สปอยล์ Reborn Rich ตอนที่ 8

จินดงกีกระเซ้าประธานจินเรื่องของขวัญที่จะมอบให้ซองจุนในวันแต่งงาน รองจินยองกีจึงเตือนว่าไม่ต้องห่วงหลายชายมากนักเพราะซองจุนได้พ่อตาแม่ยายที่มีอิทธิพลและประธานจินก็กำลังเตรียมให้ซองจุนเป็นผู้สืบทอดรุ่นต่อไปตามกฎของตระกูลที่มอบสิทธิ์นี้ให้กับทายาทคนโตเท่านั้น

โอเซฮยอนขอให้โดจุนยอมแพ้เรื่องดีเอ็มซี โดยบอกว่าตนเองคำนวณผิดพลาดเพราะคิดว่าช่องเคเบิลจะเอาชนะทีวีสาธารณะได้ แต่โดจุนไม่เห็นด้วย และอาจต้องใช้เวลาสักหน่อย ถ้าหากปล่อยดีเอ็มซีไป แผนของเขาที่จะครอบครองซุนยังก็ต้องจบลงเพราะตอนนั้นก็ถึงเวลาที่ซองจุนได้สืบทอดบัลลังก์ซุนยังพอดี

โดจุนไปพบประธานจูยองอิลแห่งแดยองซึ่งเป็นคนไข้วีไอพีของโรงพยาบาลซุนยังและกำลังจะเข้ารับการผ่าตัดลิ้นหัวใจ เพื่อบอกว่ากิจการแดยองกระจายสินค้าจะเอาชนะซุนยังขนส่งและขึ้นเป็นอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมนี้ได้อย่างไร เขาแนะนำว่าตอนนี้ประธานจูยองอิลยังไม่ควรขายแดยองกระจายสินค้า แต่ควรซื้อช่องโฮมชอปปิ้งที่ประกาศขายอยู่เพราะนั่นคือการกระจายสินค้าและการขนส่ง หากแดยองมีช่องโฮมชอปปิ้งและบริษัทขนส่ง ก็เท่ากับว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวซึ่งจะมีรายได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง และอีกไม่นานแดยองก็จะกลับมาเป็นที่หนึ่งในอุตสาหกรรมกระจายสินค้า

ในวันแต่งงานของซองจุนกับโมฮยอนมิน เขาบอกกับเธอว่าโดจุนมาร่วมงานไม่ได้เพราะไม่กล้าสู้หน้าคุณปู่ และเขาก็รู้ดีว่าเธอมีใจให้กับโดจุน ตอนนี้เขารู้สึกว่าตนเองแก้แค้นได้สำเร็จแล้วเพราะโดจุนไม่สามารถรับมือกับข้อตกลงของดีเอ็มซีที่มิราเคิลรับมา จึงตัดสินใจส่งต่อให้ซุนยังการก่อสร้าง โมฮยอนมินไม่พอใจเมื่อรู้ว่าตนเองกำลังถูกหลอกใช้และต้องการยกเลิกงานแต่ง แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะฐานะทางสังคมและมูลค่าทางการตลาดของตระกูล ซองจุนจึงขอให้เธอและเขาเล่นเกมตามกฎอย่างนี้ต่อไปเพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่ได้แต่งงานกับเขาด้วยความเสน่หา

ฮยอนมินขอให้เขาสัญญาว่าไม่ว่าเขาคิดจะทำอะไร ก็อย่าทำให้ตระกูลต้องแปดเปื้อนเด็ดขาด โดจุนมาร่วมงานแต่งล่าช้าแต่ก็ทันเวลาถ่ายรูปหมู่กับครอบครัวและบอกกับปู่ว่าเขาเลิกล้มความคิดที่จะซื้อซุนยังด้วยเงินของตัวเองแล้ว แต่จะลองใช้สิ่งที่เรียนมาจากคุณปู่และใช้ความรู้ความสามารถเพื่อซื้อซุนยังให้ได้

ซองจุนได้รับแจ้งว่าพื้นที่ในดีเอ็มซีเต็มหมดแล้ว โดจุนจึงบอกว่านั่นคือสาเหตุที่ทำให้เขามาร่วมงานแต่งล่าช้าเพราะเส้นตายที่โซลซิตี้กำหนดไว้คือภายในวันนี้ จึงทำให้เขาต้องสรุปสัญญาให้เรียบร้อยและจะไม่ยกดีเอ็มซีให้ซุนยังแน่นอน ซองจุนไม่พอใจเพราะคิดว่าตนเองเอาชนะโดจุนได้แล้ว

ประธานจูยองอิลบอกกับประธานจินถึงความคิดที่โดจุนเสนอและเขาตัดสินใจจะนำแดยองเข้าร่วมดีเอ็มซีเพื่อทวงอันดับหนึ่งกลับมา เขายังชมด้วยว่าโดจุนที่มองการณ์ไกลคือคนที่เหมือนประธานจินมากที่สุด อาการของประธานจินกำเริบซึ่งทำให้เขาปวดหัวเฉียบพลันและบกพร่องทางการเคลื่อนไหวชั่วคราวแต่เขาไม่ต้องการให้ลูกๆ รู้เรื่องนี้

ระหว่างการกินเลี้ยงฉลองงานแต่งงานของซองจุนกับฮยอนมิน ประธานจินประกาศต่อหน้าทุกคนในครอบครัว ว่าของขวัญที่จะมอบให้กับซองจุน ก็คือให้เขาไปทำงานรับผิดชอบที่โกดังกระจายสินค้าคอชัง เพราะการโอนที่ดินโซลทาวน์ใหม่อย่างผิดกฎหมายและการก่อสร้างดีเอ็มซีก็ล้มเหลว และนับจากนี้ไปซุนยังจะไม่มีกฎทายาทคนโตสืบทอดมรดกอีกต่อไป หากใครอยากได้หุ้นก็ต้องใช้เงินซื้อหรือไม่ก็พิสูจน์ความรู้ความสามารถในฐานะผู้นำ ใครที่สามารถทำให้ซุนยังยิ่งใหญ่หรือดีกว่าที่ประธานจินทำได้ เขาก็จะยกทุกอย่างให้รวมทั้งหุ้นและสิทธิ์ในการบริหารด้วย จินยองกีซึ่งเป็นลูกชายคนโตผิดหวังผิดหวังกับการตัดสินใจของพ่อ แต่ซองจุนแสดงความโกรธอย่างเห็นได้ชัดจนเกือบเข้าทำร้ายโดจุน ฮยอนมินตกใจจึงแกล้งเป็นลมหมดสติไป

แผนการทำลายกฎทายาทคนโตของตระกูลเป็นไปอย่างที่โดจุนตั้งใจ เขาไม่ได้ต้องการโอกาสสืบทอดแต่ตั้งใจจะซื้อซุนยังเหมือนเดิม เขารู้ดีว่าทุกคนในตระกูลนี้เป็นอย่างไรและอีกไม่นานโฉมหน้าที่แท้จริงของคนเหล่านั้นก็จะเริ่มเปลี่ยนแปลงเมื่อต่างคนต่างก็อยากเป็นเจ้าของซุนยังคนต่อไป

ถึงแม้จินยุนกี(พ่อของโดจุน) จะเป็นลูกนอกสมรสของประธานจิน แต่คุณผู้หญิงก็เลี้ยงดูเขาอย่างเสมอภาคกับลูกๆ ของเธอเพื่อรักษาหน้าสามี

ฮยอนมินไม่อยากเห็นความอ่อนแอของซองจุนและเตือนว่าคนในตระกูลซุนยังต้องการเห็นเขาล้มทั้งนั้นซึ่งเธอรับไม่ได้ เขาจะหันหลังให้คนเหล่านั้นได้ก็ต่อเมื่อมีเธออยู่ด้วยเท่านั้นเพราะถือว่าเป็นทีมเดียวกัน

ประธานจินมีคำสั่งให้แยกบริษัทในเครือและแบ่งให้ลูกๆ บริหารเพื่อดูความสามารถของแต่ละคน จินฮวายองต้องหาเงินใช้หนี้บริษัทซุนยังอิเลกทรอนิกส์และอุตสาหกรรมหนัก สามีของเธอจึงแนะนำให้ไปขอความช่วยเหลือจากมิราเคิลซึ่งมีเงินทุนหมุนเวียนมากที่สุดในเกาหลี แต่เธอไม่ต้องการพึ่งโดจุนและยังตักเตือนเขาอีกว่าอย่าหวังที่จะได้เป็นทายาทของซุนยังโดยชอบธรรม เพราะพ่อของเขาเป็นเพียงลูกนอกสมรสที่แต่งงานกับอีแฮอินดาราที่ตกเป็นขี้ปากชาวบ้าน

โดจุนตัดสินใจที่จะลงทุนกับนิวดาต้าเทคโนโลยีบริษัทชั้นนำด้านไอทีที่กำลังจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ซึ่งเขาจำได้ว่าบริษัทนี้เริ่มต้นที่1,500วอนและขึ้นไปถึง300,000วอน ภายในเวลาหกเดือนแต่ก็ดิ่งลง98%จากราคาสูงสุดในเวลาแค่ปีเดียวซึ่งมีจุดจบที่เลวร้ายที่สุดในตลาดหุ้น

จินดงกียังคงให้คนติดตามความเคลื่อนไหวของโดจุนและรู้ว่าเขากำลังสนใจธุรกิจไอทีซึ่งจะทำกำไรมหาศาลและเป็นแรงขับเคลื่อนให้กับรัฐบาลชุดปัจจุบัน จินดงกีสงสัยว่าโดจุนไปรู้ข้อมูลเหล่านี้มาจากไหนและเขาคือคนที่ทำให้ประธานจินเปลี่ยนกฎทายาทคนโตหรือเปล่า

เมื่อจินฮวายองหมดหนทางหาเงินชำระหนี้และต้องการพิสูจน์ฝีมือการบริหารให้ประธานจินได้เห็น เธอจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากมิราเคิลจำนวนสี่แสนล้านวอน โอเซฮยอนเสนอข้อแลกเปลี่ยนกับหุ้น30% ของห้างสรรพสินค้าซุนยังเพื่อเป็นหลักประกันจนกว่าเธอจะใช้หนี้ได้หมด

โอเซฮยอนพูดเป็นนัยว่าโดจุนตัดสินใจผิดพลาดที่ไม่ลงทุนกับนิวดาต้าเทคโนโลยีซึ่งจะทำกำไรได้มหาศาล จินฮวายองสนใจและต้องการลงทุนกับบริษัทนี้จำนวน3,000ล้านวอน แม้ว่าหัวหน้าฝ่ายการเงินจะเตือนเธอว่ามันเสี่ยงเกินไป โอเซฮยอนแนะนำจินฮวายองให้เทขายทันทีเมื่อหุ้นแตะที่ 40,000 โดจุนต้องการให้เธอตายใจที่สามารถทำกำไรได้เพื่อให้เธอลงทุนเพิ่มอีก

รองจินยองกีเสนอว่าจะใช้หนี้ทั้งหมดที่ฮวายองขอยืมไปให้กับมิราเคิล แต่เขาขอหุ้น 30% ของห้างสรรพสินค้าซุนยังเป็นการแลกเปลี่ยน โอเซฮยอนไม่ตกลงนอกจากจะได้เงินจำนวน 800,000 ล้านวอน ซึ่งเป็นจำนวนสองเท่าที่จินฮวายองขอยืมไป ในขณะที่จินดงกีเสนอให้สองเท่าเพื่อแลกกับหุ้น 30% ของห้างสรรพสินค้า แต่โอเซฮยอนต้องการสี่เท่า

จินฮวายองพอใจที่หุ้นของนิวดาต้าเทคโนโลยพุ่งแตะทะลุเพดาน เธอจึงลงทุนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่โดจุนคิดไว้ จนกระทั่งเธอชะล่าใจและจะใช้เงินทั้งหมดจำนวน 140,000ล้านวอนของห้างฯ เพื่อลงทุนเพิ่มอีก