สปอยล์ Voice 4 ตอนที่ 10

เดเร็คและแจชิกรีบไปช่วยกวอนจูได้ทัน ดงบังมินเป็นลมสลบในที่เกิดเหตุและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลโดยถูกล็อคกุญแจมือไว้กับเตียง ขณะที่ดงบังมินยังไม่ได้สติอยู่นั้น หมอบอกกับกวอนจูและเดเร็คว่าเขาเป็นโรคเดินละเมอ แต่เดเร็คและกวอนจูแย้งว่าเขาเป็นโรคหลายบุคลิกซึ่งเป็นอาการทางจิตชนิดรุนแรง ดงบังมินฟื้นขึ้นมาและบอกว่าตนเองไม่รู้สึกตัวเพราะก่อนเกิดเหตุเขาตั้งใจนำอุปกรณ์มาบริจาคให้กับโรงเรียนสอนแต่งหน้า เขามักหลับไปและตื่นอยู่ในที่อื่นเสมอโดยไม่รู้ตัว กวอนจูเชื่อว่าบุคลิกดั้งเดิมของบังมินจะไม่รู้ว่าบุคลิกอื่นทำอะไร พ่อเฒ่าดงบังฮยอนยอบใช้เส้นสายของผู้กำกับคัมจงซุกเพื่อปล่อยตัวดงบังมินซึ่งเป็นหลานชาย ทำให้เดเร็คไม่พอใจอย่างมาก แต่ถึงอย่างไรกวอนจูก็ขอให้เดเร็คใจเย็นไว้ก่อนเพราะเธอได้อัดเสียงตอนถูกทำร้ายเอาไว้และจะขอหมายจับข้อหาทำร้ายร่างกาย จากนั้นจึงค่อยหาหลักฐานการฆาตกรรม พ่อเฒ่าบอกกับหัวหน้ายังว่าหากคนนอกมายุ่งกับหลานชายของเขาอีก เขาจะไม่ปล่อยไว้แน่ แต่หัวหน้ายังแนะนำพ่อเฒ่าว่าควรสะสางข้อครหาจะดีกว่าถึงแม้จะเป็นคนในครอบครัวก็ตาม

ดงบังมินบอกกับปู่ว่าเขาหยุดกินยาไปเพียงสองสามวันเพราะเห็นว่าอาการดีขึ้น แต่ไม่คิดว่าโรคละเมอจะกำเริบขึ้นมา พ่อเฒ่าต้องการให้ทีมตำรวจชดใช้ในสิ่งที่ทำกับหลานชายของเขา

เดเร็คสังเกตว่าบังมินใส่หูฟังซึ่งกวอนจูคิดว่าน่าจะเป็นเครื่องช่วยฟังที่ผลิตในประเทศเยอรมัน ซึ่งสามารถทำให้ได้ยินเสียงในระยะ 100 เมตรได้ เมื่อเปิดคลิปเสียงที่อัดไว้ขณะถูกทำร้าย กวอนจูวิเคราะห์ว่าดงบังมินอาจจะมีสามบุคลิกและบุคลิกที่รุนแรงที่สุดคือชายที่มีเสียงทุ้มต่ำหยาบกระด้างและทุกครั้งที่พูดก็จะมีเสียงหอบ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมบุคลิกที่เป็นผู้หญิงจึงพยายามช่วยเธอ เดเร็คอยากให้กวอนจูแยกลักษณะของแต่ละบุคลิกให้ได้ จึงจะเข้าใจทุกอย่างและจะได้หลักฐานที่ชัดเจนอีกด้วย

ในเมื่อดงบังมินถูกปล่อยตัวไปและมีพยานที่อยู่แน่นอนจึงไม่อาจสอบปากคำได้ เดเร็คจึงชวนกวอนจูหาข้อมูลจาก “เรนเจอร์” หรือคิมแฮชอลที่เคยสนิทกับจูบอมแทในเกมของชุมชนเซอร์คัสแมนปิเอเตอร์ถึงขั้นคุยเรื่องเซอร์คัสแมนด้วยกันได้

พ่อเฒ่าไปส่งดงบังมินที่บ้านและสังเกตเห็นรอยมีดที่เสาขณะที่ทำร้ายกงซูจี นอกจากนั้นมันแทคซึ่งเป็นพ่อบ้านของบังมินยังเล่าอีกว่าเขาเคยได้ยินเสียงผู้หญิงจึงคิดว่าบังมินคงพาเพื่อนมาที่บ้าน สีหน้าของพ่อเฒ่าไม่สู้ดีนักจึงอ้างว่าคงจะเป็นแฟนของหลานชาย

ดงบังมินไม่เชื่อว่าตัวเองจะฆ่าคนได้และสิ่งที่เกิดขึ้นก็อาจเป็นแค่จินตนาการเท่านั้น มันแทคออกไปข้างนอกเพื่อเอารถของบังมินกลับมาจากที่เกิดเหตุ ขณะที่ดงบังมินอาการกำเริบอีกครั้ง หลายๆ บุคลิกช่วยกันคิดว่าจะต้องกำจัดหลักฐานต่างๆ ก่อนที่ตำรวจจะมาพบ ทันใดนั้นเองบุคลิกที่เป็นชายเสียงต่ำห้าวก็ขู่ดงบังมินที่มาขัดขวางเขา ผู้กำกับคัมสั่งให้หัวหน้ายังขอหมายจับตามที่กวอนจูและเดเร็คขอ ถึงแม้ว่าเธอจะกลัวอิทธิพลของพ่อเฒ่าก็ตาม กวอนจูสั่งให้พัคอึนซูทำเรื่องสอบสวนพิเศษเมื่อรู้ว่า “เรนเจอร์” อยู่ที่สถานพินิจเกาะบีโม พ่อเฒ่าได้ข้อมูลของกวอนจูและเดเร็คซึ่งแม่ของเขาตายที่เกาะแห่งนี้ จึงสั่งให้บยองชอลสืบประวัติของเดเร็คและการตายของแม่เขาต่อไป นอกจากนั้นให้หาคนในทีมโกลเด้นไทม์ที่จะมีประโยชน์กับเขา

หลังจากสอบปากคำเรนเจอร์แล้ว เดเร็คและกวอนจูจึงได้ข้อมูลของจูบอมแทที่เกี่ยวข้องกับเซอร์คัสแมนที่อ้างว่าเป็นตำรวจหญิงและช่วยกำจัดนักเรียนอันธพาลที่คอยรังแกเขา จากนั้นเซอร์คัสแมนก็เปลี่ยนไปโดยขอให้บอมแทตอบแทนด้วยการฆ่าปู่กับย่าซึ่งบอมแทไม่อยากทำ เรนเจอร์จึงแนะนำให้จูบอมแทหนีไปแต่เขาบอกว่าไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนเซอร์คัสแมนก็จะได้ยินเสียงของเขาตลอดและขู่ว่าถ้าบอมแทไม่เชื่อฟังก็จะให้เพื่อนๆ ของเขามาสั่งสอน และหนึ่งในนั้นก็คือชายร่างเตี้ยที่พกขวานสองคมและเป็นโจรลักพาตัวที่แข็งแรงมาก เรนเจอร์รับปากกับกวอนจูว่าจะให้การทั้งหมดนี้ในชั้นศาล

เดเร็คคาดเดาว่าตัวตนที่สองของดงบังมินคือคนวางแผนฆ่า และโรคหลงผิดคงเกิด
จากเหตุการณ์สะเทือนใจในอดีต หลังจากที่กวอนจูให้ฮันอูจูหาข้อมูลผู้ที่เคยถูกลักพาตัวที่เกาะบีโม จึงรู้ว่าดงบังมินเคยถูกลักพาตัว ในปี 1997 โดยออมซอกกูเจ้าของบริษัทของเล่น ซึ่งจัดหาไฟและของประดับให้กับศาลเจ้าหมู่บ้านโซนัง เขาลักพาตัวดงบังมินไปเพราะไม่พอใจที่ไม่ได้รับค่าจ้าง แต่หลังจากที่พ่อเฒ่าจ่ายเงินให้แล้ว ออมซอกกูก็ไม่ยอมปล่อยตัวดงบังมินและจู่ๆเขาก็ฆ่าตัวตายในห้องที่โมเต็ล ดงบังมินจึงได้กลับบ้าน คนแรกที่แจ้งความก็คือควักมันแทคที่อยู่ห้องข้างๆ ในบันทึกแจ้งว่าพ่อของออมซอกกูบอกว่าลูกของเขาถูกจัดฉากว่าฆ่าตัวตายทั้งๆที่ถูกฆาตกรรม และสายสืบที่ทำคดีนี้ก็คือกูฮยองแทซึ่งทำคดีของแม่เดเร็ค จากภาพข่าวเดเร็คสังเกตว่าที่ขวานสองแฉกมีรอยตัดขวางเหมือนกับคดีอื่นๆ จึงคิดว่าจะแอบเข้าไปค้นในบ้านของดงบังมิน

มันแทคกลับมาและไม่พบดงบังมิน จึงเดินตามหาจนกระทั่งลงไปที่ห้องใต้ดินซึ่งบังมินเปิดไฟประดับทิ้งไว้บนกระเป๋าเดินทางซึ่งมีศพของกงซูจีอยู่ด้านใน มันแทคตกใจและแก้ตัวกับบังมินว่ามันคงเป็นหุ่นที่สร้างขึ้นมาเพื่อใช้แต่งหน้า ดงบังมินอาการหลายบุคลิกตั้งใจจะฆ่ามันแทคเพราะเมื่อยี่สิบสี่ปีก่อนเขาต้องทุกข์ทรมานจากการถูกซ้อมและถูกสายไฟประดับรัดไว้ มันแทคกระเสือกกระสนหนีคมขวานขึ้นมาชั้นบนแต่ไม่สามารถออกไปจากบ้านได้จึงกระโดดออกทางหน้าต่างกระจกและขับรถหนีไปที่หมู่บ้านโซนังด้วยอาการตื่นตระหนก เขาบอกกับพ่อเฒ่าว่าดงบังมินจำเรื่องเมื่อยี่สิบสี่ปีก่อนได้และตอนนี้กำลังถูกวิญญาณของออมซอกกูเข้าสิง จากนั้นพ่อเฒ่าก็ให้เขาดื่มอะไรบางอย่างโดยอ้างว่าจะช่วยทำให้เขาผ่อนคลายมากขึ้น

เดเร็คและกวอนจูแอบเข้าบ้านของดงบังมินผ่านทางหน้าต่างกระจกที่แตกและพบดงบังมินถูกแทงนอนจมกองเลือดอยู่ที่พื้น ขณะที่มันแทคในชุดคลุมฝนพร้อมด้วยกรรไกรและกระจุกเส้นผมที่แช่อยู่ในถุงเลือดไปที่สถานีตำรวจเพื่อเข้ามอบตัวและบอกว่าตนเองคือเซอร์คัสแมน..