สปอยล์ Today’s Webtoon ตอนที่ 7

จางมันชอลและผู้ช่วยจีฮยองรู้ว่าจุนยองเชี่ยวชาญเรื่องการวางแผนและวิเคราะห์ข้อมูล จึงขอให้เขาช่วยหาวิธีจัดวางเว็บตูนบนหน้าโฮมเพจเพื่อไม่ให้ถูกตัดทิ้งออกไป

จางฮเยมีเป็นอดีตคนรักของจีฮยองและเคยร่วมงานกันที่จินเจอร์ตูน ปัจจุบันเธอเป็นผู้ช่วยบรรณาธิการที่ยองตูน ฮเยมีแวะมากินข้าวกับจีฮยองและบอกเขาทำตัวให้ชิน เพราะต่อไปคงต้องเจอกันอีกบ่อยๆ

ชินแดรยุกมีอาการหวาดผวาและตกใจกลัวเมื่อถูกผู้หญิงแตะตัว แต่สำหรับมาอึมแล้ว เธอเปรียบเสมือนพระเจ้าของแดรยุกที่สร้างเขาขึ้นมาและเห็นคุณค่าในสิ่งที่เขาทำ

ผลงานของนักเขียนโอยุนถูกวิจารณ์อย่างหนัก เพราะเขาต้องการเปลี่ยนแนวเว็บตูนให้ต่างไปจากเดิม ผู้ช่วยดงฮีถูกกดดันมากขึ้น เพราะแม่ของเขาขอร้องให้กลับไปอยู่บ้านและเลิกตั้งความหวังที่จะเป็นนักเขียนเว็บตูน ดงฮีนำงานของเขาไปให้มาอึมช่วยดูและหวังว่าเธอจะชมว่าสนุกแต่เขาก็ไม่ได้ยินคำนั้นจากเธอ มาอึมมอบเครื่องรางของเธอให้กับดงฮีเพื่อเป็นกำลังใจ “โมจุก”เป็นตุ๊กตารูปไม้ไผ่ที่พ่อของเธอเคยมอบให้ เพราะมันเปรียบเสมือนการฝังรากจมดินเป็นเวลานานและเมื่อรากงอกเต็มที่แล้ว ทักษะก็จะถูกพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว

จีฮยองมอบหมายให้จุนยองเป็นพีดีของนักเขียนอีอูจินเจ้าของเรื่อง”ฟูลเค้าต์” ซึ่งจุนยองวิจารณ์ว่าเธอควรสอดแทรกเรื่องความรักเข้าไปในเนื้อเรื่องด้วย เพราะเธอเน้นหลักแค่การเล่นกีฬาเบสบอลของนักเรียนหญิงเท่านั้น

ดงฮีผู้ช่วยนักเขียนมาสิบปีแล้วและเขายังคงส่งงานของตนเองเข้าประกวดและยังไม่ถึงฝันซักที เขาขอให้มาอึมช่วยตรวจงานของเขา มาอึมอยากช่วยสนับสนุนผลงานของผู้ช่วยดงฮี แต่จีฮยอกแนะนำกับเธอว่าดงฮีควรหาเหตุผลด้วยตัวเองว่าทำไมถึงไม่เคยชนะเลยสักครั้งเดียว ดงฮีรู้สึกผิดหวังเมื่อไม่เห็นชื่อของตัวเองอยู่ในการประกาศชื่อผู้ชนะ ในคืนนั้นเขาเข้าไปอ่านเว็บตูนของชินแดรยุกและรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวของ”ฟีบ”ซึ่งเป็นตัวแทนของความโทสะริษยา เช้าวันต่อมาดงฮีไม่มาทำงาน แล็ปท็อปของชินแดรยุกพังเสียหายซึ่งเขาไม่ได้สำรองข้อมูลไว้ ชินแดรยุกเข้าใจผิดว่าเป็นฝีมือของผู้ช่วยควอนกู พวกเขาจึงทะเลาะกันจนกระทั่งนักเขียนแบคเข้ามาห้าม

อาทิตย์หน้าทีมนีออนเว็บตูนจะคัดเลือกเรื่องที่จะขึ้นหน้าเว็บ ซึ่งผลงานของชินแดรยุกก็จะได้รับการพิจารณาด้วย แต่จู่ๆ มาอึมก็ได้รับแจ้งจากแดรยุกว่าไฟล์ของเขาหายไปทั้งหมดแล้ว มาอึมจึงรีบไปหาเขาที่สตูดิโอทันทีโดยมีจุนยองตามไปด้วย มาอึมสำรองไฟล์ทั้งหมดที่แดรยุกเคยส่งมา แต่เขาจะต้องวาดใหม่ทั้งหมดสำหรับไฟล์ที่ยังไม่ได้ส่งและหายไป

นักเขียนแบคสอนดงฮีว่าควรพิจารณาข้อเสียของตนเองจากภายในและยอมรับมันให้ได้ ดงฮีสารภาพว่าเขาเกลียดและอิจฉาชินแดรยุกมากจนแทบคลั่ง เพราะอยากจะทำให้ได้เหมือนแดรยุกบ้าง

การเขียนเว็บตูนคือชีวิตทั้งหมดของชินแดรยุก เพราะหากไม่ได้วาดเว็บตูนชีวิตของเขาก็ไร้ความหมายและเขาก็ไม่มีที่ให้ไปอีกแล้ว ดงฮีบอกกับตัวเองว่าเขาหลอกตัวเองมาตลอดที่คิดว่าการพยายามอีกนิดเดียวก็จะถึงฝั่งฝัน การอ่านเว็บตูนของชินแดรยุกทำให้เขารู้สึกสัมผัสได้ถึงตัวละคร ซึ่งต่างจากการอ่านเว็บตูนของตัวเอง เขาคิดว่าต่อไปชินแดรยุกจะเป็นที่รักของบรรดาเทพแห่งเว็บตูน

เมื่อมาอึมรู้ว่าดงฮีไม่ผ่านการประกวดครั้งล่าสุด เธอจึงช่วยดูและแก้ไขผลงานให้แม้ว่าเขาจะปฏิเสธก็ตาม ขณะที่ดงฮีถอดใจกับความพยายามของตัวเองและยอมรับความจริงได้แล้ว เขาจึงไปเก็บของที่สตูดิโอและร่ำลานักเขียนแบค นักเขียนแบคดีใจที่ดงฮีกะเทาะเปลือกของตัวเองได้และกล้าเผชิญหน้ากับมัน ซึ่งดงฮีคิดว่ามันถึงจุดจบของตัวเองแล้ว

มาอึมไปหาดงฮีแต่เช้าขณะที่เขากำลังขายจักรยานคู่ใจที่อยู่กับเขามาสิบปีตั้งแต่เป็นผู้ช่วย เธอนำเอกสารการยื่นข้อเสนอการแก้ไข”พิกเมเลียนเลิฟ”ซึ่งเป็นผลงานของเขา แต่ดงฮีบอกว่าเขาจะเลิกวาดเว็บตูนแล้วและยอมรับว่าเป็นคนพังแล็ปท็อปของแดรยุกด้วยความอิจฉา มาอึมไม่รับคืนตุ๊กตา”โมจุก”และให้กำลังว่าสักวันความพยายามของเขาตลอดสิบปีที่ผ่านมา มันจะต้องเปล่งประกาย

ดงฮีลาเพื่อนร่วมงานทุกคนเพื่อกลับบ้านเกิดที่ปูซาน เขาตั้งใจมอบแล็ปท็อปของตนเองให้กับแดรยุก แดรยุกเป็นคนแรกที่ชื่นชมผลงานของดงฮีและเข้าใจพล็อตเรื่องของเขาจริงๆ

นักเขียนปอมม์โทรหาจุนยองด้วยความตกใจกลัวเพราะคิดว่ามีใครบางคนกำลังแอบมองเธออยู่ในบ้าน จีฮยองและมาอึมไปกินอาหารด้วยกันที่ร้านแห่งหนึ่งและต้องแปลกใจเมื่อเห็นนักเขียนนาคังนัมกำลังดื่มกินอยู่กับฮเยมีแห่งยองตูนอย่างสนิทสนม