สปอยล์ The Secret Romantic Guest House ตอนที่ 7

คังซานในชุดโม่งดำบุกไปช่วยดันโอและปะทะกับผู้พิพากษาจาง แต่ก่อนที่เขาจะพลาดท่าเสียที มีชายลึกลับอีกคนหนึ่งเข้ามาช่วยไว้ คังซานจึงหลบหนีไปได้ ดันโอและคนอื่นๆ ย้ายออกจากวัดแห่งนั้นไปอยู่ที่ควาชอน ผู้พิพากษาจางแปลกใจที่พลคุ้มกันไม่สังหารใครขณะที่ปะทะกัน ทั้งที่ฝีมือของเขาสามารถฆ่าคนโดยไม่ไว้หน้าเพื่อปกป้องเกล็ดหิมะ หรือว่าชายโม่งผู้นั้นไม่ใช่พลคุ้มกัน ผู้พิพากษาจางสั่งลูกน้องให้ติดตามดันโอ เพราะเชื่อว่านางกำลังปกปิดบางอย่าง

ยูฮารู้ดีว่าคังซานคือนักดาบที่บุกไปช่วยดันโอด้วยความรู้สึกลึกซึ้งที่มีต่อนาง แม้ว่าต้องยอมสละหลักการและชีวิตของตัวเองก็ตาม ผู้พิพากษาจางสั่งคนสืบประวัติคังซาน เพราะเขามีฝีมือด้านการยิงธนูและสอบผ่านในรอบแรก ดันโอทำงานที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งเพื่อดูแลพี่ฮงจูและแม่นาจู แต่ฮงจูไม่อยากเป็นภาระให้กับน้องสาว นางจึงคิดว่าจะไปบวชชี

สิ่งที่ท่านชินวอนโฮคิดเป็นความจริง เพราะครอบครัวของสนมพัคเพิ่งรับเลี้ยงเด็กทารกหญิงคนหนึ่ง และตอนนี้ฐานะการเงินของครอบครัวก็ดีขึ้นและยังได้ที่นาของตระกูลกลับคืนมา สนมพัคได้เลื่อนขั้นเป็นสนมเอกชั้นหนึ่ง องค์ชายจะได้รับตำแหน่งองค์รัชทายาทถึงแม้ว่าเสนาบดีบางคนไม่เห็นด้วย แต่หากใครคัดค้านก็จะถือว่าเป็นกบฏ สนมพัคส่งคนไปทำงานที่ตำหนักพระพันปีตามคำแนะนำของผู้พิพากษาจาง เพื่อสืบหาคนกลางที่นำเงินสนับสนุนจากพระพันปีไปช่วยพลคุ้มกัน เพราะเมื่อรู้ว่าใครคือคนกลาง ก็จะทำให้เจอพลคุ้มกันและเกล็ดหิมะ 

ท่านชินวอนโฮรู้ดีว่าอดีตขันทีโนซองกิลกำลังช่วยผู้พิพากษาจางตามหาเกล็ดหิมะ เขาจึงบอกว่าสังหารเกล็ดหิมะไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร เพราะหากปราศจากรัชทายาทมาสืบราชบัลลังก์ สายเลือดราชวงศ์ของโชซอนก็คงสิ้นสุดเพียงเท่านี้ เพราะสนมพัคประสูติพระธิดา แต่เพราะฝ่าบาททรงเชื่อเรื่องโชคชะตาและเพื่อบรรเทาความกังวลพระทัย พระองค์จึงต้องทรงยอมรับทารกชายผู้นั้นที่ไม่ใช่โอรสของพระองค์เอง ท่านชินวอนโฮติดสินบนโนซองกิลด้วยเงินจำนวนหนึ่งเพื่อให้รายงานเรื่องเกล็ดหิมะ โดยมิต้องบอกผู้พิพากษาจางอีก โนซองกิลกำลังสงสัยว่าท่านชินวอนโฮคิดจะให้เกล็ดหิมะขึ้นเป็นกษัตริย์

คังซานฟังเรื่องราวของบันยาด้วยความสะเทือนใจ เมื่อรู้ว่านางคือบุตรสาวของอดีตเสนาบดีที่สละตำแหน่งหลังจากที่องค์รัชทายาทถูกชิงบัลลังก์ พ่อของนางเคยเขียนคำร้องเพื่อให้กษัตริย์องค์ปัจจุบันทรงมีพระสติ เพราะพระองค์ทรงสังหารองค์รัชทายาทและมีรับสั่งให้สังหารพระราชนัดดาผู้ถูกปลด ต่อมาพ่อและพี่ชายของนางถูกฆ่าตายในข้อหากบฏ แม่ของนางก็ป่วยตายหลังจากนั้นไม่นาน นางจึงต้องมาเป็นนางโลมที่บูยองกัก

ชียอลและยูฮาเดินทางไปเยี่ยมดันโอ พวกเขานำข้าวสารไปฝากและค้างคืนที่นั่น ชียอลฮัมเพลงที่หน้าห้องของฮงจู ซึ่งเป็นเพลงที่อดีตคนรักของนางเคยร้อง เช้าวันต่อมาชียอลเก็บดอกไม้ไปให้นาง แต่นางปฏิเสธที่จะรับไว้และบอกว่ากำลังจะไปบวชชี 

ยุกอินฮเวคือกลุ่มของนักรบหนุ่มที่มีพรสวรรค์ซึ่งคอยปกป้องบ้านเมือง ผู้พิพากษาจางเสนอตำแหน่งว่างที่นั่นให้กับคังซาน แต่เขาปฏิเสธโดยอ้างว่าตนเองยังไม่เชี่ยวชาญพอ ระหว่างที่ชียอลและยูฮาเดินทางกลับมาถึงฮันยาง พวกเขาเห็นราษฎรกำลังถูกนำตัวไปประหารตามรับสั่งของฝ่าบาท เพราะพวกเขาอ่าน”บันทึกลับแห่งซัมฮัน” 
ยูฮาถูกสะกดรอยตามแต่ฮวารยองช่วยไว้โดยพาไปที่บูยองกัก เขารู้แล้วว่านางคือสตรีลึกลับที่นำเงินสนับสนุนของผู้อาวุโสไปมอบให้กลุ่มบัณฑิตของเขา ฮวารยองขอให้ยูฮาเก็บมรดกชิ้นนั้นให้ดี เพราะมันจะเป็นประโยชน์ในภายหน้า นางมอบเอกสารให้กับยูฮาโดยบอกว่ามันคือคำสั่งเสียจากพ่อแท้ๆของเขา เพราะนางรู้จักกับพ่อของเขามานานและสนิทกันมาก

ดันโอได้รับฝาตลับเข็มทิศอีกซีกหนึ่งโดยไม่รู้ว่าใครมาวางไว้ที่หน้าเรือน มันเป็นตลับเข็มทิศรูปมังกรสลักคำว่า”พยอง”ของเด็กผู้ชายที่นางได้ช่วยชีวิตไว้จากการไล่ล่าของกลุ่มทหาร คังซานไปเยี่ยมดันโอตามลำพังซึ่งนางรู้สึกผิดที่ทำให้ทุกคนต้องเดือดร้อน โดยเฉพาะคังซานที่เกือบต้องสละชีวิต แต่เขาบอกว่าไม่ได้บุกไปที่วัดในฐานะพลคุ้มกันแต่เป็นเพราะนางเท่านั้นที่เขาต้องการไปช่วย

เมื่อฮวารยองรู้ว่าท่านชินวอนโฮวางแผนจะก่อกบฏ และต้องการกองกำลังที่แข็งแกร่งพอจะต่อกรกับกษัตริย์ได้ เพื่อแก้ไขบ้านเมืองและราชวงศ์ให้เป็นไปในทางที่ถูกต้อง นางจึงพายูฮามาพบซึ่งท่านชินวอนโฮคุกเข่าถวายบังคมและทูลถามถึงเหตุผลในการเข้าร่วมกลุ่มมกอินฮเว