สปอยล์ True Beauty ตอนที่ 3

ซูโฮพาจูกยองไปที่ห้องน้ำหญิง และยืนรอเธอที่หน้าห้องน้ำ ซอจุนเดินเข้ามาทักและคิดว่าซูโฮช่วยจูกยองเพราะอยากทำตัวเด่น แต่ซูโฮไม่อยากทะเลาะกับเขา จึงเดินไปจากที่นั่น จูกยองล้างหน้าและแต่งหน้าใหม่และเมื่อออกจากห้องน้ำ เธอนึกว่าคนที่ยืนรอคือซูโฮ แต่เป็นซอจุนที่มาบอกให้เธอนำหมวกกันน็อกมาคืนเขาในวันพรุ่งนี้

จูกยองสงสัยว่าซูโฮช่วยเธอไว้ เพราะรู้ความจริงเรื่องหน้าสด น้องชายของเธอเห็นด้วยและบอกว่า ที่ซูโฮช่วยเพราะต้องการจี้จุดอ่อนและแก้แค้นที่เธอหลอกลวงคนอื่น จูกยองไม่มีสมาธิเรียนหนังสือและหลอนจนมโนว่าซูโฮเป็นปีศาจที่กำลังจะสูบเลือดเธอตามที่น้องชายบอก เมื่อเดินสวนกับเขา เธอจึงกรีดร้องและวิ่งหนีไป ซูโฮจึงสงสัยว่าเธอทำอะไรผิดต่อเขาหรือเปล่า

หลังเลิกเรียน ซูโฮโทรให้จูกยองไปหาเขาที่ร้านหนังสือการ์ตูน เพื่อให้ของบางอย่างกับเธอ โดยที่เขาเรียกชื่อเธอว่าอิมจูบัล ตามที่เจ้าของร้านเคยบอกไว้ ซูโฮซื้อของกินมาฝากเธอเพื่อเป็นการขอบคุณที่ให้ยืมหนังสือ “หน้ากากต้องสาป” ระหว่างที่คุยกัน ไม่ว่าจูกยองจะกุเรื่องโกหกต่างๆนานาอย่างไร แต่เขาก็รู้ว่าเธอคือจูกยองที่โรงเรียน จากนั้นจึงเดินไปถอดแว่นตาและยางรัดผมของเธอออกและบอกว่า ในสายตาของเขาเธอคืออิมจูกยอง จนกระทั่งแม่ของเธอมาตามและเรียกชื่อเธอออกมา เธอจึงต้องยอมรับความจริงกับซูโฮ และรีบวิ่งหนีกลับบ้าน ในคืนนั้นเธอจึงวางแผนบางอย่างและโทรไปนัดเจอซูโฮในตอนเช้า

จูกยองคุกเข่าขอร้องให้ซูโฮเก็บความลับของเธอ และเธอจะยอมทำตามที่เขาต้องการทุกอย่าง ฮีกยองไปจอดรถดักรอคุณครูฮันจุนอูที่เธอแอบชอบ เมื่อเห็นว่ารถของเขาเสีย เธอจึงเข้าไปช่วยซ่อมให้ โดยที่จุนอูก็แอบประทับใจเธอเช่นกัน จากนั้นฮีกยองขอแลกเปลี่ยนเบอร์โทรกับเขาเพื่อให้เขาเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทน และยังบอกเขาอีกว่าเธออยากจะขอคบกับเขา

จูกยองลืมเอาหมวกกันน็อกมาคืนซอจุน เขาจึงขู่ว่าให้เอามาวันพรุ่งนี้ ไม่เช่นนั้นเตรียมตัวรับมือได้เลย ซูโฮแอบยิ้มเมื่อเห็นจูกยองเหนื่อยจากการที่ทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง

จูกยองทะเลาะกับจูยองน้องชาย เมื่อรู้ว่าเขาเอาหมวกกันน็อกไปขายแล้ว จึงบอกว่านั่นเป็นของฮันซอจุนและต้องเอากลับคืนมาให้ได้ จู่ๆซูโฮก็ส่งข้อความบอกจูกยอง ให้หาหนังสือ “สวนแห่งเลือด” ไปให้เขาภายในสิบนาที จูกยองจึงรีบไปที่ร้านแต่ไม่สามารถไปทันเวลาได้ เพราะเธอกำลังพยายามเกลี้ยกล่อมเด็กน้อยที่เอาหนังสือเล่มนั้นไป ซูโฮจึงตามไปแอบดู และกลับมานั่งรอที่เดิม จูกยองวิ่งเอาหนังสือมาให้เขาและรีบกลับไป

จูกยองเขียนจดหมายบอกซอจุนว่าน้องชายของเธอเอาหมวกไปขายแล้วและเธอจะพยายามหามาคืนให้ได้ แต่เพื่อนๆ ของเขาคิดว่าเป็นจดหมายรักจากเธอ ซูโฮยังคงแกล้งใช้จูกยองต่างๆ นานาตามที่เขาสั่ง จนคังซูจินสังเกตว่าช่วงนี้จูกยองทำตัวแปลกๆ วันหนึ่งเธอต้องรีบวิ่งขึ้นไปที่ดาดฟ้าโรงเรียนและกินอาหารเป็นเพื่อนซูโฮ เขาประทับใจวิธีผสมอาหารของเธอ จนรสชาติถูกปากเขา จูกยองเสนอว่าเธอยอมทำงานใหญ่ๆ ให้เขางานเดียวและขอให้เจ๊ากันไป ซูโฮจึงขอให้เธอเข้าแข่งขันงานออดิชั่นแสดงความสามารถพิเศษของโรงเรียน จูกยองเข้าห้องผิดและแสดงการเต้นจนจบเพลง โดยที่ไม่รู้ว่าคุณครูทุกคนกำลังจะประชุมกันในห้องนั้น ซูโฮแอบยืนดูอยู่ด้านนอกและชอบการแสดงของเธอ

หลังเลิกเรียน ซอจุนแวะไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล เมื่อได้เห็นอีจูฮอนโดยบังเอิญ ซอจุนมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที ซูโฮสั่งให้จูกยองเอาหนังสือเล่มต่อไปไปให้เขาที่สนามเด็กเล่นภายในสิบนาที เธอจึงวิ่งตากฝนออกไป และชนกลุ่มคนข้างทางจนหกล้ม พวกเขาตำหนิติเตียนใบหน้าของเธอ เมื่อเอาหนังสือไปให้ซูโฮตามนัด เธอจึงตัดพ้อว่าเขาใช้ความขี้เหร่ของเธอมากลั่นแกล้งหลอกใช้ ซูโฮได้แต่ยืนฟังและสวมเสื้อคลุมให้เธอขณะที่ยืนตากฝน เขาขอให้เธอนั่งรออยู่ตรงนั้นก่อน จากนั้นเขาก็วิ่งไปซื้อยาทำแผล ซอจุนขี่มอเตอร์ไซผ่านมาและได้เห็นซูโฮกำลังทำแผลให้เธอ

เช้าวันต่อมา ซอจุนพูดประชดซูโฮว่าฆ่าเพื่อนตายทั้งคนแล้วยังคงมีความสุขอยู่ได้ จากนั้นซอจุนจึงเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารเดียวกับจูกยอง แต่เธอคิดว่าเขามาทวงหมวกกันน็อก แต่ซอจุนบอกว่าต้องการกินข้าวกับเธอ ซูโฮเดินปรี่เข้ามาและกระชากคอเสื้อของซอจุน..