบาทขณะบรรทมจนเกิดภาพหลอน เขาสารภาพว่าไม่มีใครบงการแต่ทำไปเพราะยังคงภักดีต่อท่านโจแทฮัก

ฝ่าบาทมิได้ประชวรจากอาการทางกาย แต่เซยอบรู้ถึงความกังวลในพระทัยของพระองค์ที่ห่วงใยความเจ็บป่วยของนางในและเหล่าราษฎร ฝ่าบาทมีพระประสงค์จะยกความดีความชอบให้กับยูเซยอบและคเยจีฮันที่สามารถหาสาเหตุของโรคและกำจัดได้ แต่สำนักหมอหลวงยื่นฎีกาคัดค้าน ขอให้ปิดโรงหมอคเยซูและเนรเทศพวกเขาออกไป โดยอ้างว่าพวกเขาเป็นหมอเถื่อนที่หลอกลวงคนไข้ หากฝ่าบาทยังทรงปกป้อง เจ้าหน้าที่สำนักหมอลวงทุกคนก็จะยื่นใบลาออก เซยอบชี้แจงต่อหน้าทุกคนว่าอาการป่วยของนางในมีปัจจัยอยู่เบื้องหลัง ซึ่งก็คือความกังวลของสำนักหมอหลวงที่ไม่ยอมรับความผิดพลาดของตนจนทำให้เหตุการณ์รุนแรงขึ้นและอาการของคนไข้แย่ลง ฝ่าบาททรงประทานพระราชานุญาตให้กับเซยอบที่ขอไปจากฮันยางและกลับไปอยู่ที่หมู่บ้านโซรัค แต่เพื่อเป็นการตอบแทนเซยอบและชาวโรงหมอคเยซูที่ช่วยไขคดีจนสำเร็จ พระองค์จะแต่งตั้งโรงหมอเป็นแผนกการแพทย์ท้องถิ่นและมอบโล่เกียรติคุณพร้อมกับเงินทุนจากทรัพย์ส่วนพระองค์ 

อึนอูบอกลาเซยอบอีกครั้งเพราะนางต้องไปเกาะฮึกซานกับพ่อที่กลับไปรับราชการที่นั่น อิบบุนได้รับเงินที่ถูกโกงไปกลับคืนเป็นสามเท่าจากฝีมือของมันบก ระหว่างทางที่ชาวโรงหมอคเยซูกำลังเดินทางกลับหมู่บ้านโซรัค พวกเขาและเซยอบต่างก็ดีใจเมื่อพบอึนอูที่ขอตามไปด้วยเพราะพ่อของนางอนุญาตแล้ว ขณะที่ทุกคนกำลังช่วยกันทำงานอยู่ที่โรงหมอคเยซู องค์หญิงเสด็จมาพร้อมกับองครักษ์และรับสั่งให้กวาดทุกอย่างให้เรียบ เพราะนางต้องการพาเซยอบกลับไป