สปอยล์ Queen Of Tears ตอนที่ 5
เมื่อสองปีก่อนหลังจากที่ฮยอนอูและแฮอินสูญเสียลูกในครรภ์ แฮอินจึงสั่งให้เคลียร์ผลิตภัณฑ์เด็กออกจากห้องนั้น ฮยอนอูจึงแยกห้องนอนกับแฮอินและย้ายไปนอนที่ห้องลูก
หลังจากที่แฮอินช่วยพ่อของฮยอนอูหาเสียงแล้ว เธอจึงค้างที่บ้านฮยอนอู
พวกเขาต่างก็ทำตัวไม่ถูกและสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง ฮยอนอูจึงออกไปดื่มที่ร้านของพี่ชายและไม่ได้กลับบ้าน เขาเคยบอกตัวเองว่าไม่เคยรักแฮอินและต้องทำอย่างนี้ต่อไปจนกว่าจะหย่า แต่ตอนนี้ทำไมเขาจึงทำแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว
ฮยอนอูและแฮอินเดินทางกลับโซลและเจอยุนอึนซองรออยู่ที่บ้านแล้ว อึนซองอ้างว่าเขาย้ายมาพักที่เรือนรับรองตามคำเชิญของแม่แฮอิน ฮยอนอูไม่พอใจแต่ก็ไม่อาจไล่อึนซองออกไปได้ อึนซองรู้ว่าฮยอนอูกับแฮอินแยกห้องนอนกัน เขาต้องการกำจัดฮยอนอูออกไปจากชีวิตของแฮอิน เพราะกลัวว่าฮยอนอูคืออุปสรรคใหญ่ที่จะขัดขวางแผนการของเขา
ฮยอนอูกำลังกู้ไฟล์หน้ารถที่ได้รับจากเพื่อนบ้านที่ฟาร์ม เพราะเขายังคงคาใจเรื่องหมูป่าที่หลุดออกมาและเกือบทำร้ายแฮอิน บอมจาและคุณนายโมไม่ถูกกันมายี่สิบปี ประธานฮงเข้าข้างคุณนายโมทุกครั้งแทนที่จะเชื่อลูกสาวตัวเอง บอมจาจ้างคนสืบประวัติทุกอย่างของคุณนายโมตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา
คุณหมอพัคขอให้แฮอินเลื่อนการเดินทางไปเยอรมัน เพราะความดันเลือดของเธอยังต่ำเกินไป บอมจาพบแฮอินที่โรงพยาบาลโดยบังเอิญ เธอจึงรู้ว่าหลานสาวป่วยและกำลังจะไปรักษาที่เยอรมัน แฮอินขอให้อาบอมจาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับและมีเพียงฮยอนอูเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
แฮอินตัดสินใจเดินทางไปเยอรมันคนเดียวอย่างกะทันหัน โดยไม่ได้บอกฮยอนอูและไม่ให้อาบอมจาไปด้วย ฮยอนอูเป็นห่วงแฮอินแต่ไม่สามารถติดต่อได้ หลังจากที่ฮยอนอูดูคลิปการให้สัมภาษณ์ของแฮอิน ที่ตั้งใจว่าอยากไปเที่ยวกับสามีอีกครั้งและถามไถ่ชีวิตกันทุกวัน หลังจากที่ทำเป้าหมายทางธุรกิจสำเร็จหมดแล้ว
ฮยอนอูตัดสินใจตามแฮอินไปที่เยอรมัน ผลการวินิจฉัยโรคไม่เป็นอย่างที่เธอตั้งหวังไว้ นอกจากต้องรอต่อไปทั้งที่เธอเหลือเวลาอีกไม่มาก ฮยอนอูตามหาแฮอินที่ที่พวกเขาเคยไปฮันนีมูนด้วยกัน แม้ว่าแฮอินจะเคยทำให้เขาร้องไห้มาหลายครั้ง แต่เขาก็อยากอยู่เคียงข้างเธอโดยเฉพาะในสถานการณ์แบบนี้ เช่นเดียวกับแฮอินที่อยากให้เขาอยู่เคียงข้าง เพราะเธอไม่เคยชอบเลยที่จะต้องอยู่คนเดียว แฮอินชวนฮยอนอูกลับบ้านและบอกว่าเธอไม่เจอปาฏิหาริย์ที่นี่อย่างที่คิดไว้ ทั้งคู่สวมกอดกันทั้งน้ำตาด้วยความรักและความเข้าใจกันอีกครั้ง