สปอยล์ train ตอนที่ 7

7


อีจองมินชันสูตรศพโจยองรันเบื้องต้น เธอเสียชีวิตมาแล้วสามชั่วโมง คิมจินอูจึงไม่ใช่ฆาตกร  โดวอนบอกว่าเหยื่อถูกรัดคอจนตายก่อนที่จะโดนทุบกะโหลก เช่นเดียวกับฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบสองปีก่อน  และคนที่ถูกจับก็ไม่ใช่ฆาตกรตัวจริง   เพราะมีเหยื่ออีกหกรายที่ตายลักษณะเดียวกันในขณะที่พ่อของเขาติดคุก  แต่ครั้งนี้ฆาตกรทิ้งเหยื่อไว้ เพราะรถไฟเสียและทางผ่านก็ปิด


 สายสืบคังใช้โทรศัพท์ของโจยองรันเพื่อโทรติดต่อญาติ แต่ก็ต้องแปลกใจที่ปลายสายคือเบอร์ของสารวัตรฮันซอคยอง

ขณะเดียวกับที่เจ้าหน้าที่ชันสูตรพบบางสิ่งติดอยู่ที่ฝาผนัง  ซอคยองพยายามอธิบายให้โดวอนฟังถึงความสัมพันธ์ของเธอกับแม่เลี้ยง ซึ่งโดวอนรู้อยู่แล้วในโลกที่หนึ่ง  เขาจึงถามเธอเพียงว่าลำบากมากไหมที่อยู่กับผู้หญิงคนนั้น  และสร้อยคอที่โจยองรันใส่ก็คือหนึ่งในเครื่องประดับของแม่เธอที่หายไป เขาจึงย้ำกับซอคยองอีกครั้งว่าจะพิสูจน์ให้เห็นว่า จุดเริ่มต้นของลูกชายฆาตกรและลูกสาวของเหยื่อไม่ใช่เรื่องจริง และฆาตกรคนนั้นก็คือคนที่ฆ่าพ่อของเธอ  โดยใช้รูปแบบเดียวกับที่ฆ่าเหยื่อรายอื่นๆ  และอีจินซองโดนฆ่าก็เพราะเห็นหน้าฆาตกร


โดวอนสอบปากคำคิมจินอูอีกครั้งถึงวันที่ป้าคยองฮีหายตัวไป  เพราะเขาเห็นหน้าฆาตกรขณะที่เพิ่งเลิกงานกลับบ้าน  แต่เขาไม่บอกและยังแค้นใจที่ไม่สามารถฆ่าโจยองรันด้วยตัวเอง  จนกระทั่งโดวอนทำให้เห็นว่าการฆ่าคนตายไม่ใช่เรื่องยาก และพูดให้จินอูได้คิดว่าจะอยู่ในโลกที่ช่วยคนอื่นหรือในโลกที่ฆ่าคน


โดวอนจากโลกที่สองซึ่งมาอยู่ในโลกที่หนึ่งขอเอกสารการตายของพ่อจากอีจองมิน  เพื่อดูว่าพ่อของเขาตายในวันที่ 8 เมษายน 2008 จริงหรือไม่  เมื่ออ่านเอกสารแล้วจึงจำได้ว่าในคืนนั้นเขาเห็นหน้าฆาตกรที่ชนแล้วหนี  และวิเคราะห์ว่าสองเหตุการณ์เกิดขึ้นที่เดียวกันในวันเวลาเดียวกัน  คนหนึ่งคือฆาตกร และอีกคนชนแล้วหนี แต่ทั้งสองคนยังคงลอยนวล  และฆาตกรก็คือคนที่ขับรถชนพ่อของเขาขณะกำลังหลบหนี  โดวอนจึงต้องการหารถคันนั้นให้เจอ


 จากคำพูดของโดวอน  คิมจินอูเลือกที่จะอยู่ในโลกที่ช่วยคนอื่น  จึงเปลี่ยนใจโทรหาโดวอนเพื่อบอกเหตุการณ์ในคืนที่ป้าคยองฮีหายตัวไป  เมื่อเห็นอีซองอุคเดินสวนทางกับเขา เพื่อมาพบตำรวจในฐานะญาติของผู้ตายโจยองรัน  อีซองอุคมีปานที่หลังมือเช่นเดียวกับอีซองอุคในโลกที่หนึ่ง  เขาขับรถเอสยูวีสีดำในคืนที่ป้าคยองฮีหายตัวไป  โดวอนตามซองอุคมาที่ลานจอดรถและชมว่ารถสวยเพื่อขอเปิดดูท้ายรถ  และยังพูดอีกว่าซองอุคเหมาะกับรถเอสยูวีสีดำมากกว่า


 นิติเวชบอกซอคยองว่าสาเหตุการตายของโจยองรันคือการขาดอากาศหายใจ ส่วนรอยทุบกะโหลกบ่งบอกว่าฆาตกรถนัดขวา เหยื่อถูกรัดคอด้วยโซ่เส้นบางๆ คล้ายกับสร้อยคอหนาประมาณ 0.5 ซ.ม.  ซึ่งหนากว่าสร้อยของแม่ที่เธอให้นิติเวชดู  ส่วนรอยช้ำที่ข้อมือของเหยื่อ เกิดขึ้นจากการบีบรัดก่อนตายประมาณสามสี่วัน
 
หมอซอกมินจุนมาพบซอคยองเพื่อเล่าการสะกดจิตบำบัดให้เด็กดงฮยอนที่เขารักษาอยู่  จากนั้นซอคยองจึงเล่าให้หมอฟังว่าแม่เลี้ยงของเธอตายแล้ว และฆาตกรอาจจะเป็นคนเดียวกับที่ฆ่าพ่อของเธอ  ส่วนคนที่เธอสงสัยก็น่าจะเป็นอีซองอุค เพราะแม่เลี้ยงของเธอมาขอความช่วยเหลือก่อนตายโดยบอกว่ากลัวเขา

โอมีซุกไปหาซอแจชอลพ่อของโดวอน  แต่ไม่มีการตอบรับ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจึงพบว่าเขานอนสลบอยู่  จึงรีบนำส่งโรงพยาบาล  และตอนนี้ซอแจชอลป่วยระยะสุดท้าย


โดวอนรู้คำตอบอยู่แล้วว่า ผลการชันสูตรของเหยื่อคือการขาดอากาศหายใจ  ไม่ใช่กะโหลกร้าว และไม่สามารถตรวจดีเอ็นเอได้ โดยที่เขายังไม่ได้คำตอบจากซอคยองด้วยซ้ำ  เขาจึงถามเธอว่าเชื่อเขาหรือยัง  ซอคยองเล่าว่าแม่บ้านของโจยองรันบอกว่าอีซออุคติดการพนัน  เมื่อแม่เลิกให้เงิน พวกเขาจึงไม่ลงรอยกันมาสองสามปีแล้ว โดวอนจึงคิดว่าการที่ซองอุคทิ้งศพไว้ ก็เพื่อให้ศพได้รับการลงทะเบียน และเขาก็จะได้รับมรดก และถ้าอีซองอุคฆ่าพ่อของซอคยองจริงๆ  ก็ต้องมีเครื่องประดับของแม่เธอที่เหลืออยู่ด้วย


 ซองอุคนำรถยนต์เอสยูวีสีดำไปขายต่อที่โรงขยะเพื่อทำลายหลักฐาน ซึ่งตรงกับความตั้งใจของโดวอนที่ต้องการให้หลักฐานหายไป เพราะหลังจากที่ขายแล้ว สายสืบแจฮยอกจึงนำรถกลับมาพิสูจน์ได้  จากนั้นจองมินพบเส้นผมในรถและตรวจพบว่าเป็นของอีจียอง โดวอนจึงบอกว่าเธอเป็นหนึ่งในเหยื่อ และต่อไปก็จะพบรายอื่นๆ อีก  ส่วนซอคยองพบการ์ดใบหนึ่งซึ่งเหมือนกุญแจล็อคเกอร์ที่โรงยิมแห่งหนึ่ง


โดวอนและซอคยองไปค้นที่ล็อคเกอร์  พวกเขาเจอทั้งฆ้อนเปื้อนเลือด และกล่องเครื่องประดับของแม่ซอคยอง  ยิ่งทำให้เธอแค้นใจมากกว่าเดิม


 โอมีซุกนั่งดูข่าวที่ออกมาว่าอีซองอุคคือฆาตกรต่อเนื่อง และโทษว่าเป็นความบกพร่องของตำรวจที่ทำคดีนี้ ทำให้เธอรู้สึกแย่  เมื่อโดวอนเข้ามาหา เธอจึงขอโทษเขาที่ทำให้ชีวิตของเขาต้องพัง แต่โดวอนบอกว่า เขาแค่เดินอ้อมไปเท่านั้น และขอบคุณที่เธอยอมทิ้งความยุติธรรมเพื่อช่วยเขา  และซอคยองคือเหตุผลที่เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อไป  เมื่อโดวอนถามถึงพ่อที่เพิ่งออกจากคุก  โอมีซุกได้แต่บอกว่ากำลังตามหาอยู่  เพราะเธอรับปากพ่อของโดวอนไว้ว่าจะไม่บอกเขา  โดวอนต้องการจับอีซองอุคเพื่อยื่นฟ้องคดีใหม่ เพื่อให้พ่อของเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ โอมีซุกจึงบอกโดวอนให้รีบจับซองอุคให้ได้โดยเร็ว


 ผลตรวจดีเอ็นเอระบุตัวตนของป้าคยองฮีได้แล้ว ส่วนเหยื่อที่ชื่ออีจียอง ยังไม่มีใครแจ้งความคนหายและไม่มีใครรู้ที่อยู่  โดวอนไม่เห็นซอคยอง จึงรู้จากสายสืบแจฮยอกว่า เธอออกไปตามหาอีซองอุค ตามที่มีคนแจ้งเบาะแส  จองมินบอกโดวอนว่าเธอพบคราบเลือดเก่าของซอคยอง ที่บ้านของโจยองรัน  ในห้องนอนเก่าของเธอ  แต่ว่าไม่เกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้น 

จากนั้นโดวอนจึงเข้าไปดูที่ห้องเก่าของซอคยอง และมองเห็นเหตุการณ์ในอดีตว่าตอนนั้นซองอุคพยายามขืนใจเธอ  แต่เธอต่อสู้และแทงเข้าที่ตาข้างขวาของซองอุค  โจยองรันก็เข้ามาทุบตีเธอจนเลือดติดผนัง  โทษฐานที่ทำร้ายซองอุคจนตาบอดหนึ่งข้าง  จากเหตุการณ์นั้นทำให้ซอคยองคิดฆ่าตัวตายโดยการกรีดข้อมือ จนทำให้เธอมีแผลเป็นจนถึงปัจจุบัน   โดวอนยังพบสมุดบันทึกของเธอที่ต่อว่าพ่อของเขา ที่ทำให้เธอมีชีวิตเลวร้ายแบบทุกวันนี้


ซอคยองออกไปตามหาซองอุคจนทั่วแต่ก็ไม่พบ  จนกระทั่งแกะรอยโทรศัพท์ที่ซองอุคใช้ก่อนปิดเครื่อง และรู้ว่าเขาไปกบดานไปที่ตลาดเก่าซึ่งย่าของคิมจินอูเคยอยู่ที่นั่น


โดวอนจากโลกที่สอง ขณะนี้อยู่ในโลกที่หนึ่ง  ไปขอพบอีซองอุคที่เรือนจำ  เมื่อเจอหน้าซองอุคและเห็นปานที่หลังมือ  โดวอนก็กระชากคอและโทษเขาที่ฆ่าฮันคยูแทพ่อของซอคยองและขับรถชนพ่อของเขา  ซองอุคในโลกที่หนึ่งซึ่งเป็นโรคพิการทางสมองได้บอกว่าเขาไม่ได้ทำ  แต่อีกสักพักก็มีท่าทางหวาดกลัวและบอกว่าเขาเป็นคนทำ และนอนชักอยู่ตรงนั้น


สารวัตรใหญ่โดวอนมีอาการอยากยา จึงเข้าไปรื้อค้นในร้านขายยา  แต่ถูกจับได้จึงวิ่งหนีไปที่สถานีรถไฟมูคยอง  เขาล้มลงที่รางรถไฟ และจำได้ว่ายังมีชายใส่หมวกอีกคนหนึ่งอยู่ในรถที่ขับชนพ่อของเขา  ขณะนี้เวลา 21.35 น. และฝนตกลงมาพอดี  


โดวอนในโลกที่สองพร้อมด้วยสายสืบแจฮยอกและสายสืบคัง  รีบไปตามหาซอคยองไปที่ตลาดเก่า  เมื่อซอคยองเจอซองอุค  ได้เกิดการต่อสู้ขึ้น ซองอุคบอกว่าไม่ได้ตั้งใจฆ่าพ่อของเธอ เพียงแต่ต้องการไปขโมยเครื่องประดับเท่านั้น  แต่บังเอิญพ่อของเธอกลับมาเห็นซะก่อน  ซองอุคพยายามจะแทงที่ดวงตาของซอคยองอย่างที่เขาเคยโดนเธอทำ  แต่ซอคยองเป็นฝ่ายยิงซองอุคจนล้มลง และกำลังจะยิงตัวตาย  แต่โดวอนเข้ามาพอดีและดึงเธอมากอดไว้พร้อมทั้งขอโทษที่ทิ้งเธอไว้คนเดียว  แต่เมื่อหันกลับมา ซองอุคได้หนีไปแล้ว  ทั้งคู่จึงรีบวิ่งออกตามหา


สารวัตรใหญ่โดวอนโดยสารรถไฟกลับจากโลกที่หนึ่งมายังโลกที่สองได้สำเร็จ  จึงโทรหาโดวอนและบอกว่าซองอุคไม่ใช่ฆาตกร แต่มีผู้สมรู้ร่วมคิดซึ่งเป็นฆาตกรตัวจริงที่ก่อคดีเมื่อสิบสองปีก่นรวมทั้งคดีที่เกิดหลังจากนั้นด้วย  เขาขอให้โดวอนจับซองอุคให้ได้เพื่อให้สารภาพว่าฆาตกรเป็นใคร  ระหว่างที่โดวอนรู้แล้วว่าตนเองกำลังคุยกับสารวัตรใหญ่โดวอน ทันใดนั้นเองร่างของซองอุคก็ตกลงมาจากดาดฟ้าซะก่อน..