สปอยล์ The Veil ตอนที่ 12

จีฮยอกบอกให้ทุกคนหมอบลงกับพื้น แต่ระเบิดที่ผูกติดกับตัวของคิมยองชอลมันไม่ระเบิดเมื่อถึงเวลา จีฮยอกรับสายของแพคโมซาและเตือนว่าแพคโมซาคิดผิดที่กำลังแก้แค้นโดยอ้างความยุติธรรมแต่ต้องทำลายชีวิตคนบริสุทธิ์ จีฮยอกยืนกรานว่าจะทำให้แพคโมซาต้องชดใช้สิ่งที่ทำทั้งหมด แต่แพคโมซาบอกว่าหมดเวลาแล้วเพราะแผนการของเขากำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ช้า ระเบิด EMP ที่เจอีเผชิญหน้าอยู่นั้น ไม่ได้ระเบิดแต่อานุภาพของมันทำให้กระแสไฟฟ้าและอุปกรณ์สื่อสารในรัศมีใกล้เคียงเกิดขัดข้อง เจอีเห็นแพคโมซาขึ้นรถคันหนึ่งออกไป เธอจึงนั่งแท็กซี่ตามไปและโทรบอกจีฮยอกให้ตามไปที่พาจูซึ่งเป็นศูนย์เก็บข้อมูลทางการเงินของธนาคารฮันมินซึ่งใหญ่ที่สุดของประเทศ เธอคิดว่าแพคโมซาต้องการลบข้อมูลทั้งหมดเหล่านั้นทิ้ง

แพคโมซาและลูกน้องเข้ายึดตึกของธนาคารและจับตัวประกันไว้ 33 คน จีฮยอกและเจอีไม่สามารถเข้าไปในตึกได้เพราะประตูทางเข้าออกถูกปิดล็อกโดยระบบอัตโนมัติ คังพิลโฮขอให้ชเวซังกยุนช่วยปลดล็อกเพื่อเห็นแก่ชีวิตของตัวประกัน แพคโมซาให้เวลาสามชั่วโมงเพื่อให้รัฐบาลตัดสินใจว่าจะเลือกอะไรระหว่างข้อมูลทางการเงินทั้งหมดกับชิวิตของตัวประกันทุกคน โดยไม่ให้เจ้าหน้าที่เข้าไปในรัศมี 50 เมตร หากมีใครติดตามลูกน้องของเขาหรือบล็อควิดีโอสตรีม ตัวประกันทุกคนก็จะถูกฆ่าตายทันที แพคโมซาต้องการให้ประชาชนหมดความเชื่อถือรัฐบาลหากพวกเขาเลือกเงินมากกว่าชีวิตของประชาชน ขณะที่ประชาชนต้องการรู้การตัดสินใจของรัฐบาล บังยองชานออกคำสั่งให้โดจินซุกหาวิธีกู้ระเบิด EMP ออกมาให้ได้โดยไม่สนใจชีวิตของตัวประกัน

หลังจากชเวซังกยุนช่วยปลดล็อกประตูให้แล้ว จีฮยอกและเจอีจึงรีบค้นหาระเบิดตามคำสั่งของโดจินซุก แต่มันเป็นเพียงตู้ว่างเปล่าที่ไม่มีระเบิดอยู่ข้างในนั้น พวกเขาทั้งคู่ขึ้นไปบนดาดฟ้าและเห็นกำลังเสริมของฮาดงกยุนที่ตึกอีกฝั่งหนึ่ง เจอีจึงส่งรหัสมอสเพื่อบอกให้รู้ว่าไม่มีระเบิด EMP จากนั้นโดจินซุกจึงเปลี่ยนคำสั่งให้ตามหาตัวประกันซึ่งเหลือเวลาเพียงห้าสิบนาทีเท่านั้น เมื่อเช็กแผนผังอาคารแล้ว เจอีจึงวางแผนไปที่ห้องกระจายเสียงเพื่อเปิดเพลงที่พ่อชอบเปิดให้เธอฟังตอนเด็ก ระหว่างนั้นพวกเขาก็จะดูความเคลื่อนไหวจากกล้องวงจรปิดเพื่อหาตำแหน่งของตัวประกันและล่อแพคโมซาออกมา ความทรงจำของแพคโมซากับลูกสาวผุดขึ้นมาชั่วขณะหนึ่งเมื่อได้ยินเพลงนั้น จากนั้นเขาก็ยิงลำโพงทิ้งและมุ่งหน้าไปที่ห้องกระจายเสียงและทำลายอุปกรณ์ในนั้น ในขณะที่จีฮยอกหาทางไปช่วยตัวประกันและต่อสู้กับลูกน้องกับแพคโมซาแต่เขาไม่สามารถพังประตูเข้าไปได้ เจอีซ้อนแผนด้วยการปลอมตัวเป็นพนักงานในตึกเพื่อให้ตนเองถูกจับไปรวมกับตัวประกันเหล่านั้นเพราะเธอเชื่อว่าพ่อของเธอยังคงอยู่ในตัวตนของแพคโมซาซึ่งจะไม่ฆ่าเธอและตัวประกันทุกคน

แพคโมซาใช้วิทยุสื่อสารบอกจีฮยอกว่าระเบิดอยู่ในห้องที่ขังตัวประกันไว้และให้จีฮยอกขึ้นไปพบเขาที่ดาดฟ้า แพคโมซาถือรีโมตไว้ในมือและสั่งให้จีฮยอกทิ้งอาวุธ จากนั้นแพคโมซาก็ยิงจีฮยอกที่ขา ก่อนที่แพคโมซาจะกดปุ่มรีโมต จีฮยอกพูดถึงเจอีซึ่งเป็นลูกสาวของเขาที่กำลังปรากฎตัวผ่านกล้องวงจรปิดรวมกับตัวประกันคนอื่นๆ จีฮยอกฉวยโอกาสยิงแพคโมซาในขณะที่เขาเผลอมองเจอี แพคโมซาที่กำลังบาดเจ็บบอกจีฮยอกว่าระเบิดถูกตั้งเวลาอัตโนมัติไว้ภายในสามชั่วโมงและรีโมตที่เขาถืออยู่นั้นคืออุปกรณ์หยุดเวลาของระเบิด จีฮยอกลังเลที่จะกดปุ่มตามที่แพคโมซาบอก เพราะเขาไม่แน่ใจว่าคำพูดของแพคโมซาจะเชื่อถือได้ไหมจนกระทั่งนึกถึงคำพูดของเจอีที่เชื่อว่าพ่อของเธอยังมีส่วนอยู่ในตัวตนของแพคโมซา

จีฮยอกตัดสินใจกดปุ่มรีโมตขณะที่สไนเปอร์ยิงเขาตามคำสั่งของบังยองชานที่คิดว่าจีฮยอกกำลังจะกดปุ่มระเบิด แพคโมซาขอให้จีฮยอกฆ่าเขาซะ แต่จีฮยอกไม่ยิงและเดินจากไป แม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่จีฮยอกก็บอกเจอีให้รีบขึ้นไปหาพ่อที่เหลือเวลาอีกไม่มาก แพคโมซาบอกเจอีว่าเพื่อนของเขาชอบเล่าเรื่องลูกสาวให้ฟังบ่อยๆ ด้วยรอยยิ้มและตัวเขาเองก็มีลูกสาวรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ เจอีรู้ดีว่านั่นคือจิตใต้สำนึกของพ่อที่ยังอยู่ในตัวตนของแพคโมซา จากนั้นแพคโมซาก็สิ้นใจก่อนที่จะได้จับมือลูกสาวตัวเอง ตัวประกันทุกคนได้รับความช่วยเหลืออย่างปลอดภัย

จีฮยอกไลฟ์สดทั้งที่ยังบาดเจ็บเพื่อบอกทุกคนในประเทศว่าเมื่อหนึ่งปีก่อนในขณะที่เขาปฏิบัติภารกิจ เขาได้พบว่ามีปีศาจอยู่ในองค์กรซึ่งใช้อำนาจไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง พวกเขาสอดแนมและพยายามควบคุมความคิดเห็นของประชาชน นอกจากนั้นพวกเขายังปลูกฝังความกลัวและความวิตกกังวลไว้ในหัวใจของประชาชน ปีศาจตนนั้นมีชื่อว่าซังมูเฮซึ่งเป็นองค์กรเอกชนที่ประกอบด้วยเจ้าหน้าที่ทั้งใหม่และเก่าขององค์กรเอ็นไอเอส และเหตุการณ์ในวันนี้เกิดจากการที่พวกเขาร่วมมือกับอำนาจมือเพื่อจัดการโกงการเลือกตั้ง เพื่อต้องหยุดพวกเขาให้ได้ เขาจึงต้องทำงานที่โหดร้ายแม้กระทั่งฆ่าเพื่อนร่วมงานของตนเองซึ่งเขาจะยอมรับทุกการลงโทษสำหรับเรื่องนั้นและขอให้ประชาชนทุกคนช่วยกันทำให้ซังมูเฮได้รับการลงโทษจากการกระทำของพวกเขาด้วย ก่อนที่จีฮยอกจะหมดสติไปเพราะอาการบาดเจ็บ เขาได้บอกรหัส 7CT3 ที่ได้จากประธานชินซูยงเพื่อเปิดไฟล์หลักฐานการก่ออาชญากรรมทั้งหมดให้กับสื่อและหน่วยงานต่างๆ

ห้าปีต่อมา..

คังพิลโฮยังถูกต้องขังอยู่ในเรือนจำ ฮาดงกยุนและเจอีได้เลื่อนตำแหน่ง โดจินซุกรับตำแหน่งที่ปรึกษาขององค์กร ฮาดงกยุนไปรับจีฮยอกออกจากเรือนจำ
ระหว่างที่จีฮยอกไม่อยู่ เจอีเขียนจดหมายส่งไปที่บ้านของเขาหลายฉบับ หนึ่งในนั้นเธอบอกว่าเวลาไม่ได้ทำให้ความทรงจำหายไปแต่กลับชัดเจนขึ้นทุกวันจึงทำให้เธอรู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป

จีฮยอกได้รับสายที่ไม่ระบุหมายเลขซึ่งเขาตอบว่าจะขอคิดดูก่อน หลังจากนั้นเขาจึงแต่งสูทพร้อมกับปืนพกเพื่อกลับไปเริ่มงานอีกครั้ง