สปอยล์ Tale of the Nine Tailed ตอนที่ 4

นอกจากชาวบ้านที่หายไปหมดแล้ว แม้แต่ศพของชาวประมงก็หายไปด้วย แต่ทรัพย์สินและข้าวของของชาวบ้านทุกอย่างยังยู่ครบ จีอาจึงโทรแจ้งสายสืบแบค
อียอนและจีอาพบเสาไม้ไผ่ซึ่งผูกผ้าขาว ปักอยู่ที่ริมหาดและมีซากนกอยู่บริเวณนั้น พวกเขาเชื่อว่าเป็นพิธีเรียกวิญญาณและสร้างเส้นทางใหม่ แต่อียอนบอกว่ามันตั้งผิดทิศทางซึ่งหันไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ เรียกว่าควีมุนบัง ซึ่งเป็นทางผ่านสำหรับปีศาจ พยองฮีเล่าให้พวกเขาฟังว่าเมื่อคืนนี้ราวๆ ตีสองสี่สิบนาที เธอได้ยินเสียงทารกร้อง และบนเกาะแห่งนี้ก็ไม่มีหญิงตั้งครรภ์เลย นาฬิกาทุกเรือนหยุดเดินที่เวลานั้น รวมทั้งนาฬิกาข้อมือของจีอาด้วย อียอนวิเคราะห์ว่ามันเป็นเวลาฉลู (ช่วงตีหนึ่งถึงตีสาม) ที่ประตูสู่อีกโลกหนึ่งเปิดออก

ทัลอีพาไม่สบายใจที่เธอไม่อาจมองเห็นร่องรอยของอีมูกี และห้ามสามีไม่ให้บอกอียอน เธอกังวลว่ามันอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอมองไม่เห็นอนาคตของอียอน
ขณะที่ยูรีกำลังกินอาหารกับพ่อแม่ในวันเกิด พ่อของเธอจำได้ว่าปีนี้ยูรีอายุ 24 และตายไปแล้วเพราะตกเขาที่เนปาล และเขาก็เห็นศพลูกสาวกับตาตัวเอง แต่แม่เถียงว่ายูรีอายุ 25 พ่อจึงถามยูรีว่าเธอเป็นใคร ยูรีโมโหและบอกว่าเธอเคยสั่งให้พ่อลืมในสิ่งที่ควรลืม จากนั้นเธอก็พยายามจะฆ่าพ่อ อีรังปรากฏตัวและห้ามเธอไว้ แววตาจิ้งจอกของอีรังจ้องไปที่พ่อและถามว่าต้องการอะไร เมื่อพ่อตอบว่าอยากให้ลูกสาวกลับมามีชีวิต อีรังจึงตอบว่าเขาทำให้พ่อได้สิ่งที่ต้องการแล้ว และสะกดจิตให้พ่อพูดใหม่อีกครั้งว่า กียูรีคือลูกสาวของเขา อายุ 25 ปี และเป็นทายาทห้างสรรพสินค้าของเขา

อีรังถามยูรีถึงสัตวแพทย์กูชินจู เธอบอกว่าน่ารักและหยิบสายสร้อยของเขาให้อีรัง แต่อีรังให้เธอเก็บไว้และบอกว่ากูชินจูจะมาเอาคืนเอง พร้อมทั้งสั่งให้เธอดูแลชินจูให้ดี เพราะชินจูเป็นคนโปรดของอียอน

เมื่ออียอนถามอีรังถึงเรื่องคนบนเกาะหายตัวไป อีรังจึงพูดเป็นนัยเกี่ยวกับอีมูกี งูปีศาจที่เคยพรากอาอึมไป และคราวนี้ผู้หญิงของอียอนคงไม่ได้มีชีวิตยืนยาว อียอนไม่ชอบให้อีรังกวนประสาท อีรังจึงท้าให้อียอนฆ่าเขาให้ตายเหมือนเมื่อ600ปีก่อน เพราะมันเป็นวิธีที่จะหยุดเขาได้ ในตอนนั้นอียอนหายตัวไปหลังจากที่ไปส่งอาอึมที่แม่น้ำซัมโด อีรังรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนถูกทิ้ง เขารอคอยอียอนอยู่ที่ภูเขา จนกระทั่งมนุษย์เผาป่าจนเขาอยู่ไม่ได้ อีรังจึงไล่ฆ่าฟันมนุษย์ตายไปมากมาย เมื่ออียอนกลับมา จึงใช้ดาบฟันที่หน้าท้องของอีรัง เพื่อเป็นการลงโทษที่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ แต่อีรังไม่ตาย คราวนี้อียอนไม่ฆ่าอีรัง และบอกว่าไม่ว่าอีรังจะเลวร้ายเพียงใด เขาก็รู้ดีว่านั่นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของอีรัง
จีอาได้ข้อมูลจากสายสืบแบคว่า ชาวเกาะที่หายไป ไม่ใช่คนท้องถิ่นและไม่มีญาติพี่น้องหรือครอบครัว เพราะพวกเขาลงเรือลำเดียวกันมาที่เกาะในปี 1950

ทัลอีพาต่อว่าอียอนที่ฆ่าแม่หมอเพื่อช่วยจีอา และเธอก็เตรียมบทลงโทษไว้แล้ว ทัลอีพาเตือนอียอนให้ตัดใจเรื่องอาอึม เพราะจิ้งจอกและมนุษย์ไม่สามารถรักกันได้ และต่อให้อาอึมกลับมาเกิดใหม่ เธอก็ไม่เหมือนเดิม แต่อียอนไม่สนใจ และบอกว่าจีอาเหมือนอาอึมทุกอย่าง เพียงแต่ว่าไม่มีลูกแก้วจิ้งจอกที่เขาให้ไว้ เขาเพียงต้องการเห็นเธอใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆและแก่ตัวลงไป

จีอาชวนอียอนไปกินข้าวที่บ้าน เธอนึกว่าเขานำช่อดอกไม้มาให้ แต่มันกลับเป็นผักสวนครัว เพราะเขาไม่ต้องการรับอาหารของใครฟรีๆ จู่ๆจีอาก็ลูบหัวของเขาและบอกว่าพวกสัตว์ชอบให้ลูบหัว การกระทำของเธอยิ่งทำให้อียอนคิดว่าเธอเหมือนอาอึมที่เคยลูบหัวเขาเช่นกัน จีอาบอกว่าเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยชีวิตเธอไว้ เธอไม่มีอะไรพิเศษจะมอบให้ นอกจากทำอาหารเลี้ยง แต่อียอนบอกว่า เพียงเท่านี้ก็พิเศษสำหรับเขาแล้ว อียอนคิดว่าเธอคงเหงาที่ยังอยู่บ้านหลังเดิมเพื่อรอคอยพ่อแม่ที่หายสาบสูญไป เขาต้องแปลกใจอีกครั้งเมื่อเห็นจีอาเอานิ้วอุดหูไว้เหมือนอาอึม เพื่อเป็นการกลั้นน้ำตา เขาขอให้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเหมือนคนอื่นๆ และปลอบใจเธอว่าอีกหน่อยก็ต้องหาพ่อแม่เจอ เพราะเขาจะเป็นคนช่วยเธอเอง

อียอนต้องกลับไปรับโทษ จึงบอกจีอาว่าเขาจะไม่อยู่สักสองสามวัน จากนั้นก็มอบถุงเมล็ดถั่วแดงจำนวนเท่าอายุของเธอ เพื่อให้ไว้เป็นเครื่องรางระหว่างที่เขาไม่อยู่ เมื่อเธอเดินไปแล้วและส่งข้อความมาถามว่าเขาชอบดูหนังเรื่องอะไร โดยให้เหตุผลว่าเธออยากรู้จักอียอนให้มากกว่านี้

บทลงโทษของอียอนที่ฆ่ามนุษย์ เขาจะต้องลงนรกขุมที่หนึ่ง แต่ความดีที่เขาเคยช่วยชีวิตคนไว้มาก เขาจึงต้องถูกคุมประพฤติเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ โดยในระหว่างนั้นจะต้องอยู่ในร่างมนุษย์และพบกับความทุกข์ยากของชีวิต รวมทั้งการเกิดแก่เจ็บตาย จากนั้นเขาก็ถูกส่งตัวไปคุมขังอยู่ที่ภูเขาหิมะ

กียูรีสวมสร้อยของกูจินชูและไปหาเขาที่คลินิกสัตว์ และบอกว่าเธอรอให้เขามาเอาสายสร้อยคืนอยู่นานแล้ว จากนั้นเธอก็ถอดเสื้อออกและชวนเขาเล่นสนุกด้วยกัน กูชินจูเห็นรอยแผลเป็นบริเวณหน้าอกของยูรี จึงสวมเสื้อให้เธอและบอกว่าเขาเคยเห็นแผลเป็นแบบนี้มาก่อน จากสัตว์ที่โดนขังในสวนสัตว์ ชินจูรู้สึกสงสารและคิดว่ายูรีถูกมนุษย์ทำร้าย แต่ยูรีหงุดหงิดและไม่ชอบสายตาที่เขามองเธอแบบนั้น เธอบอกว่าจะไม่คืนสร้อยให้เขา นอกเสียจากเขาจะมาแย่งกลับไปเอง แล้วเธอจะบอกว่าใครเป็นคนสั่งให้เธอฉกสร้อยของเขาไป

จีอาไปงานศพแม่ของนักเขียนคิม และได้พบอีรังที่นั่น เขาแปลกใจที่จีอาไม่มีท่าทีกลัวเขา เธอจึงบอกว่าเขามีปมด้อยและโกหกตัวเองว่าเกลียดพี่ชาย แท้ที่จริงแล้วอีรังชอบพี่ชายมาก จึงทำตัวแบบนี้ อีรังเล่าเรื่องในอดีตให้จีอาฟังว่า ครั้งหนึ่งราชาแห่งจิตวิญญาณได้ทิ้งขุนเขาของตัวเองไปเพราะผู้หญิงที่เป็นรักแรกของเขา พวกมนุษย์ที่เคยมาสวดขอพรจึงเผาป่าทิ้งเพื่อกำจัดจิ้งจอก ทำให้สัตว์ทุกชนิดมอดไหม้ไปด้วย รวมทั้งลูกหมาที่อีรังเลี้ยงไว้และรักเหมือนครอบครัว อียอนคิดว่าผู้หญิงคนนั้นกลับมาเกิดใหม่เป็นเธอ จึงได้กำจัดแม่หมอคนนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองจะต้องได้รับโทษ จีอาอยากรู้ว่าตอนนี้อียอนอยู่ที่ไหน แต่อีรังบอกเพียงว่า เขาอยู่ในที่ที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์และเธอก็ไม่จำเป็นต้องรู้ อีรังบอกจีอาว่าถ้าหากเธอไม่อยากตาย คืนนี้ห้ามหลับเด็ดขาด ก่อนจะเดินจากไปอีรังแอบสัมผัสปลายแขนเสื้อของเธอ ทำให้เมล็ดถั่วแดงที่อียอนมอบให้ ร่วงหล่นลงมากระจัดกระจาย เจ้าหน้าที่ควบคุมห้องจัดศพแปลกใจเมื่อดูกล้องวงจรปิด และเห็นมีเด็กๆมากมายในงาน เมื่อจีอาเดินออกจากห้องนั้น มีวิญญาณเด็กสองคนเดินตามเธอออกไป

เวลาในขุมนรกเดินเร็วกว่าดินแดนอันเป็นที่อยู่ของสัตว์โลก หนึ่งวันบนโลกเท่ากับเจ็ดปีในขุมนรก อียอนถูกมัดไว้ในภูเขาหิมะ โดยจะไม่ได้กินและไม่ได้นอน แม้แต่จะตายก็ไม่ได้

จีอาพยายามโทรหาอียอนแต่ไม่สามารถติดต่อได้ จู่ๆไฟฟ้าก็ดับและเธอได้พบเด็กผู้หญิงสองพี่น้องที่เดินตามเธอมา พวกเขาขอให้เธอช่วยตามหาพ่อ จีอาสังเกตว่าพวกเขาใส่รองเท้าสลับข้างกัน หลังจากที่หันไปคุยกับแจฮวาน เด็กสองคนนั้นก็หายตัวไปแล้ว ซึ่งจีอาไม่รู้ว่าพวกเขาคือคนตายที่อยู่ในงานศพห้องข้างๆ จีอาเดินกลับออกมาพร้อมกับแจฮวาน ซึ่งเขาบอกว่า แม่สั่งให้เดินเล่นสักพักเพื่อสลัดวิญญาณ หลังจากที่มาร่วมงานศพ จีอาจึงหยิบถุงเมล็ดถั่วแดงขึ้นมาดูและสงสัยว่ามันขาดตั้งแต่เมื่อไร จู่ๆวิญญาณเด็กสองคนนั้นใช้ผ้ารัดคอเธอและดึงวิ่งเล่นไปรอบๆ จนเธอหายใจไม่ออกและสลบไป

อียอนเป็นห่วงจีอาและอยากกลับไปช่วยเธอ เขาสงสัยว่าอีรังอาจเป็นคนทำให้เมล็ดถั่วแดงหายไป เขาจึงเรียกทัลอีพาเพื่อให้ช่วยแก้มัดให้ และยอมเสี่ยงผ่านนรกคมหอกหรือไม่ได้กลับไปในร่างเดิมอีกเลย

แจฮวานพาจีอากลับมาบ้านและบอกว่าเธอเป็นลมอยู่ที่หน้างานศพ เธอจึงเล่าเรื่องเด็กสองพี่น้องที่แต่งตัวน่ารักแต่ใส่รองเท้าสลับข้าง แจฮวานบอกว่านั่นคือผี เพราะเวลาที่ผีเลียนแบบมนุษย์ มักจะทำสิ่งที่ตรงกันข้าม เขาหยิบหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่งและบอกว่าที่จัดงานศพนั้น เคยเป็นสุสานเด็กมาก่อน เมื่อจีอาถามเขาว่าทำไมจึงถือหนังสือกลับหัว ทันใดนั้นเกิดไฟฟ้าดับๆติดๆ และเธอก็เห็นเด็กสองคนนั้นแอบอยู่ใต้โซฟาที่เธอนั่ง จีอาตกใจและหวาดกลัว เด็กสองคนนั้นหายตัวไป และหนังสือก็ตกอยู่ที่พื้น แต่แล้วเด็กสองคนนั้นก็มาเกาะขาเธอ เพื่อขอใช้ร่าง

ทัลอีพาบอกให้อียอนข้ามสะพานที่ผ่านขุมนรกคมหอกไปให้ได้ แต่เขาไม่แน่ใจตัวเองเพราะสภาพร่างกายอิดโรยมาก ระหว่างทางที่กำลังเดินข้ามสะพานนั้น อียอนพยายามหลบคมหอกมากมาย แม้จะบาดเจ็บสาหัส แต่เขาก็ยังคงเดินข้ามสะพานต่อไปจนสลบ
จีอาวิ่งหนีออกจากบ้าน แต่วิญญาณเด็กก็ยังตามเธอมา จนกระทั่งไปอยู่บนดาดฟ้าแห่งหนึ่ง นอกจากวิญญาณเด็กสองคนนั้นแล้ว เธอยังเห็นวิญญาณเด็กคนอื่นๆอีกจำนวนมาก มาขอร่างของเธอ

อียอนบอกตัวเองว่า ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าจีอาจะใช่อาอึมหรือไม่ และความเจ็บปวดจากคมหอก ก็ไม่เท่ากับการได้เห็นเธอต้องตายไปอีกครั้ง เขาภาวนาขอให้เธอยังมีชีวิตอยู่และรอจนกว่าเขาจะไปช่วย อียอนผ่านสะพานคมหอกมาได้อย่างแสนสาหัสและเข้าไปรับร่างของจีอาที่ตกมาจากดาดฟ้าได้ทัน แต่ตัวเขาเองสลบไป จีอากอดเขาร้องไห้ เมื่อน้ำตาของเธอหยดลงบนร่างของเขา อียอนก็ลืมตาตื่นขึ้นมา เมื่อได้เห็นพลังลูกแก้วจิ้งจอกรอบตัวเธอ เขาจึงบอกว่ายังรอเธออยู่