สปอยล์ The Red Sleeve ตอนที่ 15
ฝ่าบาททรงสั่งให้ด็อกอิมออกจากวังและไม่ต้องกลับมาให้พระองค์เห็นหน้าอีก เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นด็อกอิมคำนับอยู่ที่หน้าวังเพื่อเป็นการทูลลา ฝ่าบาทเสด็จมาที่เรือนของด็อกอิมและทรงพบตำรา”คุณธรรมสำหรับสตรี”ของพระสนมยองซึ่งด็อกอิมไม่สามารถนำติดตัวไปด้วยได้ซึ่งในนั้นนางได้ซ่อนตำราแผ่นหนึ่งที่เคยฉีกไว้เพื่อช่วยองค์รัชทายาทอีซาน
หนึ่งปีผ่านไป..
ด็อกอิมและฮงด็อกโรบังเอิญเจอกันที่ตลาดซึ่งในขณะนั้นทางการกำลังติดประกาศการคัดเลือกพระสนมคนใหม่ ฝ่าบาทเสด็จออกนอกวังและประทับค้างที่เรือนขององค์หญิงช็องยอนเพราะฝนตกหนักและได้พบกับด็อกอิม ต่อมานางเพิ่งรู้ว่าฝ่าบาททรงฝากองค์หญิงช็องยอนให้รับนางไว้ เพราะทรงเป็นห่วงที่นางไม่เคยใช้ชีวิตนอกวัง เมื่อพระองค์และด็อกอิมมีโอกาสได้คุยกันตามลำพัง ทรงต่อว่านางที่ทำให้พระองค์ทรงเห็นหน้าอีกทั้งๆ ที่ตอนนี้พระองค์ไม่ทรงสนใจนางหรือฮงด็อกโรอีกต่อไปแล้ว ขณะเสด็จกลับวังในตอนดึกฝ่าบาททรงพบกับยุนยอนจูที่กำลังจะรับตำแหน่งพระสนมฮวาบิน
ซอซังกุงมารับด็อกอิมกลับเข้าวังตามคำสั่งของพระมารดาหลวง (เสด็จแม่ของฝ่าบาท) นางจึงไปบอกลาฮงด็อกโรที่กำลังน้อยใจว่าฝ่าบาททรงทอดทิ้ง ด็อกอิมไม่อยากกลับไปในขณะที่ด็อกโรอยากกลับเข้าวังอีกครั้ง ในเมื่อด็อกอิมไม่อยากกลับไป ฮงด็อกโรจึงชวนนางหนีไปด้วยกันและท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ เพื่อเป็นเพื่อนปลอบใจกันและกัน เพราะเขาต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดไปตลอดชีวิต ด็อกอิมปฏิเสธด็อกโรซึ่งบอกว่าหากได้ข่าวว่าเขาตายแล้ว นั่นก็เป็นเพราะนาง
ฝ่าบาททรงตัดพระทัยจากด็อกอิมและจะทรงดูแลสตรีที่อยู่เคียงข้างพระองค์ให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่าไม่มีสตรีคนใดแทนที่ด็อกอิมได้ก็ตาม พระองค์ทรงพบกับด็อกอิมอีกครั้งในฐานนะนางในของตำหนักพระสนมฮวาบิน พระสนมฮวาบินสังเกตสายพระเนตรที่ฝ่าบาททรงมองด็อกอิม จากนั้นพระสนมมีรับสั่งให้ด็อกอิมนำฤกษ์เข้าหอจากสำนักโหรหลวงไปถวายฝ่าบาทกลางดึกขณะที่กำลังสรงน้ำ พระองค์จึงทรงมีรับสั่งให้ควอนซังกุงและซอซังกุงออกไปก่อนและให้ด็อกอิมเข้าเฝ้าตามลำพัง พระองค์ไม่ทรงรับฤกษ์ที่นางนำมาถวาย แต่กลับต่อว่าที่นางกลับเข้าวังอีกครั้ง แม้ว่าด็อกอิมจะทูลขอให้ส่งนางออกไปอีกครั้งก็ตาม ฝ่าบาทจึงทรงมอบบทลงโทษด็อกอิมด้วยการให้นางอยู่ในวังต่อไปและเฝ้ามองกษัตริย์ที่นางไม่เคยรัก พระสนมฮวาบินทรงเฆี่ยนด็อกอิมข้อหาที่ยั่วยวนฝ่าบาทในห้องสรง
ฝ่าบาททรงเสียพระทัยที่ทราบข่าวการตายของฮงด็อกโรที่เขียนจดหมายถึงพระองค์ ด็อกโรสารภาพว่าหลอกลวงพระองค์มาโดยตลอดเรื่องตำราต้องห้ามที่ถูกฉีกไปเมื่อครั้งพระองค์ทรงเป็นองค์รัชทายาท แท้ที่จริงแล้วคนที่ช่วยพระองค์ไว้ในตอนนั้นก็คือนางในน้อยคนหนึ่ง ฝ่าบาททรงทราบดีว่าเขาหมายถึงด็อกอิมที่พระองค์ทรงพบตำราหน้านั้นในห้องของนาง ด็อกโรทูลขอให้พระองค์อย่าได้ทรงปฏิเสธพระทัยของตัวเองอีกต่อไปเลย
ฝ่าบาทเสด็จไปที่ตำหนักของพระสนมฮวาบินในตอนค่ำและถามหาด็อกอิมเพื่อจะถามเรื่องตำราต้องห้าม แต่พระสนมอ้างว่าส่งนางไปทำธุระนอกวังและจะกลับมาในตอนเช้า แต่ฝ่าบาททรงได้ยินเสียงซักผ้าซึ่งเป็นกฎต้องห้ามยามดึก พระองค์ทรงพบด็อกอิมกำลังซักผ้า ซึ่งพระสนมทรงทำโทษนางหลังจากที่เฆี่ยนตีแล้ว ฝ่าบาททรงกริ้วและเตือนพระสนมอย่าได้ทำเช่นนี้อีกเพราะด็อกอิมคือคนที่พระมารดาหลวงทรงส่งมา ทำให้พระสนมฮวาบินยิ่งเกลียดและริษยาด็อกอิมมากกว่าเดิม
พระมารดาหลวงทรงทราบดีว่าฝ่าบาทไม่อาจตัดพระทัยจากด็อกอิมได้ แต่ทรงกริ้วจนไล่นางออกจากวังก็เพราะไม่อาจควบคุมนาง ถึงแม้ว่านางคือหนทางแห่งความสุขเดียวที่พระองค์จะทรงมีได้ก็ตาม พระมารดาหลวงทรงขอให้ฝ่าบาทมีความสุข แต่ฝ่าบาทไม่รู้ว่าควรทำเช่นใดเพราะทรงคิดว่าด็อกอิมไม่เคยรักหรือต้องการพระองค์
ด็อกอิมร้องไห้เสียใจกับข่าวการตายของฮงด็อกโร แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ฝ่าบาททรงแน่พระทัยแล้วว่าด็อกอิมคือคนที่ช่วยเหลือและปกป้องพระองค์มาตลอดตั้งแต่ตอนที่นางเป็นนางในน้อย ฝ่าบาททรงขอบใจนางและอยากให้ทุกอย่างย้อนคืนมาเหมือนเดิมเพราะพระองค์ทรงคิดถึงนางเหลือเกิน จากนั้นทั้งคู่ก็สวมกอดกัน