สปอยล์ Why Her? ตอนที่ 2

กงชานจำได้ว่าโอซูแจเคยเป็นทนายให้เขาในข้อหาอาชญากรรมเมื่อหลายปีก่อนแต่เธอจำเขาไม่ได้ ซูแจกลับไปที่ทีเคอีกครั้งจึงรู้ว่าตำแหน่งประธานหุ้นส่วนของเธอตกเป็นของชเวจูวานและเธอไม่มีสิทธิ์เข้าไปที่นั่นอีกแล้วเพราะอยู่ในช่วงพักงาน

นักศึกษากฎหมายประท้วงไม่ยอมเข้าคลาสของซูแจยกเว้นกงชานและชเวยยุนซัง แต่ทุกคนกลับมาเข้าคลาสอีกครั้งเมื่อได้รับแจ้งว่าซูแจมีข้อเสนอดีๆ ให้กับพวกเขาหากใครเข้าคลาสของเธอและทำคะแนนได้ดี ซูแจมอบงานให้นักศึกษาทำเป็นกลุ่มจากเอกสารที่เธอมอบให้เพื่อวิเคราะห์และประเมินคดีซึ่งจะต้องส่งปลายภาคและการบรรยายในคลาสนานๆ จึงจะมีสักครั้ง

โอซูแจกำความลับงบการเงินทุจริตของฮันซูกรุ๊ป ประธานชเวแทกุกพบเพียงหนังสือการ์ตูนในตู้เอกสารของเธอเท่านั้น เขาจึงคิดว่าเธอคงโกรธแค้นที่โดนปลดจากตำหน่ง ซูแจจึงยื่นข้อเสนอขอเป็นผู้นำการขายฮันซูไบโอของประธานฮันซองบอมที่มอบหมายให้สำนักงานทีเคเป็นคนจัดการ โดยเธอไม่ต้องการตำแหน่งประธานหุ้นส่วนกลับคืน

ในงานราตรีคณะนิติศาสตร์ กงชานช่วยซูแจไว้ขณะที่เธอถูกอาจารย์ซอจุนมยองซึ่งเป็นรุ่นพี่ของเธอกำลังลวนลาม ซอจุนมยองตบหน้ากงชานและไม่ยอมขอโทษซูแจ ซูแจขอโทษกงชานเมื่อจำได้ว่าเธอก็เคยตบหน้าเขาเช่นกัน แต่กงชานไม่ถือโทษเพราะรู้ดีว่าในตอนนั้นเธอกำลังเครียดและฉุนเฉียว ซูแจขอให้กงชานลืมเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้และอย่ายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธออีก

ประธานชเวแทกุกอยากให้ชเวยุนซังกลับไปร่วมงานรับตำแหน่งของชเวจูวานซึ่งเป็นพี่ชาย แต่ยุนซังมองชเวจูวานเป็นเพียงเศษสวะที่ไม่มีความสามารถและเขาก็ไม่พอใจพ่อที่ปลดโอซูแจจากตำแหน่งประธานหุ้นส่วน ชเวยุนซังทักทายซูแจในฐานะรุ่นพี่ที่เคยทำงานในบริษัทของพ่อ เธอจึงขอร้องไม่ให้เขาเรียกว่าพี่เวลาที่อยู่ในมหาวิทยาลัย

นาเซรยอนส่งคลิปเสียงให้เพื่อนๆ นักศึกษาและติดประกาศที่บอร์ดมหาวิทยาลัยว่าถูกอาจารย์ซอจุนมยองลวนลามในงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้ที่คาราโอเกะแห่งหนึ่งซึ่งนัมชุนพุงอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย นัมชุนพุงไม่กล้าพูดความจริงเพราะซอจุนมยองเป็นอาจารย์และกลัวว่าตนเองจะโดนฟ้อง คณะกรรมการไม่เอาผิดซอจุนมยองเพราะเขาคืออดีตอัยการที่อ้างว่าเมาและบังเอิญเดินชนเซรยอนในคืนนั้น ซอจุนมยองต้องการให้เซรยอนขอโทษแต่เธอไม่ยอม กงชานจำได้ว่าจุนมยองคืออัยการที่เคยบังคับให้เขารับผิดในคดีอาชญากรรมที่เขาไม่ได้ก่อ กงชานขว้างกระเป๋าใส่จุนมยองและต่อว่าที่เขาไม่ควรอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ทั้งคู่จึงชกต่อยกัน ยุนซังเข้ามาห้าม

โอซูแจอยากให้เซรยอนขอโทษอาจารย์ซอจุนมยองเพราะถึงอย่างไรเธอก็ไม่มีทางเอาผิดเขาได้ กงชานไม่พอใจที่ซูแจไม่ช่วยเซรยอน ซูแจคิดว่ากงชานชอบเซรยอนจึงบอกว่าต้องมีพยานหรือหลักฐานที่ซอจุนมยองไม่อาจปฏิเสธได้ ต่อมากงชานได้คลิปภาพจากกล้องวงจรปิดจากเจ้าของร้านคาราโอเกะที่สนิทกันและนำมาเปิดเผยต่อหน้าคณะกรรมการมหาวิทยาลัยซึ่งอาจารย์ซอจุนมยองและภรรยาของเขาร่วมประชุมด้วย แต่ภาพที่เห็นเพียงเซรยอนเดินออกจากห้องคาราโอเกะไม่สามารถบ่งบอกได้ว่าเธอถูกลวนลาม โอซูแจจึงเปิดเผยคลิปภาพตนเองที่ถูกซอจุนมยองลวนลามซึ่งชัดเจนกว่าภาพของเซรยอน ซอจุนมยองยังคงยืนกรานว่าตนเองไม่ผิด ผอ.แบคจินกีตัดสินใจปลดซอจุนมยองออกจากมหาวิทยาลัย ซูแจโดนภรรยาของจุนมยองต่อว่าและดูถูกเหยียดหยามที่แฉสามีของเธอ ซูแจจึงให้ดูรูปที่เธอเองก็นอกใจสามีเช่นกันและขู่ว่าหากไม่ควบคุมสามีให้ดีกว่านี้ เธอจะนำรูปเหล่านี้โพสต์ในเว็บศาลซึ่งภรรยาของจุนมยองเป็นผู้พิพากษา

กงชานชื่นชมซูแจที่แฉจุนมยองและช่วยเหลือเซรยอนได้สำเร็จ เขาชวนเธอไปกินข้าวด้วยกันพร้อมกับจับมือและบอกว่าเขาชอบเธอ

หลังจากที่กงชานหรือผู้ต้องหาคิมดงกูในขณะนั้นถูกตัดสินจำคุกสิบปี ซูแจซึ่งเป็นทนายของเขาได้จับมือและบอกว่าทั้งเธอและเขาจะต้องมีอำนาจและรากฐานที่มั่นคงเพื่อจะได้ไม่หลงทาง ต่อมาหนึ่งปีผู้ต้องหาตัวจริงถูกจับได้กงชานจึงได้รับการปล่อยตัวและตั้งใจสอบเข้ามหาวิทยาลัยกฎหมายเพื่อตามหาโอซูแจ