สปอยล์ The Tale of Nokdu ตอนที่ 19-20

นกดูตกใจมากที่เห็นว่าฝ่าบาทคือใคร ฝ่าบาททรงเป็นกันเองกับนกดูและแต่งตั้งให้เป็นนายกองแห่งกรมกองปราบ พระองค์ขอให้นกดูปิดเรื่องที่พระองค์ออกไปนอกวังเป็นความลับ และห้ามบอกเรื่องนี้กับใครแม้กระทั่งดงจู

องค์ชายนึงยางต้องการครอบครองดงจูและเก็บนางเอาไว้ข้างกาย
ดงจูเก็บข้าวของและไปจากนกดูตามที่องค์ชายนึงยางต้องการ เพราะนางไม่อยากให้นกดูบาดเจ็บ

ฮอยุนไม่ต้องการให้องค์ชายนึงยางได้ขึ้นครองบัลลังก์

ฮอยุนเข้าเฝ้าพระมเหสี และเห็นหยกที่พระนางทรงให้ไว้ครึ่งนึงเพื่อฝังกับร่างของโอรสของพระนาง พระนางที่คิดว่าโอรสของพระนางได้จากไป ฮอยุนกำลังจะทูลพระนางเรื่องโอรสแต่ทว่าตอนนั้นฝ่าบาททรงเข้ามาพอดี

ฮอยุนจึงทูลต่อฝ่าบาทเรื่ององค์ชายนึงยาง ว่าองค์ชายกำลังวางแผนก่อกบฎ
แต่ฝ่าบาทไม่ทรงเชื่อ และตอนนั้นเององค์ชายนึงยางก็ออกมา

ซึ่งก่อนหน้านี้ องค์ชายนึงยางได้ทรงเข้าเฝ้าฝ่าบาทแล้วและทูลฝ่าบาทว่าจริงๆแล้วโอรสของพระองค์ยังมีชีวิตอยู่ และมีพยานก็คือฮวังแทพี่ชายของนกดู ยืนยันว่าเป็นความจริง

ฝ่าบาทจึงรับสั่งให้พาฮอยุนไปขังที่คุกใต้ดินเงียบๆ ฮอยุนที่ยังยืนกรานต่อฝ่าบาทว่าอย่าได้ทรงเชื่อคำพูดขององค์ชายนึงยาง แต่ฝ่าบาทยังทรงเชื่อว่าฮอยุนเป็นคนจะก่อกบฎ

นกดูรู้ว่าฝ่าบาทให้องครักษ์ไปจับตัวยุนจอพ่อของเขาและยังทรงรับสั่งว่าให้ฆ่ายุนจอได้

ตอนที่เหล่าองครักษ์บุกไปจับท่านพ่อ นกดูหาโอกาสเพื่อให้ท่านพ่อหนีไปได้
และคนของใต้เท้าฮอยุนได้ให้เครื่องประดับกับนกดูและบอกนกดูว่าใต้เท้าฮอให้มอบให้นกดูเพื่อยืนยันตัวตน

ดงจูยังคงตามหาฝ่าบาท นางรู้มาว่าฝ่าบาททรงปลอมตัวออกนอกวัง

นกดูไปหาท่านพ่อและคิดถึงคำที่ฝ่าบาททรงรับสั่งว่าให้ฆ่ายุนจอพ่อของเขาด้วยความเจ็บปวด

นกดูกลับไปเอาหมวกที่ทิ้งไว้ที่พุ่มไม้ แต่หาไม่เจอและตอนนั้นเองพระมเหสีทรงนำหมวกของนกดูมามอบให้ นกดูเห็นเครื่องประดับของพระมเหสีซึ่งแบบเดียวกับที่เขามีอยู่

นกดูไปนั่งครุ่นคิดอยู่ที่ชิงช้า และก็ได้เจอกับดงจู นกดูรู้สึกสับสนไปหมดและไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องทำเช่นไร ดงจูบอกให้นกดูกลับบ้านไปพัก แต่นกดูยืนยันว่าจะเดินไปส่งดงจู ดงจูถามนกดูว่ายังชอบนางอยู่เหรอ นกดูไม่ปฏิเสธและพูดกับดงจูว่าเขาไม่เข้าใจว่าดงจูจะกลัวอะไร นกดูจับมือดงจูและเดินไปด้วยกัน..

ดงจูไปหานกดูแต่เขายังไม่กลับมา ดงจูจึงฝากของไว้กับท่านฮวังเพื่อมอบให้นกดู

ดงจูเจอกับฝ่าบาท ฝ่าบาทที่ดงจูคิดว่าเป็นเจ้าหน้าที่กองปราบ ทั้งสองจึงไปนั่งคุยกัน ดงจูบอกว่านางอยากเข้าไปในวังหลวง

ดงจูก็ถูกกลุ่มอันธพาลไล่ตาม อันธพาลพวกนั้นคือคนที่ดงจูเคยจะไปขอให้ช่วยพานางเข้าทำงานในวังนั่นเอง ดงจูวิ่งหนีและพลัดตกลงไปในบ่อที่หมู่บ้านที่กำลังมีโรคระบาดอยู่ และถูกทิ้งเอาไว้แบบนั้น

นกดูกลับมาที่บ้าน ท่านฮวังจึงเอาของที่ดงจูฝากไว้ให้กับนกดู

ฝนตกลงมาทำให้น้ำในบ่อเพิ่มขึ้นจนดงจูจมน้ำ นกดูเอาแต่มองดูลูกกวาดที่ดงจูเอามาให้ สายฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก นกดูเองก็ไม่รู้ว่าดงจูอยู่ที่ไหน

นกดูตามหาดงจูไปทั่วจนไปเจอกับอันธพาลที่ไล่ตามดงจูเข้า และบอกว่าเขาฆ่าดงจูไปแล้ว ดงจูติดอยู่ในบ่อและน้ำกำลังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆจนจะมิดหัวดงจูแล้ว ดงจูคิดถึงนกดูตอนที่เขาจับมือนางไว้ ดงจูจมน้ำและหมดสติไป แล้วตอนนั้นเองนกดูก็กระโดดลงมาช่วยดงจูขึ้นมาจากบ่อ นกดูเฝ้าดูแลดงจูไม่ห่างจนดงจูฟื้นขึ้นมา และทันทีที่ฟื้นขึ้นมาดงจูก็รีบลุกและรีบเดินออกไปและถามนกดูว่ามาช่วยนางไว้ทำไม นกดูไม่เข้าใจว่าดงจูเป็นอะไร ดงจูจึงบอกว่านางตั้งใจว่าเมื่อทำภารกิจเสร็จแล้วนางจะตามแม่ไป แต่เพราะนกดู นางคิดถึงนกดู เขาทำให้นางอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป นกดูไม่เข้าใจว่าทำไมดงจูต้องพยายามตีตัวออกห่างจากเขา และไม่รู้ว่าดงจูกลัวอะไร นกดูบอกให้ดงจูทำตามใจที่ตัวเองต้องการ เขาบอกว่าเขาชอบนางมากๆ ดงจูจึงบอกว่านางเอกก็ชอบนกดู ชอบมากจนแทบจะบ้า นกดูจูบดงจูท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายลงมา และเมื่อนกดูถอนจูบ ดงจูก็โผเข้าไปจูบนกดูอีกครั้ง..