สปอยล์ Why Her? ตอนที่ 16

16


ชเวยุนซังเอาหลักฐาน บันทึกเสียงของฮันซองบอม อีอึนซูและโทรศัพท์ของพัคโซยองที่พ่อของเขาเก็บไว้ในห้องลับไปให้กับซูแจเพื่อเปิดโปงความผิดที่พ่อของเขาก่อ หัวหน้าฮายื่นจดหมายลาออกและมาเป็นพยานให้กับซูแจในการสอบสวนรวมทั้งคลิปที่เขาบันทึกไว้ทุกครั้งในขณะที่ทำงานให้ประธานชเวแทกุก

ความจริงจึงถูกเปิดเผยว่าพัคโซยองถูกประธานชเวแทกุกผลักตกลงมาจากดาดฟ้า เพราะเธอเรียกร้องเงินจำนวนมากเพื่อไปทำแท้งและตั้งต้นชีวิตใหม่ นอกจากนั้นลายนิ้วมือบนอาวุธที่ฆ่าจอนนาจองก็เป็นของประธานชเวแทกุกที่ลงมือฆ่าเธอเพื่อปกป้องชเวจูวานและโยนความผิดให้คิมดงกูโดยมีอัยการและเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ความร่วมมือในตอนนั้น ทุกความจริงที่เปิดเผย หัวหน้าฮามีคลิปที่บันทึกเอาไว้ทั้งหมดในขณะที่ประธานชเวแทกุกลงมือ เนติบัณฑิตยสภาไม่มีความชอบธรรมที่จะลงโทษทางวินัยกับซูแจเพราะมีสมาชิกและคณะกรรมการบางคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีที่เกิดขึ้นในตอนนั้น

ยุนเซพิลแถลงการณ์เปิดเผยความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับคังอึนซอและกลุ่มผู้ที่กระทำความผิดต่อเธอ รวมทั้งการปลอมแปลงบัญชีเพื่อฟอกเงินของฮันซูไบโอ จากนั้นเขาจึงเป็นฝ่ายขอยกเลิกสัญญาซื้อขายและเรียกร้องเงินมัดจำคืนพร้อมกับค่าปรับ



ผอ.แบคจินกีขอให้ศาลตัดสินลงโทษเขาในคดีรับสินบนธนาคารออมทรัพย์ ถึงแม้ว่าซูแจซึ่งเป็นทนายจะแก้ต่างให้โดยอ้างถึงความดีความชอบที่เขานำเงินจำนวนนั้นชดเชยให้กับเหยื่อและใช้รักษาคังอึนซอก็ตาม

ซูแจนั่งดื่มอยู่ที่ร้านของกงชาน หลังจากคลี่คลายคดีทั้งหมดแล้ว เธอเองก็ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงดี เธอตั้งคำถามกับตัวเองว่าชีวิตที่ดีคือยังไงและที่ผ่านมาเธอใช้ชีวิตดีรึยัง กงชานจึงบอกกับซูแจว่า ไม่ว่าจะทำอะไร ก็จงเป็นอิสระ เดินหน้าไปอย่างช้าๆ และสนุกกับชีวิตให้เต็มที่ ถึงจะผิดพลาดก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะไม่ว่ายังไง เขาก็จะอยู่เคียงข้างเสมอ

ประธานชเวแทกุกจะไม่ยอมถูกดำเนินคดีอย่างเด็ดขาด เขาจึงใช้เวลาอยู่ตามลำพังและนั่งดื่มที่สำนักงาน เขากินยาไปจำนวนหนึ่งและโทรหาซูแจเพื่อบอกว่าถึงแม้เธอจะหยุดเขาได้ แต่เธอจะไม่มีวันชนะเพราะเขาทำทุกอย่างเพื่อชีวิตของตัวเองและจะไม่มีวันสำนึกผิดหรือละอายใจ หลังจากนั้นเขาก็กินยาไปอีกจำนวนหนึ่ง ซูแจรู้สึกได้ถึงอาการเมาและน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนัก เธอจึงโทรแจ้งเจ้าหน้าที่แต่ก็สายเกินไปเพราะประธานชเวแทกุกเสียชีวิตแล้ว

6 เดือนต่อมา..
ซูแจเปิดสำนักงานกฎหมายกลางของตัวเองและปฏิเสธข้อเสนอของยุนเซพิลที่จะให้เธอไปเป็นที่ปรึกษาทางกฎหมายให้กับสำนักงานของเขา เธอยังคงทำหน้าที่เป็นอาจารย์สอนกฎหมายที่มหาวิทยาลัยต่อไปโดยมีกงชานยังอยู่เคียงข้างเธอ

หลังจบคลาสสอน ฝนตกลงมา ซูแจได้แต่ยืนยิ้มและเอามือรองน้ำฝน เธอยกมือบังหน้าเพื่อจะเตรียมวิ่งลุยฝนออกไปแต่กระนั้น กงชานก็มาพร้อมกับร่มคันเดิมและบอกว่า ถ้ารู้ว่าฝนตก ผมคงเอาร่มสวยๆ มาด้วยแล้ว ทั้งคู่กางร่มเดินไปด้วยกันพร้อมทั้งรอยยิ้มที่มีความสุข..